-
101.《次韵子瞻广陵会三同舍各以其字为韵其三刘莘》 宋·苏辙
莘老奋徒步,首与观国宾。
俨然自约束,被服韍与绅。
黾勉丞相府,接迹舆台臣。
顾嫌任安躁,未忍裂坐茵。 -
102.《张明远自持其所居萃胜亭记来求诗为赋三篇》 宋·冯时行
静躁固异秉,出处良一途。
岩前东来人,翻然应时须。
赫赫帝者师,去与赤松俱。
钟鼎与林泉,天以私吾儒。 -
103.《文南朱使君葬其故人钤兵李侯士大夫高其风义》 宋·李流谦
翻手为云覆手雨,自昔尝闻不陵语。
年来雅道更萧飒,反眼朋游成越楚。
便当贯草绝交论,谁与重寻怀旧赋。
一洗衰风振颓败,我为使君高此举。 -
104.《予旧服术迂其效弃去比过临邛蒙李丈分惠并副》 宋·李流谦
是身如芭蕉,敢保金石固。
得生况尪陋,愧彼硕且武。
百万护一喘,人自疑窃斧。
灵根著异效,尝资一溉助。 -
105.《杂兴》 宋·张镃
渊明膝上桐,一丝不肯挂。
弹声聒天地,无人知此话。
谓琴只这是,世间何用弦。
谓在有无中,其然岂其然。 -
106.《陈晦父赴十三韵》 宋·戴表元
古人取远士,得一以为豪。
江左贡千百,选抡今始劳。
占对混童厮,趋跄偕吏曹。
以兹寓绳准,弃髓索皮毛。 -
107.《詹世显老丈舂米为赠时有张老之携其父诗求月》 宋·杜范
归来两见春载耜,老矣陈人愧髦士。
书生活计常若拙,瓶粟屡空固其理。
石庄好义无不为,独将饱腹念朝饥。
担只赪肩米叩户,要转儿啼成欢嬉。 -
108.《读陶集爱其致意于菊者八因作八首·六曰采菊》 宋·方回
采采东篱亦易寻,悠然见处孰知心。
心曾目送飞鸿否,谁不能近叔夜琴。 -
109.《平皋木芙蓉千株烂然云锦醉行其中如游芙蓉城》 宋·舒岳祥
牡丹一名木芍药,拒霜也号木芙蓉。
好花名尽多重叠,不取枝同取貌同。
悲鸿一声天雨血,落霞万顷江饮虹。
水花已尽岸花出,千朵万朵能白红。 -
110.《磬湖居士得片石于斗坡山其长五尺其广一尺有》 宋·喻良能
六丁驱石日本,堕落斗坡山中。
一片苍珪紫玉,几回秋雨春风。
不假镌镵刻削,自然巧妙嵌空。
居士置之朝爽,是谓飞来小峰。 -
111.《送灵师》 唐·韩愈
佛法入中国,尔来六百年。
齐民逃赋役,高士著幽禅。
官吏不之制,纷纷听其然。
耕桑日失隶,朝署时遗贤。 -
112.《中隐堂诗(SS〗并叙)》 宋·苏轼
岐山宰王君绅,其祖故蜀人也,避乱来长安,而遂家焉。
其居第园有名长安城中,号中隐堂者是也。
予之长安,王君以书戒其子弟邀予游,且乞诗甚勤,因为作此五篇。
去蜀初逃难,游秦遂不归。 -
113.《文章》 宋·陆游
文章如弈棋,分量固有极。
学不尽其才,识者为太息。
古来名世士,亦或堕此域。
至今读其文,曷尝不追惜。
士生千载後,夙慕当自力。
如其不能然,归哉事耕织。 -
114.《金刀坑迎将家待追浆坑十余户山农不至因题其》 宋·黄庭坚
穷乡阻地险,篁竹啸夔魖。
恶少擅三窟,不承吏追呼。
老翁燕无凶,偃蹇坐里闾。
後生习闻见,官不禁权舆。 -
115.《陈叔易赋王秀才所藏梁织佛图诗邀同赋因次其》 宋·陈与义
维摩之室本自空,忽惊满月临丹宫。
稽首世尊真实相,不比图画填青红。
天女之孙擅天巧,经纬星宿超庸庸。
沦精入此三昧手,一念直到只园中。 -
116.《潘叔愚诗有归家更读万卷书之语义荣司谏为其》 宋·郑刚中
弟见史贤文学饱,意欲书卷穷探讨。
兄知纸上道不真,为弟谈禅说枯杭。
弟兄游戏作三昧,妙语生风洗烦恼。
头钻故纸在百痴,口纸谈禅痴不少。 -
117.《题尹商卿自信斋》 宋·魏了翁
虚灵一寸心,至远而至近。
真能位天地,信可为尧舜。
不以利欲熏,则为羽俗焮。
怗怗弄文墨,若若夸绶印。 -
118.《北山园山石形势卖盗夜半择其尤者窃去累日怀》 宋·刘学箕
素志薄利录,壮年荣林丘。
种树疏间泉,凿沼开中洲。
堤平水瀰漫,径绕竹净修。
梅坞夜月乱,松罔晓风飂。 -
119.《安成令以长桥图来且示王民瞻记喜其有成因短》 宋·王洋
楚人问晋勇,答曰好以暇。
后人或疑之,针也其税驾。
吾意政之馀,观此得用舍。
晋士傥不然,安能一战霸。 -
120.《偶然作六首》 唐·王维
楚国有狂夫,茫然无心想。
散发不冠带,行歌南陌上。
孔丘与之言,仁义莫能奖。
未尝肯问天,何事须击壤。