-
101.《临江仙 九日,舟泊安庆城下,晚歇临江水驿》 元·吴澄
景佳甚,与徐道川方复齐况肩吾方清之驿亭草酌。
子文京侍以殊乡又逢秋晚分韵,得殊字,赋临江仙去岁家山重九日,西风短帽萧疏。
如今景物几曾殊。
舒州城下月,未觉此身孤。 -
102.《秋夕病中》 明·梦观法师
夕云敛中天,月出万象正。
九野声影消,平湖湛寒镜。
惊风着露草,栖萤光不定。
尝新感时物,金气飒已应。
扶羸卷前幔,销肌怯虚静。
忧来复就枕,萧条发孤咏。 -
103.《感怀诗(四十首·有序)》 明·桑悦
游气日氤氲,人物生楚楚。
阴阳易之马,天地道之府。
吾身从何来,造化戏剧我。
有我期自丧,欲与未生伍。 -
104.《戏赠张五弟諲三首》 唐·王维
吾弟东山时。
心尚一何远。
日高犹自卧。
钟动始能饭。 -
105.《书王定国所藏王晋卿画著色山二首》 宋·苏轼
白发四老人,何曾在商颜。
烦君纸上影,照我胸中山。
山中亦何有,木老土石顽。
正赖天日光,涧谷纷斓斑。 -
106.《潮中观月》 宋·苏轼
璃玻千顷照神州,此夕人间别是秋。
地与楼台相上下,天随星斗共沉浮。
一尘不向山中住,万象都从物外求。
醉吸清华游碧落,更于何处觅瀛洲。 -
107.《题静山》 宋·文天祥
地得一以宁,凝然者卷石。
嵁岩及培塿,异形不异质。
古之能定者,悟此为一极。
春荣秋以悴,一岁百态出。 -
108.《次韵叔父台源歌》 宋·黄庭坚
吾家叔度天与闲,晚喜著书如漆园。
台平旧基水发源,但闻淙淙下林峦。
一朝斩木见万象,吞若云梦胸中宽。
漱涤泥沙出山骨,混沌凿窍物状完。 -
109.《和舍弟中秋月》 宋·黄庭坚
高秋摇落四十五,清都早霜凋桂丛。
纤尘不隔四维净,寒光独照万象中。
少年气与节物竞,诗豪酒圣难争锋。
桓伊老骥思千里,尚能三弄当清风。 -
110.《和裴仲谋雨中自石塘归》 宋·黄庭坚
裴友西来咏古风,驱驰万象笔端空。
尚将物色留分我,远近青山烟雨中。 -
111.《赠空上人》 宋·曾几
我搴空门秀,得之古疏山。
斯人器玉壶,中有宝月寒。
四壁澹相对,安身一蒲团。
玲珑六窗静,竟日心猿閒。 -
112.《吴傅朋出游丝书求诗》 宋·曾几
使君官事閒时书,略取万象随指呼。
空中游丝定何物,非蚕所吐仍非蛛。
光风霁日青春暮,惹草萦花细于缕。
君今幻出一毫端,此秘从来人未睹。 -
113.《小阁晚望》 宋·陈与义
泽国候易变,孟冬乃微和。
解襟凭小阁,日暮归云多。
苍苍散草木,莽莽杂山河。
荒野虫乱鸣,长空鸟时过。 -
114.《东宫出示和御制秋怀诗恭和二首》 宋·周必大
寒露零太空,清时出少海。
昭融备万象,众目眩符彩。
二南可无愧,一字不容改。
金声玉振之,辽邈庆霄籁。
毫芒落人间,神物护在在。
惟惭小儒懵,未易识其大。 -
115.《兵部王仲行尚书惠诗叙近日直舍隔壁论诗说棋》 宋·周必大
诗可弄万象,棋能消百忧。
苦吟复苦战,已过心休休。
自从识夫子,十阅长安秋。
奇才揜众俊,博物包九流。 -
116.《州学饯送解发进士》 宋·蔡襄
朝家岁取天下士,官守小大悉分治。
育材论荐苟失宜,德业英豪苦难致。
予尝备员内供奉,作书参议科场事。
乡举察廉未易复,责其节行在长吏。 -
117.《送邵怀英赴召》 宋·张栻
自君之西来,吾徒获三益。
匪惟欣晤言,望见意已适。
俯仰岁再更,交情共金石。
翩然别我去,宁复得此客。 -
118.《赵德麟中秋生日》 宋·李廌
中秋月,风露凄清光倍洁。
皓气澄霄万象沉,孤光散彩繁星灭。
中秋潮,江海鲸波此日高。
倒卷东溟荡平陆,逆撼九江翻怒涛。 -
119.《宿鹤岩二绝》 宋·郑刚中
岩头一望万象低,已觉尘寰不整齐。
此祗人间最高处,况游物外照群迷。 -
120.《仁仲小圃》 宋·胡寅
白云不为轻风起,閒影融融映秋水。
静中观物万象呈,借问此心何所始。
蚊飞蠓过那足问,要识人生行乐耳。
君开小圃富幽致,自外而观如画里。