-
21.《新寒》 宋·陆游
病怯新寒欲不禁,南窗拥褐夜愔愔。
江湖跌宕送余日,书剑萧条孤壮心。
杜曲新愁随断雁,辽阳遗恨人疏砧。
此怀拟向何人说,赖有昏灯伴苦吟。 -
22.《新寒》 宋·陆游
小雨戒新寒,衡茆已怯宽。
甑香炊紫角,门静挂黄团。
扶杖穿茶坞,移舟傍钓滩。
欲知秋有信,霜鬓不胜繁。 -
23.《晚寒题水仙花并湖山三首》 宋·杨万里
水仙怯暖爱清寒,两日微暄嬾欲眠。
料峭晚风人不会,留花且住伴诗仙。 -
24.《次及甫觉寒》 宋·洪咨夔
霜勒衾如水,寒於客有期。
不成神女梦,空赋外孙词。
瓮暖宜桑落,冠凉怯竹皮。
悬知鄱水上,冷落扊扅诗。 -
25.《象之席上赋得寒字》 宋·韩维
爱子林亭胜,高秋驻马鞍。
梨红先著露,竹碧自生寒。
惨戚伤多事,淹留强一欢。
所嗟怯杯酌,不得倒吾冠。 -
26.《春寒六首》 宋·陈造
平明欲敛云复厚,薄晚未休风更颠。
老怯春寒不宜出,下帷添火拥书眠。 -
27.《骤寒二首》 宋·赵蕃
一晴疑尚暑,一雨顿能寒。
气候从兹变,病躯那得安。
频闻风淅淅,不风日团团。
附火贪新燎,添衣怯带宽。 -
28.《寒食早起围炉中戏和林宗易韵二首》 宋·陈傅良
叠帐重裘更怯风,绝怜寒食到匆匆。
一春不见花开落,但说栽花费几工。 -
29.《久苦春寒三月三日戏作俳体》 宋·方回
似惜残红未放稀,佳人怯试薄罗衣。
桃花水涨冰犹凝,燕子泥融雪更飞。
老去寻芳元自懒,病来吹霎不如归。
常嫌禊帖书清朗,尔许奇寒可浴沂。 -
30.《雨寒》 宋·杨时
天幕阴云积,萧萧雨正霪。
泥污关市寂,水入御沟深。
破屋寒侵骨,哀弦冻绝音。
更愁风力健,瘦怯不能禁。 -
31.《庆历圣德颂》 宋·石介
于维庆历,三年三月。
皇帝龙兴,徐出闱闥。
晨坐太极,书开阊阖。
躬揽英贤,手锄奸枿。 -
32.《六言诗》 唐·无名氏
把酒留君听琴,那堪岁暮离心。
霜叶无风自落,秋天不雨多阴。
人愁荒村路远,马怯寒溪水深。
望尽青山犹在,不知何处相寻。 -
33.《自缙云赴郡溪流百里轻棹一发曾不崇朝…段郎中》 唐·方干
激箭溪湍势莫凭,飘然一叶若为乘。
仰瞻青壁开天罅,斗转寒湾避石棱。
巢鸟夜惊离岛树,啼猿昼怯下岩藤。
此中明日寻知己,恐似龙门不易登。 -
34.《秋日田园杂兴》 宋·范成大
杞菊垂珠滴露红,两蛩相应语莎丛。
虫丝罥尽黄葵叶,寂历高花侧晚风。
朱门巧夕沸欢声,田舍黄昏静掩扃。
男解牵牛女能织,不须徼福渡河星。 -
35.《代书三首》 明·王彦泓
忆昔骑羊弄玉年,曳娘衣怏绕娘肩。
当时语笑浑闲事,向后思量尽可怜。
石竹怯寒秋已瘦,琼花依月晚尤妍。
忍教怅望重帘外,不报监门不敢前。 -
36.《孙彦古画风雨山水歌》 宋·张耒
山深岩高石壁青,白日忽变天晦冥。
黑风驱云走不停,惊电疾雨来如倾。
山前雨点大如手,山下水涌危槎横。
崩崖古树老有灵,吼怒直与风云争。 -
37.《按田》 宋·黄庭坚
河水积峥嵘,山雪晴索寞。
幽斋怯寒威,况复出城郭。
马为蝟毛缩,人叹狐裘薄。
淤泥虎迹交,丛社乌声乐。 -
38.《醉落魄/一斛珠》 宋·无名氏
梅花似雪。
赏花记得同欢悦。
更阑犹自贪攀折。
不怯春寒,须要待明月。
如今月上花争发。
疏枝冷蕊对离缺。
人心只道花争别。
不道人心,不似旧时节。 -
39.《复赋河冰四绝》 宋·苏辙
客心凛凛怯寒冰,拥褐无言夜漏深。
河伯似知归意速,风号西北故相禁。
春来归梦剧飞凫,夜半流澌拥舳舻。
似胜去年彭蠡口,雪封庐岳浪翻湖。 -
40.《上元不出》 宋·苏辙
春寒未脱紫貂裘,灯火催人夜出游。
老厌歌锺空命酒,病嫌风露怯登楼。
拥怉坐睡曾无念,结客追欢久已休。
试问西邻传法老,此时情味似侬不。