-
161.《拙轩》 元·王寂
拙轩少也绝交朋,闭门坐断藜床绳。
据梧手卷挑青灯,目力自足夸秋鹰。
一行作吏负且乘,简书夜下催晨兴。
心劳政拙无佳称,高枕缓带吾何曾。 -
162.《天香 寿桂金堂竹泉总管》 元·朱唏颜
碧玉横陈,黄金细屑,天然画堂风景。
古月浮香,冷风度曲,不许一尘侵近。
沉沉永夜,漾水色、窗轩秋净。
如识岩前气韵。 -
163.《雪》 宋·连文凤
几片飘从客鬓来,光摇老眼白皑皑。
不因枯树今朝见,只道寒梅昨夜开。
是处园林迎腊到,一时天地唤春回。
恁谁寄语问滕六。
乞与人间比种栽。 -
164.《大涤洞留题》 宋·裴良杰
杖屦乘闲历众山,俄惊凡迹到仙坛。
清潨潄玉一川媚,瑞气浮空两洞寒。
风入乔松琴弄操,烟笼远岫灶烧丹。
我今聊此凝双眼,徒觉壶中世界宽。 -
165.《宝林寺二首》 宋·宋日隆
年来试凋邑,如僧住破庵。
颇识众因果,宁忍事嗔贪。
晨飧虽不饱,夜梦却自安。
缅怀百里内,何异一室间。 -
166.《次韵谢王使君见赠二首》 宋·卫博
功成刻楮谩三年,技拙空惭不可传。
晚事韩门称弟子,终期幕府颂燕然。
相看霜干寒犹在,未许兰膏明自煎。
祭灶乞邻端有志,只愁多指费囷廛。 -
167.《绝命诗》 宋·徐元娘
毓秀含华十六龄,慈韩口授十三经。
奇文不欲撑天地,大节偏教揭日星。
何姓移剑亡汉室,谁人复楚乞秦廷。
顾从一死明忠孝,碧血应留万古青。 -
168.《除夕短歌》 明·程可中
蜡月全晦岁华暮,原烧偷青春微露。
突冷连朝待束薪,床空半夜抖残絮。
年年逼除贫泥人,今岁颇得贫中趣。
小厖狺狺吠欲喑,操券都来征逋负。 -
169.《义门郑仲舒先生得请归浦江余於先生同里且亲》 明·张孟兼
郑公去年离北平,束书抱病来南京。
城隅解后喜且惊,开颜握手言再生。
自从南北屦构兵,日夜怅望乡关情。
几回寄书雁南征,中心摇摇若悬旌。 -
170.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
171.《赠僧》 宋·苏轼
道人自嫌三世将,弃家十年今始壮。
玉骨犹含富贵余,漆瞳已照人天上。
去年相见古长干,众中矫矫如翔鸾。
今年过我江西寺,病瘦已作霜松寒。 -
172.《出狱次前韵二首》 宋·苏轼
?一作:十二月二十八日蒙恩责授检校水部员外郎黄州团练副使复用前韵二首?百日归期恰及春,残生乐事最关身。
出门便旋风吹面,走马联翩鹊啅人。
却对酒杯浑是梦,试拈诗笔已如神。
此灾何必深追咎,窃禄従来岂有因。 -
173.《次韵米黻二王书跋尾二首》 宋·苏轼
三馆曝书防蠹毁,得见来禽与青李。
秋蛇春蚓久相杂,野鹜家鸡定谁美。
玉函金钥天上来,紫衣敕使亲临启。
纷纶过眼未易识,磊落挂壁空云委。 -
174.《是日宿水陆寺寄北山清顺僧二首》 宋·苏轼
草没河堤雨暗村,寺藏修竹不知门。
拾薪煮药怜僧病,扫地焚香净客魂。
农事未休侵小雪,佛灯初上报黄昏。
年来渐识幽居味,思与高人对榻论。 -
175.《泗州南山监仓萧渊东轩二首》 宋·苏轼
偶随樵父采都梁,(南山名都梁山,山出都梁香故也。
)竹屋松扉试乞浆。
但见东轩堪隐几,不知公子是监仓。
溪中乱石墙垣古,山下寒蔬匕箸香。 -
176.《送江宁彭给事赴阙》 宋·王安石
西江望士众长兼,卓荦传家在一男。
壮志异时开史牒,妙龄终日对书龛。
桂堂发策收科选,樱苑颁诗豫宴酣。
大邑援琴聊试可,小州怀绂果才堪。 -
177.《请息斋书事》 宋·范成大
聚蚋醯边闹似雷,乞儿争背向寒灰。
长平失势见何晚,栗里息交归去来。
休问江湖鱼有沫,但蕲云水鹤无媒。
岩扉岫幌牢扃钥,不是渔樵不与开。 -
178.《寄陈伯予主簿》 宋·陆游
今年闰余时今早,十月霜风吹客倒。
老夫畏寒不出门,数步邻家迹如扫。
此时陈子独何勇,饥僮瘦马长安道。
绝知涵养与人别,吐气如虹失衰老。 -
179.《寄隐士》 宋·陆游
乳窦寒犹滴,岩扉夜不扃。
奇书窥鸟迹,灵药得人形。
浩浩天风积,冥冥海气清。
傥逢王内史,更为乞黄庭。 -
180.《海棠歌》 宋·陆游
我初入蜀鬓未霜,南充樊亭看海棠;当时已谓目未睹,岂知更有碧鸡坊。
碧鸡海棠天下绝,枝枝似染猩猩血;蜀姬艳妆肯让人,花前顿觉无颜色。
扁舟东下八千里,桃李真成仆奴尔。
若使海棠根可移,扬州芍药应羞死。