-
341.《即事一首次韵祝朝奉十一丈》 宋·晁补之
平生交游情,独处不可乍。
那为一马饮,浊水喷百马。
弦歌高楼上,但恨知者寡。
丈人遗世心,口语傥能借。 -
342.《张安道尚书生日》 宋·苏辙
出入三朝望愈尊,淮阳退卧避喧烦。
崇高历遍知皆安,风俗频迁气独存。
世事直须劳旧德,归心那复厌名藩。
赤松作栏功虽切,白发忧时义所敦。
仁比高山年自保,秋逢生日喜盈门。
知公知命身无祷,聊为生灵举寿樽。 -
343.《送毛君致仕还乡》 宋·苏辙
古人避世事,岂问家有无。
但言鸿鹄性,不受樊笼拘。
公家昔盛时,阡陌连三衢。
食廪济寒饿,婚嫁营羁孤。 -
344.《承德功仙尉出示直翁感兴之作辄次其韵》 宋·李吕
蝇头蜗角使人愁,贪先务胜如争舟。
隐心空逐市朝乐,着眼未省林泉幽。
尘埃平时正汩没,出处与世相沉浮。
由径反诮澹台子,拔葵仍笑公仪休。 -
345.《答官仲儒》 宋·李吕
风俗去古远,人伪日败常。
故知取士法,时焉立纪纲。
设科发自汉,糊名始於唐。
前辈务实学,倡道赖欧阳。 -
346.《奉送李叔易博士被召赴行在所》 宋·张元干
书尝手校舆地图,上下千载铅黄朱。
斯人魁磊岂假此,愿见克复东西都。
胸中远略指诸掌,表里拄腹撑肠书。
深知祸起取幽蓟,颇觉气王吞青徐。 -
347.《读杜诗至减米散同舟路难思共济舟人偶来告饥》 宋·朱翌
老翁起布衣,诗史天下选。
眼中无全牛,万象转綮窽。
曹刘知几辈,波澜付一卷。
凄其忧世心,妙若医国扁。 -
348.《高风堂》 宋·朱翌
一溪之云各为雨,聊与萧王分出处。
乱山深处有生涯,三尺渔竿一枝櫓。
细读怀仁辅义书,先生於世未尝疏。
我已飘然遗物去,斯言却以告司徒。
参政树碑颂遗德,舍人作堂诏无极。
高风之高高几何,下视乌龙六千尺。 -
349.《题伏生受书图》 元·杨维桢
爪丘崩,科斗藏。
《典》、《坟》孰求楚左相,金丝未坏孔子堂。
济南老生教齐鲁,绵蕝礼官何足伍?挟书严禁禁未开,盘
诘谁能禁齐语?百年礼乐当有兴,天子好文开太平。 -
350.《陪宁极回马上作》 宋·韩维
我有龙阳约,垂驾辄复停。
念与高士期,不宜后其行。
春风三月尾,涧谷花草明。
寻花踏幽草,南出山脚青。 -
351.《淮扬大水》 宋·郑獬
淮扬水暴不可言,绕城四面长波皴。
如一大瓢寄沧海,十万生聚瓢中存。
水之初作自何尔,旧堤有病亡其唇。
划然大浪劈地出,正如百万狂牛犇。 -
352.《送黄子默》 宋·张栻
元佑不复见,太史今诸孙。
人物尚论世,典刑故犹存,酣歌拓金戟,三年佐雄藩。
超然车马中,高韵独孤骞。 -
353.《谢襄阳陶宰惠靖节先生编年大本》 宋·陈造
陶翁清节人可追,陶诗妙处吾所师。
百篇昭昭揭日月,行云流水无定姿。
颠倒后前昧甲子,可忍白璧犹小疵。
三家纪述互蹖駮,千载传授仍参差。 -
354.《送津儿之官丽水》 宋·吴芾
忆我初仕时,不敢望高位。
但得宰一同,便可行己志。
实惠傥及民,死亦有生气。
况复著阴功,子孙将不坠。 -
355.《上曾二丈仲成》 宋·王之望
忆拜冰壶日下时,先君未老我方儿。
庭闱一閟成今昔,世路重来太险巘。
风义肯忘三益友,姓名愿入八哀诗。
遗孤么麽何能报,泉下幽魂傥有知。 -
356.《寄题临江徐秘阁儒荣堂》 宋·楼钥
沧水海豹来京畿,系裙尧舜深恶之。
元佑政和能几时,女真航海来乞师。
以燕伐燕夷攻夷,吾国何与潜与期。
岛夷日张耶律卑,城门失火殃鱼池。 -
357.《沈朝奉挽词》 宋·楼钥
相业富青箱,丁年稔义方。
生儿有如此,与世遂相忘。
终老三牲养,凌晨一炷香。
浮休了无恨,流庆尚深长。 -
358.《虚白》 宋·赵蕃
陈君作斋舍,谥之以虚白。
惟虚白故生,此义无二说。
人言庄周愚,我爱庄周达。
东坡老仙翁,出语世津栰。 -
359.《重阳近矣风雨骤至诵邠老满城风雨近重阳之句》 宋·赵蕃
好诗不在多,自足传不朽。
池塘生春草,余句世无取。
诗家黄州潘,苏黄逮师友。
六义极渊源,一贯相授受。 -
360.《野趣亭》 宋·汪莘
晚唐多处士,林亭足娱嬉。
吾乡盛儒冠,何园可栖迟。
负者有不能,富者有不为。
我穷不出门,出门复坐驰。