-
301.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
302.《水调歌头(秦寿之生日)》 宋·王之道
暑雨湿修竹,凉吹入高檐。
鹭洲钟阜如画,霁色为秾纤。
槛外藕花无数,妆点休祥嘉应,不觉有秋炎。
谪仙堕人世,香雾郁重帘。 -
303.《正仲见赠依韵和答》 宋·梅尧臣
平生好书诗,一意在抱椠。
既无鈌云剑,身世遭黮黭。
耻游公相门,甘自守恬淡。
妻孥每寒饥,内愧剧剜憯。 -
304.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
305.《论俗十二首》 宋·刘子翚
何州无战争,闽粤祸未销。
或言杀子因,厉气由此招。
蛮陬地瘠狭,世业患不饶。
生女奁分赀,生男野分苗。 -
306.《累日前伏蒙袖书临访并小文编及明堂图披玩寻》 宋·叶清臣
进士不读书,明经不根义。
诟病君子儒,于今作文弊。
礼部右词赋,诸生窃科第。
从道不违人,追趋斯近利。 -
307.《庆余思永冠》 宋·游九言
圣经陈冠义,万世示章程。
是礼最为重,无丧始许何。
三加仪特备,四行责非轻。
此意知谁会,寥寥千古情。 -
308.《挽文文山》 宋·邓剡
忆公泪悬河,九地无处泻。
想公骑赤龙,请命苍梧野。
世人醉生死,翻笑独醒者。
焉知千载英,精爽皎不夜。 -
309.《嘲贾似道》 宋·汪宗臣
贾秋壑,魏公爵,台州鬼,扬州鹤。
气盈色骄逞才略,欺天罔人无愧怍。
帷幄不能筹,金汤弗能作。 -
310.《杂咏十首酬汪镇卿》 宋·林景熙
子有忧世心,蒿然见眉睫。
崇交拟昔人,西风寄三叠。
作诗匪雕锼,要与六义涉。
臣甫再拜鹃,高风或可蹑。
肯作蟋蟀鸣,悲凉和秋叶。 -
311.《徽宗花鸟图》 明·方孝孺
宣仁升遐司马死,宋祚当时已中否。
岂知祸乱犹未休,更立端王作天子。
简书四出捷星驰,重见熙丰旧设施。
太室既崇荆国祀,朝堂新刊党人碑。 -
312.《宝善堂为薛玄卿题》 宋·黄叔美
人孰不有母,鲜能报其恩。
人孰不有弟,鲜能念同根。
汉兴尺布谣,郑有誓泉言。
所以忧世事,永叹鹡鴒原。 -
313.《疏斋以旧作题渊明归来图诗见赠依韵奉和》 宋·潘从大
公归为三径松,取节荆轲雠祖龙,平生大义要其终。
遁身甘混田舍翁,肯随一世皆尚同。 -
314.《嘉佑六年八月十五日赐林悦二首》 宋·宋仁宗
郡莆卿家名望族,三仁而下爵王公。
存孤实抗回天义,报国常摅贯日忠。
德润丰姿人有异,光增谱牒世同无。
古今纪载难穷尽,一代强如一代隆。 -
315.《酬赵隐君还予诗稿之作因来韵增至二十四用柳》 宋·孙岩
度德宜滕长,论交堕鲁臯。
凄凉当岁晚,潇洒见时髦。
常恐诗无证,空知调欲高。
扶疏才社栎,变化岂胥涛。 -
316.《题晋王大令保母帖》 宋·汤炳龙
曹娥洛神遍堪舆,保母后出争澜趋。
一时耳目喜新毕,九原谁复哀意如。
世人重艺不重义,每以好奇夸好事。
集古金石半丰碑,逝者似为书者累。 -
317.《喜得孙》 宋·徐侨
我五十有四,才今见其孙。
汝父亦三十,得子为之昆。
人生百年间,欻如驹隙奔。
其间欣与戚,短长未暇论。 -
318.《学易斋》 宋·章粲
天目鉴孤明,地籁奠众响。
虑淡世欲轻,性复道心长。
敛襟步前庭,手执周易往。
得知三画初,真契贯穹坏。
图书诣其微,精实超惚恍。
启蒙析其义,端倪见俯仰。
九京如可作,舍此吾安放。 -
319.《先子所作高陵篇藏诸家塾二十馀年一旦触目不》 明·卢彭祖
高光宇宙烟尘昏,纲维坠地谁复论。
阿瞒据国挟天子,窥窃神器如盘飡。
那知英雄不容尔,四海义旗相继起。
孙门兄弟真男儿,不比刘家豚犬耳。 -
320.《高陵篇》 明·沈毅
公武博士赋《高陵篇》,词意醇古,三复增慨,因继其后
。
炎刘昔丧乱,天实厌其德。
桓桓孙豫州,起义申讨贼。