-
381.《送石宰》 宋·杜范
朔风搅长林,凝冰封厚地。
人嗟行路难,君行亦易易。
句金号岩邑,日事纷万蝟。
群情一龃龉,烦言四腾沸。 -
382.《学诗吟十首》 宋·方回
杨氏昔为我,老子实似子。
墨氏昔兼爱,释迦亦如之。
孟子辟杨墨,有功此一时。
似仁与似义,暗传匪明垂。 -
383.《题沈伯隽所藏赵子昂墨兰》 宋·方回
今之墨兰,山谷之所谓兰也,一干一死。
古之兰,根枝叶花皆香,一树而千万蕊。 -
384.《次韵宾旸观陆右丞王葆真二像》 宋·方回
出城挟一儿,策杖极幽邃。
村俗谂父老,古迹按图志。
平生丘园心,贲趾远朝市。
行行墟墓间,是亦有何味, -
385.《谢詹中美惠五典毓蒙书》 宋·陆文圭
山上有佳木,春风抽新萌。
勿从羊与斧,条叶随敷荣。
山下有流泉,涓涓滴深清。
勿投泥与沙,支派任纵横。 -
386.《颂古九十八首》 宋·释印肃
口说难穷意普通,世间希有义和同。
三春万卉皆含笑,装点繁花只一风。 -
387.《活人歌》 宋·释印肃
大圣灵验普庵圆,广施含灵遇有缘。
信心清净通灵感,万病俱销释业愆。
文殊体,用普贤,活人歌裹现金仙。 -
388.《潘舍人求父朝议挽诗》 宋·苏籀
紫微内史世常扬,鹤发尊荣侍膝旁。
桂籍连枝皆挺特,兰陔六艺竞芬芳。
云霄门阀公侯拜,藻斧渊源典册光。
水击三千由积厚,天资九十恃康强。
青衿缟素行师服,挽铎讴吟广柳箱。
大启新阡高冢舍,义方不羡窦家郎。 -
389.《赠医者邓献匡》 宋·杨时
天地一气犹冶甄,埏埴万汇随方圆。
神形九藏通九野,八风中物如戈鋋。
天元玉册有遗义,探索始自三皇前。
桑君越人不世出,鑱石鍼灸谁能传。 -
390.《述怀》 宋·于石
孔明卧隆中,世事若不闻。
草庐两三策,大义固已明。
陶潜晋处士,束带耻屈身。
浩然归去来,把酒惟长吟。
潜鱼游深渊,好鸟鸣高林。
是以古君子,出处各有心。 -
391.《绍兴淳熙分命馆职定撰十七首》 隋代·佚名
炎运中兴,苍生载亭。
九秩燕豫,三经岂凝。
精祀上帝,陟配威灵。
锡义胙祉,万世承承。 -
392.《绍兴淳熙分命馆职定撰十七首》 隋代·佚名
炎运中兴,苍生载亭。
九秩燕豫,三经岂凝。
精祀上帝,陟配威灵。
锡义胙祉,万世承承。