-
1.《闻贯休下世》 唐·齐己
吾师诗匠者,真个碧云流。
争得梁太子,重为文选楼。
锦江新冢树,婺女旧山秋。
欲去焚香礼,啼猿峡阻修。 -
2.《月洲李贾友山捧檄来淦访我梅下示教禁休物语》 宋·邹登龙
庭前有奇树,幽艳发寒柯。
寂寂众芳歇,绵绵生意多。
孤根依岭表,高节委岩阿。
清友今何在,悠悠空逝波。 -
3.《伯父《送先人下第归蜀》诗云︰人稀野店休安》 宋·苏轼
瘦骨寒将断,衰髯摘更稀。
未甘为死别,犹恐得生归。 -
4.《伯父《送先人下第归蜀》诗云︰人稀野店休安》 宋·苏轼
日上气暾江,雪晴光眩野。
记取到家时,锄耰吾正把。 -
5.《伯父《送先人下第归蜀》诗云︰人稀野店休安》 宋·苏轼
月明穿破裘,霜气涩孤剑。
归来闭户坐,默数来时店。 -
6.《伯父《送先人下第归蜀》诗云︰人稀野店休安》 宋·苏轼
诸兄无可寄,一语会须酬。
晚岁俱黄发,相看万事休。 -
7.《伯父《送先人下第归蜀》诗云︰人稀野店休安》 宋·苏轼
故人如念我,为说瘦栾栾。
尚有身为患,已无心可安。 -
8.《伯父《送先人下第归蜀》诗云︰人稀野店休安》 宋·苏轼
吾兄喜酒人,今汝亦能饮。
一杯归诵此,万事邯郸枕。 -
9.《伯父《送先人下第归蜀》诗云︰人稀野店休安》 宋·苏轼
东阡在何许,寒食江头路。
哀哉魏城君,宿草荒新墓。 -
10.《伯父《送先人下第归蜀》诗云︰人稀野店休安》 宋·苏轼
临分亦泫然,不为穷途泣。
东阡时一到,莫遣牛羊入。 -
11.《伯父《送先人下第归蜀》诗云︰人稀野店休安》 宋·苏轼
我梦随汝去,东阡松柏青。
却入西州门,永愧北山灵。 -
12.《伯父《送先人下第归蜀》诗云︰人稀野店休安》 宋·苏轼
乞墦何足羡,负米可忘艰。
莫为无车马,含羞入剑关。 -
13.《伯父《送先人下第归蜀》诗云︰人稀野店休安》 宋·苏轼
我坐名过实,讙哗自招损。
汝幸无人知,莫厌家山稳。 -
14.《伯父《送先人下第归蜀》诗云︰人稀野店休安》 宋·苏轼
竹笥与练裙,随时毕婚嫁。
无事若相思,征鞍还一跨。 -
15.《伯父《送先人下第归蜀》诗云︰人稀野店休安》 宋·苏轼
万里却来日,一庵仍独居。
应笑谋生拙,团团如磨驴。 -
16.《伯父送先人下第归蜀诗云人稀野店休安枕路入》 宋·苏轼
索漠齐安郡,従来著放臣。
如何风雪里,更送独归人。
瘦骨寒将断,衰髯摘更稀。
未甘为死别,犹恐得生归。 -
17.《赵王访赵州州不下禅休图赞》 宋·释智愚
坚不刚,柔不弱。
七百甲子老翁,偏要用此一著。
列土王来下休,高风千古为标格。