-
61.《鄠上怀古》 宋·文同
未晓南山去,从禽夜不归。
凡行多少地,十二所更长。 -
62.《偶成古调十六韵上呈判府兼赠刘兴州》 宋·陈与义
稽首苏耽仙,乘云去无迹。
尚留橘井在,与世除狂疾。
谁能不饮此,识味亦可录。
坐令郑玄牛,亦抱荆山玉。 -
63.《拟古六首上鲜于大夫子骏其三庭前有奇树》 宋·晁补之
庭前有奇树,好鸟鸣喈喈。
朱荣被紫萼,采掇以忘怀。
弃置而不省,秋风凄以摧。
不惜朝华暮,君行殊未来。 -
64.《拟古六首上鲜于大夫子骏其六生年不满百》 宋·晁补之
生年不满百,一日何三秋。
花开苦多雨,何不张幕游。
行乐时不再,春荣岂长在。
古人轻尺璧,愚者昧所戒。
君看龙与虎,飘忽不相待。 -
65.《拟古六首上鲜于大夫子骏其四冉冉孤生竹》 宋·晁补之
冉冉孤生竹,托根中谷卑。
结发事君子,江蓠近华池。
江蓠荣有时,迨此春冰期。
玉盘有嘉餐,思君以忘饥。
枣下何纂纂,朱实亦离离。
秋风一披拂,菀其为枯枝。
愿垂太阳惠,照妾葵藿微。 -
66.《拟古六首上鲜于大夫子骏其一西北有高楼》 宋·晁补之
西北有高楼,缥缈齐紫清。
周栏十二折,飞鸾结丹楹。
上有弦歌女,充耳以黄瑛。
当窗弄白日,颜若苕之荣。 -
67.《拟古六首上鲜于大夫子骏其二东城高且长》 宋·晁补之
东城高且长,下瞰阡与陌。
谷风丽百草,春华纷已白。
良时忽如此,驰景一何逼。
喟彼饭牛诗,终年守寒厄。 -
68.《拟古六首上鲜于大夫子骏其五涉江采芙蓉》 宋·晁补之
涉江采芙蓉,江上零露滋。
方舟不能度,日暮白苹悲。
清波有鸣鸿,荡漾安可期。
幸因南风逝,寄言钦所思。 -
69.《送怀古上人游钱塘》 宋·魏野
正当摇落日,忽忆向江天。
猿避经行路,鸥随入定船。
袖携诗卷重,杖揭钵囊偏。
约我湖心寺,相寻结白莲。 -
70.《喜怀古上人见访》 宋·魏野
隔岭僧来宿,闲同倚石楼。
漏声过半夜,月色近中秋。
雅道玄须到,权门险莫游。
此心方共适,明月更相留。 -
71.《古意蒿上为徐子宜侍郎赋》 宋·刘过
桃李多芳妍,开落如春风。
吒身终自天,花不百日红。
残月望朝日,各自相西东。
为君整仪容。 -
72.《俞太古尝叩阍上书有名天下予甚敬之相会於姑》 宋·刘过
人树俱不堪,岁月驹隙过。
老怀泪如洗,欲唱谁当和。
洛阳今少年,弊事劳力破。
精神经百炼,锋锐坚不挫。 -
73.《上益公十绝为寿·古柏》 宋·刘过
冰条雪叶节高坚,台宪风生凉凉然。
可羡堪为栋梁用,至唐千载尚三千。 -
74.《必源以古风见投词意甚远因为赋风吹原上苗勉》 宋·刘子翚
风吹原上苗,青青入无边。
发生赖阳和,秀润滋澄涟。
游车走道旁,忽之如浮烟。
那知丁黄愁,枵腹望果然。 -
75.《和彦逢弟简相山古上人二首》 宋·王之道
蒿艾深迷古径苔,荒凉菊坞与松栽。
稻田正似人无几,赖有高僧伴我来。 -
76.《赠古若之上人》 宋·王之道
滟潭澄碧见师心,我欲穷源何处寻。
万壑松风酬夜讽,一犁花雨发春吟。
不妨契阔三年别,却得留连数日阴。
竹外小桃开也未,灵云应已久披襟。 -
77.《寄古上人若之用东坡径山韵》 宋·王之道
寄语山中好看客,待与诸郎醉秋色。
诸郎作诗学东坡,笔力骎骎清到骨。
由来习气相薰蒸,千古勾吴张季鹰。
鲈鱼斫鱠饮入夜,哦诗坐对风窗灯。
好向少陵赓客至,樽酒盘餐正相似。
请师净扫壁上尘,准拟临时醉题字。 -
78.《和彦逢弟简相山古上人二首》 宋·王之道
相山风物似斜川,岑寂那知市井喧。
岁旱但伤禾穗槁,秋饥犹喜粟皱繁。 -
79.《春寒病痞痛用古砭法以砖{上尉下火}之忽一夕》 宋·吴泳
怕寒不暇解衣眠,偪塞蒸成帐烟。
学士砖头因火灼,尚书履下透衾然。
洞存玉性真刚汉,焚却禅身笑浪仙。
收斂道心中夜坐,室虚窗白月如弦。 -
80.《进贤道上老松奇古可喜去秋经从因命于空处补》 宋·吴芾
来时惟爱古松青,去日新松种已成。
令尹若能终此意,清风着处会各名。