-
1.《为槐迳弟赋亦爱》 宋·薛嵎
无私天地情,物我岂殊形。
此事关方寸,何人立户庭。
一琴调舜曲,半壁写西铭。
万虑境常适,谁能羡独醒。 -
2.《苕溪草堂自大历三年夏新营洎秋及春…四十三韵》 唐·皎然
万虑皆可遗,爱山情不易。
自从东溪住,始与人群隔。
应物非宿心,遗身是吾策。
先民崆峒子,沦景事金液。 -
3.《与沈十九拾遗同游栖霞寺上方于亮上人院会宿二首》 唐·权德舆
摄山标胜绝,暇日谐想瞩。
萦纡松路深,缭绕云岩曲。
重楼回树杪,古像凿山腹。
人远水木清,地深兰桂馥。 -
4.《题清溪鬼谷先生旧居》 唐·李涉
翠壁开天池,青崖列云树。
水容不可状,杳若清河雾。
常闻先生教,指示秦仪路。
二子才不同,逞词过尺度。 -
5.《夏日访贞上人院》 唐·朱庆馀
炎夏寻灵境,高僧澹荡中。
命棋隈绿竹,尽日有清风。
流水离经阁,闲云入梵宫。
此时袪万虑,直似出尘笼。 -
6.《访澄上人》 唐·李中
寻师来静境,神骨觉清凉。
一饷逢秋雨,相留坐竹堂。
石渠堆败叶,莎砌咽寒螀。
话到南能旨,怡然万虑忘。 -
7.《酬冯退翁见示之什》 宋·朱松
我家大江左,江水日夜东。
遥瞻发何处,乃在西南穷。
相望邈异境,正北一水通。
故令我与子,迹远心自同。 -
8.《心远轩》 元·王冕
渊明赋归去,寓意在田园。
结庐杂人境,喜无车马喧。
秋风菊采采,春风柳娟娟。
人迹日已疏,世事日已迁。 -
9.《横峰港》 宋·董嗣杲
日落大江浒,苦无多人烟。
风湍鸣耳根,饥雁声相联。
雪止月未上,境界太古前。
天低平接水,水远遥粘天。 -
10.《秋晚游谦上人庵四首》 宋·张嵲
溪流触石转轻雷,境静身闲万虑灰。
西崦还寺青烟外,时听钟声度壑来。 -
11.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
12.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
13.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
14.《问说》 清·刘开
君子之学必好问。
问与学,相辅而行者也。
非学无以致疑,非问无以广识;好学而不勤问,非真能好学者也。
理明矣,而或不达于事;识其大矣,而或不知其细,舍问,其奚决焉?贤于己者,问焉以破其疑,所谓“就有道而正”也。 -
15.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
16.《白云上人精舍寻杼山禅师兼示崔子向何山道上人》 唐·皎然
望远涉寒水,怀人在幽境。
为高皎皎姿,及爱苍苍岭。
果见栖禅子,潺湲灌真顶。
积疑一念破,澄息万缘静。 -
17.《述行赋》 两汉·蔡邕
延熹二年秋,霖雨逾月。
是时梁翼新诛,而徐璜、左悺等五侯擅贵于其处。
又起显阳苑于城西,人徒冻饿,不得其命者甚众。
白马令李云以直言死,鸿胪陈君以救云抵罪。 -
18.《代胡仓过圣德惠民诗一首》 宋·王阮
平楚皆膏壤,成汤忽旱年。
人知圣虑切,恩遣使臣宣。
乙犯饥荒后,长沙富庶全。
纪年四十载,斗米二三钱。 -
19.《山居感旧百韵》 宋·岳珂
昔在淳熙日,中兴最盛年。
身逢千载运,眼见五朝天。
楚甸当澄按,岷江极泝沿。
经途俱极险,问字始能言。 -
20.《谒南岳》 宋·李曾伯
来谒衡岳山,未穷衡岳境。
爇香赤帝殿,恭祈国寿永。
婆娑禹指山,仅窥虬龙影。
分枝万派别,功与天地准。