-
201.《姑孰十咏》 唐·李白
姑孰溪
爱此溪水闲,乘流兴无极。
漾楫怕鸥惊,垂竿待鱼食。
波翻晓霞影,岸叠春山色。 -
202.《寻高凤石门山中元丹丘》 唐·李白
寻幽无前期,乘兴不觉远。
苍崖渺难涉,白日忽欲晚。
未穷三四山,已历千万转。
寂寂闻猿愁,行行见云收。 -
203.《上崔相百忧章(时在浔阳狱)》 唐·李白
共公赫怒,天维中摧。
鲲鲸喷荡,扬涛起雷。
鱼龙陷人,成此祸胎。 -
204.《观放白鹰二首》 唐·李白
八月边风高,胡鹰白锦毛。
孤飞一片雪,百里见秋毫。
寒冬十二月,苍鹰八九毛。
寄言燕雀莫相啅,自有云霄万里高。
-
205.《观元丹丘坐巫山屏风》 唐·李白
昔游三峡见巫山,见画巫山宛相似。
疑是天边十二峰,飞入君家彩屏里。
寒松萧瑟如有声,阳台微茫如有情。
锦衾瑶席何寂寂,楚王神女徒盈盈。 -
206.《冬日归旧山》 唐·李白
未洗染尘缨,归来芳草平。
一条藤径绿,万点雪峰晴。
地冷叶先尽,谷寒云不行。
嫩篁侵舍密,古树倒江横。 -
207.《酬郑户曹骊山感怀》 唐·韦应物
苍山何郁盘,飞阁凌上清。
先帝昔好道,下元朝百灵。
白云已萧条,麋鹿但纵横。
泉水今尚暖,旧林亦青青。 -
208.《酬郑户曹骊山感怀》 唐·韦应物
苍山何郁盘,飞阁凌上清。
先帝昔好道,下元朝百灵。
白云已萧条,麋鹿但纵横。
泉水今尚暖,旧林亦青青。 -
209.《登乐游庙作》 唐·韦应物
高原出东城,郁郁见咸阳。
上有千载事,乃自汉宣皇。
颓壖久凌迟,陈迹翳丘荒。
春草虽复绿,惊风但飘扬。 -
210.《温泉行》 唐·韦应物
出身天宝今年几,顽钝如锤命如纸。
作官不了却来归,还是杜陵一男子。
北风惨惨投温泉,忽忆先皇游幸年。 -
211.《骊山行》 唐·韦应物
君不见开元至化垂衣裳,厌坐明堂朝万方。
访道灵山降圣祖,沐浴华池集百祥。
千乘万骑被原野,云霞草木相辉光。 -
212.《寇季膺古刀歌》 唐·韦应物
古刀寒锋青槭槭,少年交结平陵客。
求之时代不可知,千痕万穴如星离。
重叠泥沙更剥落,纵横鳞甲相参差。 -
213.《云南曲》 唐·刘湾
百蛮乱南方,群盗如猬起。
骚然疲中原,征战从此始。
白门太和城,来往一万里。
去者无全生,十人九人死。 -
214.《虹县严孝子墓》 唐·刘湾
至性教不及,因心天所资。
礼闻三年丧,尔独终身期。
下由骨肉恩,上报父母慈。
礼闻哭有卒,汝独哀无时。 -
215.《邵陵作》 唐·张谓
尝闻虞帝苦忧人,只为苍生不为身。
已道一朝辞北阙,何须五月更南巡。
昔时文武皆销铄,今日精灵常寂寞。 -
216.《武威送刘单判官赴安西行营,便呈高开府》 唐·岑参
热海亘铁门,火山赫金方。
白草磨天涯,湖沙莽茫茫。
夫子佐戎幕,其锋利如霜。
中岁学兵符,不能守文章。 -
217.《北庭贻宗学士道别》 唐·岑参
万事不可料,叹君在军中。
读书破万卷,何事来从戎。
曾逐李轻车,西征出太蒙。
荷戈月窟外,擐甲昆仑东。 -
218.《与高适薛据同登慈恩寺浮图》 唐·岑参
塔势如涌出,孤高耸天宫。
登临出世界,磴道盘虚空。
突兀压神州,峥嵘如鬼工。
四角碍白日,七层摩苍穹。 -
219.《暮秋山行》 唐·岑参
疲马卧长坂,夕阳下通津。
山风吹空林,飒飒如有人。
苍旻霁凉雨,石路无飞尘。
千念集暮节,万籁悲萧辰。
鶗鴂昨夜鸣,蕙草色已陈。
况在远行客,自然多苦辛。 -
220.《玉门关盖将军歌》 唐·岑参
盖将军,真丈夫。
行年三十执金吾,身长七尺颇有须。
玉门关城迥且孤,黄沙万里白草枯。
南邻犬戎北接胡,将军到来备不虞。