-
1.《秋日登山》 唐·长孙佐辅
逐胜不怯寒,秋山闲独登。
依稀小径通,深处逢来僧。
侧石拥寒溜,欹松悬古藤。
明书问知友,兴咏将谁能。 -
2.《秋日登山》 唐·长孙佐辅
逐胜不怯寒,秋山闲独登。
依稀小径通,深处逢来僧。
侧石拥寒溜,欹松悬古藤。
明书问知友,兴咏将谁能。 -
3.《江城子·癸酉春社》 宋·王炎
清波渺渺日晖晖,柳依依,草离离。
老大逢春,情绪有谁知?帘箔四垂庭院静,人独处,燕双飞。
怯寒未敢试春衣。
踏青时,懒追随。
野蔌山肴,村酿可从宜。
不向花边拚一醉,花不语,笑人痴。 -
4.《春寒》 宋·陈与义
二月巴陵日日风,春寒未了怯园公。
海棠不惜胭脂色,独立蒙蒙细雨中。 -
5.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
6.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
7.《虞美人·罗衣怯雨轻寒透》 宋·张孝祥
罗衣怯雨轻寒透。
陡做伤春瘦。
个人无奈语佳期。
徙倚黄昏池阁、等多时。
当初不似休来好。
来後空烦恼。
倩人传语更商量。
只得千金一笑、也甘当。 -
8.《再和云龙歌留陆务观西湖小集且督战云》 宋·杨万里
我愿身为云,东野化为龙。
龙会入渊云入岫,韩子却要长相逢。
作意相寻偏不值,不知今年是何岁。
剡藤玉板赠一番,延珪鸟丸洒未乾。 -
9.《苦寒》 唐·韩愈
四时各平分,一气不可兼。
隆寒夺春序,颛顼固不廉。
太昊弛维纲,畏避但守谦。
遂令黄泉下,萌牙夭句尖。 -
10.《依韵修睦上人山居十首》 唐·李咸用
生身便在乱离间,遇柳寻花作麽看。
老去转谙无是事,本来何处有多般。
长怜蠛蠓能随暖,独笑梧桐不耐寒。 -
11.《满庭芳·**炉寒》 元·朱唏颜
**炉寒,梅花帐矮,篝镫愁坐更残。
欲眠还起,身已怯吴蚕。
夜静珊珊入竹,依稀听、石上清*。
遥知道,东皇赋瑞,和气满长安。 -
12.《久雨春寒殊甚杜门不出触景兴怀和文公月夜述》 明·桑悦
阴雨压春意,坐怯衣裳单。
骚经旧香草,想绿沅湘间。
云深翠凤杳,天阔苍虬寒。
轩軿几时驾,长往游君山。 -
13.《次韵子文探梅水西,春已深,犹未开·水西,》 宋·范成大
孤山山下小斜桥,客魂曾共暗香飘。
五年不踏西湖路,想见黄昏清浅处。
如今憔悴古江干,岂有幽芳伴倚栏。
腊尽雪残春不至,坐令愁里眼长寒。
霜棱未贷千林槁,门外风饕人欲倒。
斟酌芳心正怯寒,有情真被无情恼。 -
14.《宣九家赋雪》 宋·黄庭坚
都城穷腊月半破,晚来雪云应朝课。
虚檐稍闻飘瓦声,六花连空若推堕。
翩翩恐逐歌吹来,皎皎不受尘泥涴。
试寻高处望双阙,佳气葱葱寒贴妥。 -
15.《次韵答简簿》 宋·王炎
少日牛衣尝熟眠,老来驼褐不护寒。
欲呵龟手拈秃笔,怯看冰柱县疏檐。
东风不解着梅柳,翻作六出欺春妍。
春回腊尽亦可好,但为浮生添一年。 -
16.《瑶台聚八仙(咏鸳鸯菊)》 宋·张炎
老圃堪嗟。
深夜雨、紫英犹傲霜华。
暖宿篱根,飞去想怯寒沙。
采摘浮杯如戏水,晚香淡似夜来些。 -
17.《菩萨蛮·梦回小枕敧寒玉》 宋·卢炳
梦回小枕敧寒玉。
博山香暖沈烟续。
帷薄怯轻纱。
风牵幌带斜。
夜窗云影细。
月送花阴至。
身世在陶唐。
闲愁不挂肠。 -
18.《大小寒》 宋·赵某
蹇卫冲风怯晓寒,也随举子到长安。
路人莫作皇亲看,姓赵如今不似韩。 -
19.《和唐子固见寄初冬晚步韵》 宋·钱亿年
凄风满寒谷,广陌照落日。
繁霜排岸草,尫瘁怯寒栗。
块从阅残编,十日九不出。
时为孤愤愤吟,嗟嗟类蟋蟀。 -
20.《新寒》 明·谢铎
十月风高冷欲凝,近阳楼阁怯先登。
浑河水落初尝骑,漕驿星驰已报冰。
上将驱麾还笔札,内庭恩渥但金缯。
深愁薄力知何赖,浊酒新寒漫不胜。