-
81.《驾出长安(一作宋之问诗)》 唐·王昌龄
圣德超千古,皇风扇九围。
天回万象出,驾动六龙飞。
淑气来黄道,祥云覆紫微。
太平多扈从,文物有光辉。 -
82.《同群公秋登琴台》 唐·高适
古迹使人感,琴台空寂寥。
静然顾遗尘,千载如昨朝。
临眺自兹始,群贤久相邀。
德与形神高,孰知天地遥。 -
83.《奉和新卜城南郊居得与卫右丞邻舍,因赋诗寄赠》 唐·权德舆
上宰坐论道,郊居仍里仁。
六符既昭晰,万象随陶钧。
旭旦下玉墀,鸣驺拂车茵。
轩窗退残暑,风物迎萧辰。 -
84.《洛中偶作(自此后在东都作)》 唐·白居易
五年职翰林,四年莅浔阳。
一年巴郡守,半年南宫郎。
二年直纶阁,三年刺史堂。
凡此十五载,有诗千馀章。 -
85.《新雪八韵(一作闲居新雪)》 唐·薛能
大雪满初晨,开门万象新。
龙钟鸡未起,萧索我何贫。
耀若花前境,清如物外身。
细飞斑户牖,干洒乱松筠。 -
86.《奉和袭美太湖诗二十首·明月湾》 唐·陆龟蒙
昔闻明月观,只伤荒野基。
今逢明月湾,不值三五时。
择此二明月,洞庭看最奇。
连山忽中断,远树分毫厘。 -
87.《古镜》 唐·若虚
轩后红炉独铸成,藓痕磨落月轮呈。
万般物象皆能鉴,一个人心不可明。
匣内乍开鸾凤活,台前高挂鬼神惊。
百年肝胆堪将比,只怕看频素发生。 -
88.《山中春怀》 唐·齐己
心魂役役不曾归,万象相牵向极微。
所得或忧逢郢刃,凡言皆欲夺天机。
游深晚谷香充鼻,坐苦春松粉满衣。
何物不为狼藉境,桃花和雨更霏霏。 -
89.《沁园春(寿趟倅)》 宋·姚勉
道骨仙风,海上骑鲸,端是後身。
把银河天巧,钟为文采,剑津宝气,融作精神。
壶玉储冰,掌金擎露,胸次全无一点尘。
年年里,早花朝六日,长庆生申。 -
90.《和林择这齐山韵》 宋·蔡幼学
褰裳涉秋浦,散策上齐山。
盼往谢尘嚣,瞻新得层峦。
万象翕呈露,跬步不可间。
下巧瞰坤轴,高奇仰天剜。 -
91.《题巫山瞻华亭》 宋·邓谏从
崚赠玉削三千丈,翠泼岚光冷相向。
风含太古云气长,变化溟濛纷万象。
阴晴一日肯四时,天籁壑深虚自响。
神山娟妙擢群参,锦绣铺张献奇状。 -
92.《题琵琶亭》 宋·郭明复
香山居士头欲白,秋风吹分湓城客。
眼看世事等虚空,云梦胸中无一物。
举觞独醉天为家,诗成万象遭梳爬。
不管时人皆欲杀,夜深江上听琵琶。 -
93.《和江西王仓中秋赏月韵》 宋·黄榦
明晦从渠造物悭,好天佳月静时看。
一轮天外长明彻。
万象胸中自屈盘。
星逐使来随处见,霜巡台迥逼人寒。
休观玉免频频捣,活国须公九转丹。 -
94.《游浔州南山》 宋·江邦佐
南山特地森奇峰,嶙峋怪石盘虬龙。
巨灵夜半擘山腹,幻出岩窦相玲珑。
阴阳石罅滴琼液,拂拂洞户生天风。
宸章炳焕神物护,断碑零落苍苔封。 -
95.《郊祀庆成三首》 宋·任希夷
紫坛熙事乐高张,天胙皇家福简穰。
六奏声中来象物,万灯明处望龙章。
星珠月璧清宵丽,风马云车碧落翔。
屡有诏书崇简约,只将诚意动苍苍。 -
96.《题鉴轩》 宋·石延庆
一轩曾揭鉴为名,轩下方池彻底清。
坐客不须频拂拭,主人犹恐太分明。
一尘不染原无物,万象俱涵岂有情。
堪笑越湖三百里,等闲风浪不曾平。 -
97.《偈公六十五首》 宋·释咸杰
有物先天地,无形本寂寥。
能为万象主,不逐四时凋。 -
98.《成都遨乐诗二十一首·元日登安福寺塔》 宋·田况
岁历起新元,锦里春意早。
诘旦会朋宷,群游候驺导。
像塔倚中霄,翚檐结重橑。
随俗纵危步,超若落清昊。 -
99.《成都运司园亭十首·茅庵》 宋·杨怡
缉茅如蜗庐,容膝才一丈。
规圆无四隅,空廓含万象。
绳床每宴坐,不与物俯仰。
惟许岁寒君,虚心环几杖。 -
100.《湖中玩月》 明·张绅
银波千顷照神州,此夕人间别是秋。
地与楼台相上下,天随星斗共沉浮。
一尘不向空中住,万象都于物外求。
醉吸清华游碧落,更于何处觅瀛洲?