-
101.《西山诗次李宾之韵(壬辰年十二月)》 明·陆釴
蚃蚃分阴阳,乾清已高发。
顺哉地漫衍,乃复有凌越。
于地起峰峦,如人有筋骨。
敷与意何休,敦圉势不杌。 -
102.《清明约友游昆山(二十四韵)》 明·易恒
是日期而至者五人,不期而至者一人,期而不至者二人,袁校书子英、余道士复初。
实洪武十五年壬戌闰二月十六日。
老逢节序感流年,聊复追游愧昔贤。 -
103.《神山歌》 宋·陆游
吾闻海中五神山,其根戴以十五鳌。
一朝六鳌被钓去,岱舆员峤沉洪涛。
尚余三山岿然在,当时不没争秋毫。
如何蓬莱又已浅,忽见平地生藜蒿。 -
104.《初冬夜坐忆桐城山行》 宋·梅尧臣
我昔吏桐乡,穷山使屡蹑。
路险独後来,心危常自怯。
下顾云容容,前溪未可涉。
半崖风飒然,惊鸟争堕叶。 -
105.《和二十二弟龟山寺三绝》 宋·晁说之
龟山之操恨时危,语乐徒劳鲁太师。
今日龟山无可恨,祥符年上御题诗。 -
106.《同子瞻次梅圣俞旧韵题乡舍木山》 宋·苏辙
江槎出没浮犀牛,波涛掀天谷为洲。
江寒水落惊霜秋,危根瘦节鸣寒流。
脆朽吹去谁镌锼,连峰叠嶂立酋酋。
吾家此山不易得,十年弃置空自尤。 -
107.《游麻姑山》 宋·曾巩
军南古原行数里,忽见峻岭横千寻。
谁开一径破苍翠,对植松柏何森森。
危根自迸古崖出,老色不畏莓苔侵。
修竹整整俨朝士,下荫石齿明如金。 -
108.《青山读书图》 明·唐寅
湖州得娟俱充袜,我把轻缣试高揭。
东涂西抹出天涯,管领烟霞主风月。
人家联络住青山,良朋好友时往还。
读书比比不出户,柴门流水声潺湲。 -
109.《谢朱南塘借已田为易陆宅山建玉宸道宇》 宋·卫宗武
好山未易得,况此不多山。
靡迤八九丘,远眎犹弹丸。
几载谋一区,经营何其艰。
尺求而寸予。 -
110.《丙戌二月廿五日梅山弟为孙试周遂赋》 宋·陈著
梅山种梅封且培,梅山种善如种梅。
有善必报既有子,有子且复生孙来。
萧艾中间芝挺出,今朝才为两三日。
咿呕似欲指之无,烨烨眼光如点漆。 -
111.《百丈山》 唐·李忱
大雄真迹枕危峦,梵宇层楼耸万般。
日月每从肩上过,山河长在掌中看。
仙峰不间三春秀,灵境何时六月寒。
更有上方人罕到,暮钟朝磬碧云端。 -
112.《九真山净居寺谒无碍上人》 唐·沈佺期
大士生天竺,分身化日南。
人中出烦恼,山下即伽蓝。
小涧香为刹,危峰石作龛。
候禅青鸽乳,窥讲白猿参。 -
113.《鸣皋歌,送岑征君(时梁园三尺雪,在清泠池作)》 唐·李白
若有人兮思鸣皋,阻积雪兮心烦劳。
洪河凌竞不可以径度,冰龙鳞兮难容舠.
邈仙山之峻极兮,闻天籁之嘈嘈。
霜崖缟皓以合沓兮, -
114.《登华岩寺楼望终南山赠林校书兄弟》 唐·孟郊
地脊亚为崖,耸出冥冥中。
楼根插迥云,殿翼翔危空。
前山胎元气,灵异生不穷。
势吞万象高,秀夺五岳雄。
一望俗虑醒,再登仙愿崇。
青莲三居士,昼景真赏同。 -
115.《蓦山溪(次韵贝守柔幽居即事)》 宋·史浩
清谈无限,林下逢人少。
骑马踏红尘,恁区区、何时是了。
名场利海,毕竟白头翁,山簇翠,水拖蓝,只个生涯好。
君侯洒落,卜筑开冰沼。 -
116.《蓦山溪》 宋·张表臣
楼横北固,尽日厌厌雨。
欸乃数声歌,但渺漠、江山烟树。
寂寥风物,三五过元宵,寻柳眼,觅花英,春色知何处。
落梅呜咽,吹彻江城暮。 -
117.《最高楼(寿南山弟七旬)》 宋·吴季子
南山老,还记少陵诗。
七十古来稀。
清池拥出红蕖坠,西风吹上碧梧枝。
趁今朝,斟寿酒,记生时。 -
118.《又登碧云亭感怀三十首》 宋·吴芾
晚上危亭望远山,望中有水亦回歪。
终然不似吾庐好,上下山色水色间。 -
119.《蔡州三首》 宋·孔武仲
狂霖山群山,夜半击堤口。
水横溢陵阿,余波犹怒吼。
东村五百户,一塌如摧朽。
硉兀声如雷,牛马不及走。 -
120.《小孤山》 宋·蔡齐
大孤之石衡且修,青青长在湖之头。
小孤之石锐以高,削立江崖当洪涛。
滔滔逝水东流去,两石崔嵬屹天柱。
蜀巴之源浩沄沄,壮哉此诚江海门。