-
41.《古上方》 宋·邵彪
凌云细路险可遵,稍从飞锡攀嶙峋。
乌巢崔嵬寄林莽,蚁穴细碎严君臣。
震开楼阁一弹指,俯览世界千微尘。
人间劫火变灭尽,此地独与湖山新。 -
42.《送金上人古上人制满同还南翔》 明·南洲法师
凉入西霞木落初,送人长是叹离居。
江山故垒三更梦,风雨寒灯一卷书。
变化不同鸡伏鹄,聪明已辩鲁为鱼。
还山为问南翔鹤,秋影何时下碧虚? -
43.《留别山中温古上人兄并示舍弟缙》 唐·王维
解薜登天朝。
去师偶时(一作将)哲。
岂惟山中人。
兼负松上月。 -
44.《胡穆秀才遗古铜器似鼎而小上有两柱可以覆而》 宋·苏轼
只耳兽啮环,长唇鹅擘喙。
三趾下锐春蒲短,两柱高张秋菌细。
君看翻覆俯仰间,覆成三角翻两髻。
古书虽满腹,(古有篆五字不可识)。 -
45.《郭祥正家醉画竹石壁上郭作诗为谢且遗古铜剑》 宋·苏轼
空肠得酒芒角出,肝肺槎牙生竹石。
森然欲作不可回,吐向君家雪色壁。
平生好诗仍好画,书墙涴壁长遭骂。
不嗔不骂喜有余,世间谁复如君者。
一双铜剑秋水光,两首新诗争剑铓。
剑在床头诗在手,不知谁作蛟龙吼。 -
46.《述古闻之明日即来坐上复用前韵同赋》 宋·苏轼
仙衣不用剪刀裁,国色初酣卯酒来。
太守问花花有语,为君零落为君开。 -
47.《和山谷上东坡古风二首见一朝今取一篇》 宋·戴复古
自鬻非奇货,强鸣非好声。
法当老山林,松根断茯苓。
劫来长安道,霜鬓迫衰龄。
穷吟无知音,只觉太瘦生。
公诗妙一世,风雅见根蒂。
比兴千万篇,已作不朽计。
穷达虽不同,嗜好乃相似。 -
48.《古风二首上汤丞相》 宋·范成大
抱瑟游孔门,岂识宫与商?
古曲一再行,乃杂巴人倡。
知音顾之笑,解弦为更张。
归来掩关卧,冰炭交愁肠。
平生桑濮手,未省歌虞唐。
明发理朱丝,复登君子堂。
遗音入三叹,山高水汤汤。 -
49.《古风二首上汤丞相》 宋·范成大
空山学仙子,穷年卧岩扃。
煮石不得饱,秋鬓苍已星。
道逢紫霄翁,示我餐霞经。
采采晨之华,涤濯腐与腥。
向来役薪水,终然槁柴荆。
跪谢起再拜,飘颻蜕蝉轻。
飞升那敢学?倘许学长生。 -
50.《古风上知府秘书》 宋·范成大
神仙绝世立,功行闻清都。
玉符赐长生,镊云游紫虚。
鸡犬尔何知,偶舐药鼎余。
身轻亦仙去,罡风与之俱。 -
51.《十二月二日夜梦与客并马行黄河上息於古驿》 宋·陆游
并辔徐驱百里中,云开太华翠摩空。
是间合有神灵在,七十余年堕犬戎。 -
52.《十二月二日夜梦与客并马行黄河上息於古驿》 宋·陆游
河滨古驿辟重门,雉兔纷纷黍酒浑。
吾辈岂应徒醉饱,会倾东海洗中原。 -
53.《上元夜里俗粉米为茧丝,书古语置其中,以占》 宋·杨万里
去年上元客三衢,冲雨看灯强作娱。
今年上元家里住,村落无灯惟有雨。
隔溪业祠稍萧鼓,不知还有游人否?
儿女炊玉作茧丝,中藏吉语默有祈。 -
54.《李师儒上舍稽古堂》 宋·杨万里
青枫金刹依然在,黄石圮桥元不改。
只有謪仙稽古堂,兵烧水毁草树荒。
二大夫家有孙子,去珠复还堂再起。
朱薨碧瓦拂金波,牙签玉轴柱银河。 -
55.《古诗二首上苏子瞻》 宋·黄庭坚
江梅有佳实,托根桃李场。
桃李终不言,朝露借恩光。
孤芳忌皎洁,冰雪空自香。
古来和鼎实,此物升庙廊。 -
56.《古诗二首上苏子瞻》 宋·黄庭坚
青松出涧壑,十里闻风声。
上有百尺丝,下有千岁苓。
自性得久要,为人制颓龄。
小草有远志,相依在平生。
医和不并世,深根且固蒂。
人言可医国,可用太早计。
小大材则殊,气味固相似。 -
57.《静居寺上方南入一径有钓台气象甚古而俗传谬》 宋·黄庭坚
避世一丘壑,似渔非世渔。
独吟嘉橘颂,不遗子公书。
笋蕨园林晚,丝缗岁月除。
安知冶容子,红袖泣前鱼。 -
58.《方明古免丧西上山阴贺铸方回以诗送行非敢赠》 宋·贺铸
西上迟迟谁挽留,了君方寸慕松楸。
三年既尽亦当起,五斗有余非所求。
早岁向风劳企羡,残生指日愿依投。
得官傥近柴桑里,应许江边著钓舟。 -
59.《依韵和普上人古琴见赠》 宋·梅尧臣
独蠒丝为弦,九窍珥为珍。
弹风松飕飕,听水流泯泯。
欣者举袖舞,悲者欲涕陨。
若此辄动人,干时固能准。
虞舜今在上,南薰思无尽。 -
60.《和端式上人十咏其二古木阴》 宋·梅尧臣
古木少直枝,其下多曲影。
岂不爱高阴,奈此性所秉。
千重叶荟翳,谁愿憩日永。