-
201.《题焦山寺》 宋·李吕
水轮依风负坤舆,百川东充同灌输。
掀巾之陂莽吞受,沃焦之册初不濡。
云根终古插江湖,狂澜滔天随卷舒。
空神回飚避突兀,海门排霄岌相扶。 -
202.《舟中》 宋·刘过
扁舟去时风怒恶,舟入深溪雪花落。
我行无事有底忙,且向荻花深处著,邻船乞火炮蛤蜊,樽中浊醪把一卮。
陶陶万事不复理,冻口且味寒酸时。 -
203.《和吕子梅题陈倅窗前新栽竹二首》 宋·王之道
自是清阴能借润,不应积雨尚流寒。
先生端的磻溪裔,乞与沧溟作钓竿。 -
204.《君俞惠诗觅洛中所得大金菊辄次韵酬二篇》 宋·韩维
禅老心真异众心,不缘歌舞费黄金。
春芳落尽慵开眼,豫乞寒花伴苦吟。 -
205.《观贾表之猎》 宋·吴则礼
轩轩大鹰脑,落落饥鹘拳。
忽张六翮去,势拉淮南天。
贾侯实老俊,文字初著鞭。
平生坐高飞,孤吟饯流年。 -
206.《怀子西》 宋·吴则礼
眼边寒策良可亲,吾曹龊龊讵笑人。
青鞋布袜有能事,唤取子西来细论。
老夫个里得妙解,挈挈独提弥勒袋。
他日还炊何许糜,只今且煮南徐菜。 -
207.《和江秀才献花三首》 宋·陈师道
风雨东篱冷落看,清溪水落玉峰寒。
酒家不办当垆费,乞与先生种杏坛。 -
208.《自开江归依山结茅以居偶成长句》 宋·冯时行
酒腐於爵肉腐俎,担石之储我何有。
陆居无屋江无船。
谁人乞与买山钱。
大梁千里森寒玉,琼茅桂栋营山麓。 -
209.《台城杂诗七首》 宋·曹勋
卜筑城隅久罢休,数椽忽得水西头。
四围竹色缭寒碧,一径杉风留素秋。
门外水天分棐几,天边桂子入帘钩。
指踪尽得神仙客,更乞佳名为榜不。 -
210.《从赵庙求菖蒲》 宋·胡寅
欲从蒲涧问安期,仙事茫茫不可知。
何许寸根仍穊节,解教霜鬓却青丝。
风流公子茝兰伴,憔悴骚人香草诗。
乞取萧疏映窗几,苍然常揖岁寒姿。 -
211.《送叔规》 宋·李石
凤台却望桑麻川,残僧孤客同一年。
我穷自取君更苦,只有布袜青行缠。
松楠阴阴水边寺,一饷欵寻香火缘。
笔端落尽蔬笋气,胸次不留荆棘田。 -
212.《七夕》 宋·李流谦
火金鏖攻电雷击,风从西来火折北。
向来胜负吾已分,物极而颠势其必。
露盘清濯房栊秋,冰壶冷浸乾坤骨。
明河指点三星横,天上灵期有幽约。 -
213.《赋谢惠醋》 宋·姜特立
送酒古来多旷士,乞醯今世少良邻。
庾郎寒腹便鲑菜,助我儒酸不厌频。 -
214.《山行归来喜栽新竹》 宋·楼钥
平生好看竹,每见觉相与。
小大或疎密,一一皆媚妩。
恨无地可种,所至造竹所。
近方闢门径,得地寻丈许。 -
215.《舟行》 宋·赵蕃
夜来投宿定花浦,乞晓占风更前迈。
波涛汹涌势莫遏。
顾视吾舟真若芥。
是时霜威甚可怖,篙师战缩不可耐。 -
216.《题李君亮义概堂》 宋·叶适
分飧人所能,多至逾万亿。
一朝可趣具,寒暑三十易。
古之轑釜者,其始盖未惜。
怀哉西方士,义重见寡特。 -
217.《题永州唐德明竹园》 宋·徐照
渭川千亩空闻说,得似君家亦是难。
畦仆不知生凤实,野翁只欲乞鱼竿。
忽惊残粉飘苍雪,最喜幽声胜远滩。
六月火云飞不尽,谁知此处独清寒。 -
218.《寄呈座主李左史三首》 宋·程公许
九万云程不作遥,暂教六月息鹏游。
骚情吟彻湖天晓,义胆寒生石剑秋。
想见床头谈屑堕,时浇碗面乳花浮。
云山不隔师墙恋,凭仗缄书乞点头。 -
219.《九十用喜雪韵四首》 宋·吴潜
腊中三白瑞非虚,不虑无冰鲁史书。
苔长新蔬蒙赐后,根舒宿麦受恩初。
凭陵败絮寒能重,扑蔌斜窗晓渐疎。
林杪穷猿应禁口,猢孙乞食向公狙。 -
220.《上冢》 宋·方岳
一杯麦饭洒悲辛,不尽烟芜旧与新。
地下岂无担板汉,世间但有乞墦人。
荼蘼芍药几何日,寒食清明又一春。
自是老怀多感慨,非干芳草负蹄轮。