-
221.《寄别参政》 宋·方岳
一见臞仙眼为清,寒温未了与谈经。
有书谷问文中子,无策崇窥传说星。
马瘦不妨吟下泽,鹤归宁复唳华亭。
独于知己难忘在,投老残编傥乞灵。 -
222.《嘲鹭》 宋·方岳
曾有诗矜白鹭閒,一生诗眼乞山漫。
朝来更觉忙於我,雪沍苍溪不道寒。 -
223.《谢管辖挽诗》 宋·方岳
剑吼空山鹤梦寒,聂仙夜访碧云冠。
两山拔起烟尘外,一壑归来天地宽。
月满石坛朝斗罢,云眠竹所乞诗刊。
松花落尽不知晓,留得残碑与世看。 -
224.《赠讷行人》 宋·陈允平
诸方参请尽,秋晚别京畿。
乞食斋条饱。
随缘百念微。
夜声鸣铁笛,寒色脆荷衣。
久学南山律,终身不敢违。 -
225.《投后村先生刘尚书》 宋·蒲寿宬
采松北山下,日与樵者亲。
寸尺拾遗坠,时以供炊薪。
日跻白云冈,暮宿芳草滨。
疏泉溉其本,镜心澄尔神。 -
226.《郊外见梅再用前韵三首》 宋·王炎
皎如玉雪不容缁,乞我寒香苦索诗。
输与西湖閒处士,解吟篱落忽横枝。 -
227.《和王文州梅花韵》 宋·王炎
何处东风发春早,先傍梅花试天巧。
新阳一点破雪霜,春意将回可前料。
天公乞我人日晴,新年屈指将浃旬。
老怀不似少时好,对花默默仍循循。 -
228.《春草碧 仆一节从军吴秀间,近始谒告还家,》 元·邵亨贞
又调春草碧词见遗,以识会合之意,情文悃欢,溢於言表,惠至渥也。
辄依芳韵,庸写下忱,为先施之期谢云儒冠不解明韬略。
底处是生涯,云门约。
无端寄迹兵戈,蕙帐荒寒怨秋鹤。 -
229.《春草碧 仆一节从军吴秀间,近始谒告还家,》 元·邵亨贞
又调春草碧词见遗,以识会合之意,情文悃欢,溢於言表,惠至渥也。
辄依芳韵,庸写下忱,为先施之期谢云儒冠不解明韬略。
底处是生涯,云门约。
无端寄迹兵戈,蕙帐荒寒怨秋鹤。 -
230.《老至》 当代·钱钟书
徙影留痕两渺漫,如期老至岂相宽。
迷离睡醒犹馀梦,料峭春回未减寒。
耐可避人行别径,不成轻命倚危栏。
坐知来日无多子,肯向王乔乞一丸。 -
231.《肩痛》 当代·钱钟书
无人送半臂,子京剧可慕。
遂中庶人风,两肩如渍醋。
春事叹无多,老形惊已具。
因知风有味,甘辛不与数。 -
232.《三山矶答渔父歌》 宋·项安世
我行如辘轳,西上复东下。
触热泝江船,迎霜归越舍。
齐山至禹穴,百六十长亭。
江头矶上叟,嗤我太营营。 -
233.《紫苏》 宋·章甫
吾家大江南,生长惯卑湿。
早衰坐辛勤,寒气得相袭。
每愁春夏交,两脚难行立。
贫穷医药少,未易办芝朮。 -
234.《次伯仁善利阁》 宋·裘万顷
看经堂上钟磬鸣,看经堂外水云清。
山连远渚鸟飞急,风入轻帆舟去平。
烟树不妨留夕照,尘缨正欲濯寒泓。
凭谁为我问造物,乞与少陵常眼明。 -
235.《文节谢公挽歌》 宋·艾性夫
不甘摇尾乞人怜,视死如归气浩然。
千古六经俱扫地,独公一柱肯擎天。
乾坤万劫英雄尽,文节双高日月悬。
惆怅老身空有泪,玉亭无路荐寒泉。 -
236.《徐逊绵题三贤祠堂诗有云士死惟留姓与名天下》 宋·方回
殷仁周寿缺圆形,释宝仙清笑乞灵。
何限台阶隆爵位,谁堪鼎足并仪形。
岁寒臭味松梅竹,乾象光芒日月星。
野服不殊人品似,年年苹藻荐芳馨。 -
237.《晋州会上送卫伯绍休官南归》 宋·李复
叔宝风流喜高简,非意相干以理遣。
胜日一言能造微,众许冲情去人远。
斑斑气韵见诸孙,秋水神清惊俗眼。
追风逸骥自龙来,照夜灵珠须海产。 -
238.《源水叹》 宋·李复
岷山中断洮水来,分入西湖浸城址。
一落城阴不复回,余波日转臯兰尾。
阴风凄冽寒气早,愁雾惨澹边思起。
谁辩秋水澹无情,默观意亦有悲喜。 -
239.《和史子美知丞月台》 宋·释宝昙
乞得更筹一夜宽,傍檐唯有斗阑干。
须臾银阙从空下,想象冰轮不自寒。
迫近天人无浪语,却回歌吹有馀欢。
只应王谢风流后,合作蓬莱第一看。 -
240.《嵩山老人告行作六偈送之》 宋·释正觉
挽衣苦怪不我住,怀事乞成今乃时。
雷动定知开蛰户,春寒无要勒华枝。