-
121.《峡山古调》 宋·杜曾
滥觞岷山侧,朝宗盖自然。
沸沸出幽窦,滔滔成巨川。
深流疑彻地,远势欲浮天。
万石攒若斗,一流泻如悬。 -
122.《咏阳山云泉庵大石奉和诸公同游联句之作》 明·杨循吉
伟哉此阳山,有石俟歌诵。
形将冰块截,势与莲花共。
仰观一何高,登涉不可鞚。
鸟飞必徊翔,云出自腾滃。 -
123.《题栖贤寺三峡桥》 宋·杨万里
栖贤与楞伽,初本共一山。
古潭宅神龙,睡醒厌久跧。
是夕起雷雨,震得天地翻。
此山拆为两,一溪断中间。 -
124.《荔枝歌》 宋·杨万里
粤犬吠雪非差事,粤人语冰夏虫似。
北人冰雪作生涯,冰雪一窖活一家。
帝城六月日卓午,市人如炊汗如雨。
卖冰一声隔水来,行人未吃心眼开。 -
125.《谢木韫之舍人分送讲筵赐茶》 宋·杨万里
吴绫缝囊染菊水,蛮砂涂印题进字。
淳熙鍚贡新水芽,天珍误落黄茅地。
故人弯渚紫微郎,金华讲彻花草香。
宣赐龙焙第一纲,殿上走趋明月璫。 -
126.《山中谩成柬刘方斋》 宋·文天祥
东风解冻出行嬉,一哄烟尘隔翠微。
自有溪山真乐地,从来富贵是危机。
二三辈行惟须醉,多少公卿未得归。
明日主人酬一座,小船旋网鳜鱼肥。 -
127.《二十三日即事》 宋·张耒
已逢妩媚散花峡,不怕艰危道士矶。
啼鸟似逢人劝酒,好山如为我开眉。
风标公子鹭得意,跋扈将军风敛威。
到舍将何作归遗,江山收得一囊诗。 -
128.《淮阴太宁山主崇岳逮与予诸公游今年七十余耳》 宋·张耒
我来之初季春月,门外李花如积雪。
杜门燕坐度长夏,庭树秋风忽骚屑。
西驰大火不复燎,急雨凄风争应节。
紫貂暴日知有待,画扇依墙将怨别。 -
129.《泗州登马子山观漕亭》 宋·蔡襄
庙社奠东都,恃德非恃险。
聚兵三十万,待哺无容歉。
西有砥柱峻,菽麦不逾陕。
齐鲁粮食囏,灞水不潋滟。 -
130.《大将军南征歌》 元·杨维桢
大将军,将天讨,出南征。
文如阿阁凤,武如牧野鹰。
兵行司马法,漕转屯田丁。
鹿山放麑万众泣,虎穴取■千人惊。 -
131.《山亭三首》 宋·李石
小圃依山入,危亭隐磴斜。
林塘扫寒雨,篱落卧疏花。
处士七松宅,先生五柳家。
柴门何所待,倚杖数昏鸦。 -
132.《除夕古体三十韵》 宋·赵蕃
疾风鏖夜滩,古木撼石壁。
渔火暗复张,隔江哭声接。
哀哀或到明,语细杂鸣唈。
我舟若孤凫,欲去意转絷。 -
133.《游东坡和柯山潘邠老旧赋》 宋·程公许
恭惟庙廊具,岁晚话落湖。
岂不三缄舌,深惭七尽躯。
若为周士贵,翻作楚囚拘。
诗款催供上,皇总莫可呼。 -
134.《送云山文先生吏部赴召》 宋·阳枋
云山至宝非和璧,光耀煜天难毖密。
一朝天子闸坤珍,此宝肯炎蜀人出。
宝生蜀东六十年,蜀势关吴妙陈述。
蜀为头目吴腹心,头目清明腹心佚。 -
135.《修胥山路》 宋·方岳
两山壁立束微行,石齿参差半已倾。
莫等危时扶使稳,但逢险处放教平。
一毫以上诸人力,半月之间乐事成。
安得坦夷三万里,家家门外是鹏程。 -
136.《闻吴山钟》 宋·姚勉
举世昏昏醉梦中,一声震撼自天宫。
鳌呿大海三山动,狮吼危巅万兽空。
待漏早期惊假寐,求衣宵起寤宸聪。
须臾浊雾都收歛,唤出扶桑皎日红。 -
137.《三奠子 登河中迎煦楼故址,即唐崔徽白楼也》 元·王恽
壮河山表里,百二喉襟。
形胜地,古犹今。
风云全晋在,草木故都深。
淡长空,孤鸟没,总消沉。
东山高卧,梁甫长吟。
人未老,鬓毛侵。
平生多古意,落日更登临。
倚危阑,穷远目,恐伤心。 -
138.《孤山诗三首》 宋·释智圆
楼阁压危碧,山根疑有鳌。
隔湖千嶂断,出水一峰高。
岩冷秋空月,林清雪夜猱。
伊余绝羁束,长得恣游遨。 -
139.《孤山诗三首》 宋·释智圆
四绝尘埃路,孤山景实孤。
危巅侵迥汉,汉色浸平湖。
古塔名支佛,新泉号仆夫。
王维在何处,奇迹更堪图。 -
140.《海上自之罘至成山览秦皇汉武遗迹》 宋·宋无
雾气沈坤极,涛声撼北溟。
云霞五色水,丹碧万重屏。
脉络华夷秀,并吞宇宙青。
石梁横地户,洞构压同霆。