-
61.《晋康陈生家世以孝悌闻有异木连理生其庭旌表》 宋·司马光
灵珠蟠泥沙,积水不能掩。
贤人畜美德,岂必自标检。
陈生世同财,百口共丰俭。
远居岭海间,天质非陶染。 -
62.《仆性懒慢喜睡而吏事亦早休因得遂其欲琳老数》 宋·毛滂
先生晓开城旦书,坐与老农相嗫嚅。
槐阴翠圆吏已散,归来下帘手撚须,胸中百纸无处使,静看穷达如呼虑。
身閒睡饱亦不恶,何用一躍惊骀驽。 -
63.《孟浩然雪驴图》 宋·方回
往年一上岳阳楼,西风倏忽四十秋。
诗牌高挂诗两首,他人有诗谁敢留。
其一孟浩然,解道气吞云梦泽。
其二杜子美,解道吴楚东南坼。 -
64.《水调歌头 曹侯浩然,人品高秀,玉立而冠,》 金朝·蔡松年
在寒士右。
惜乎流离顿挫无以见于事业,身闲胜日,独对名酒,悠然得意,引满径醉。
醉中出豪爽语,往往冰雪逼人,翰墨淋漓,殆与海岳并驱争先。
虽其平生风味,可以想见,然流离顿挫之助,乃不为不多。 -
65.《长相思三首·其二》 唐·李白
日色已尽花含烟,月明欲素愁不眠。
赵瑟初停凤凰柱,蜀琴欲奏鸳鸯弦。
此曲有意无人传,愿随春风寄燕然,忆君迢迢隔青天。
昔日横波目,今成流泪泉。
不信妾肠断,归来看取明镜前。 -
66.《某属闻少伊广文归别墅将挂其冠然乎富贵恐不》 宋·乐备
明光宫高丽鳷鹊,三声朝鸡报宫钥。
车如流水马如龙,门外斗量无处著。
归来日晏仆亦痡,豪芒饱暖归妻孥。
岂无道德绚烂者,意作霖雨言为谟。 -
67.《送僧自总》 宋·王令
吾病不喜语,客来佰寒暄。
颊舌且不能,况事交字间。
彼总乃吾旧,不见今三年。
一日踏我门,告我将南迁。 -
68.《戏呈君用》 宋·方岳
秋崖初无负郭二顷田,向来耕舍寒炊烟。
负薪行歌遭妇骂,往往倒崖底之枯松,煮崖边之飞泉。
龟肠怒吼卖牛具, -
69.《赠江西吴定夫》 宋·刘宰
定夫江海士,瘦骨如臞仙。
翩然及吾门,不假左右先。
我方厌尘埃,一笑喜相延。
肩县两破囊,既见始解缠。 -
70.《补乐歌十首·咸池》 唐·元结
(《咸池》,陶唐氏之乐歌也,其义盖称尧德至大,无不备全。
凡二章,章四句)
元化油油兮,孰知其然。
至德汩汩兮,顺之以先。
元化浘浘兮,孰知其然。
至道泱泱兮,由之以全。 -
71.《补乐歌十首·咸池》 唐·元结
(《咸池》,陶唐氏之乐歌也,其义盖称尧德至大,无不备全。
凡二章,章四句)
元化油油兮,孰知其然。
至德汩汩兮,顺之以先。
元化浘浘兮,孰知其然。
至道泱泱兮,由之以全。 -
72.《觉非居士东菴甚奇观玉蟾曾游其间醉吟一篇》 宋·白玉蟾
一瓯之闽古无诸,山奇水透真画图。
霍童山在闽之隅,天下第一神仙都。
神仙渺茫不可见,桑田沧海几迁变。
三山崒嵂青至今,堪嗟山下人如燕。 -
73.《七夕》 宋·李流谦
火金鏖攻电雷击,风从西来火折北。
向来胜负吾已分,物极而颠势其必。
露盘清濯房栊秋,冰壶冷浸乾坤骨。
明河指点三星横,天上灵期有幽约。 -
74.《适斋先生续乐天达哉行因继其后诗虽不工聊抒》 宋·姜特立
乐天吾所敬,挂冠方一年。
家事能几何,处置有后先。
始卖南坊园,次卖东郭田。
末乃货其庐,缗钱可三千。 -
75.《野趣居士杨公远令其子依竹似孙为予写真赠以》 宋·方回
尔来画工工画花,俗眼所识惟纷华。
牡丹百卉哄蜂蝶,芙蓉鸳鸯相交加。
大为屏帐小卷轴,堆红积绿供□奢。
高人瞥见付一笑,妇女小儿争惊夸。 -
76.《棠棣》 先秦·诗经
棠棣之华,鄂不韡韡,凡今之人,莫如兄弟。
死丧之威,兄弟孔怀,原隰裒矣,兄弟求矣。
脊令在原,兄弟急难,每有良朋,况也求叹。
兄弟阋于墙,外御其务,每有良朋,烝也无戎。 -
77.《陆浑山火和皇甫湜用其韵(湜时为陆浑尉)》 唐·韩愈
皇甫补官古贲浑,时当玄冬泽乾源。
山狂谷很相吐吞,风怒不休何轩轩。
摆磨出火以自燔,有声夜中惊莫原。 -
78.《禽虫十二章》 唐·白居易
燕违戊己鹊避岁,兹事因何羽族知?
疑有凤王颁鸟历,一时一日不参差。
[不知其然也。
燕衔泥常避戊己日,鹊巢口常避太 -
79.《种松得徕字(其四在怀古堂,其六在石经院·》 宋·苏轼
春风吹榆林,乱荚飞作堆。
荒园一雨过,戢戢千万栽。
青松种不生,百株望一枚。
一枚已有馀,气压千亩槐。 -
80.《奉使契丹二十八首其二十七舜泉诗》 宋·苏辙
历山岩岩,虞舜宅焉。
虞舜徂矣,其神在天。
其德在人,其物在泉。
神不可亲,德用不知。