-
1.《寄王屋山人孟大融》 唐·李白
我昔东海上,劳山餐紫霞。
亲见安期公,食枣大如瓜。
中年谒汉主,不惬还归家。
朱颜谢春辉,白发见生涯。
所期就金液,飞步登云车。
愿随夫子天坛上,闲与仙人扫落花。
-
2.《陪郑广文游何将军山林》 唐·杜甫
不识南塘路,今知第五桥。
名园依绿水,野竹上青霄。
谷口旧相得,濠梁同见招。
平生为幽兴,未惜马蹄遥。 -
3.《大涤洞天留题》 宋·何洞清
落魄人间成谩老,足茧胼胝要闻道。
掉头不向声利场,飘飘迥出风尘表。
嗟嗟事事不惬怀,却喜因缘饱幽讨。
登太华兮濯沧浪,云梦湫隘鲁邾小。 -
4.《卜居》 宋·王令
吾求一屋逮两月,贫不谋贵何以图。
朅栈自放就穷巷,幸得之喜何敢吁。
颓檐断柱不相缔,瓦堕散地梁架虚。
门无藩闑户不闭,时时犬彘入自居。 -
5.《分韵送王非之官山险得再字》 宋·刘宰
达官须亲民,未竟法应再。
昔君治姑孰,报政甫初载。
桃李春正华,风木养不待。
至今田里间,往往诵遗爱。 -
6.《寄张十二山人彪三十韵》 唐·杜甫
独卧嵩阳客,三违颍水春。
艰难随老母,惨澹向时人。
谢氏寻山屐,陶公漉酒巾。
群凶弥宇宙,此物在风尘。 -
7.《郑锋宅神诗》 唐·滕传胤
浦口潮来初淼漫,莲舟摇飏采花难。
春心不惬空归去,会待潮回更折看。
忽然湖上片云飞,不觉舟中雨湿衣。
折得莲花浑忘却,空将荷叶盖头归。 -
8.《杂曲》 隋代·江总
泰山言应可转移。
新宠不信更参差。
合欢锦带鸳鸯鸟。
同心绮袖连理枝。 -
9.《沈叔子解番刀为赠二首》 明·徐渭
沈子报仇塞外行,一诧便得千黄金。
买马买鞍意不惬,更买五尺番家铁。
镂金小字半欲灭,付与碧眼译不出。
细瓦厂中多狐狸,京师夜行不敢西。 -
10.《郑锋宅神诗》 唐·滕传胤
浦口潮来初渺漫,莲舟摇飏采花难。
春心不惬空归去,会待潮回更折看。
忽然湖上片云飞,不觉舟中雨湿衣。
折得莲花浑忘却,空将荷叶盖头归。 -
11.《金陵社集诗(一十六人三十二首) 集鸡笼山》 明·陈仲溱
仲溱字惟秦,侯官人。
性拙直,寡言笑,与人交接,言辞少拂即掩耳而去。
诗苦求工,不惬意不止。
每出其诗示人,以手按纸,手颤口吟,人或诵其诗,口喃 -
12.《寄王逢原》 宋·王安石
北风吹云埋九垓,草木零落空池台。
六龙避逃不敢出,地上独有寒崔嵬。
披衣起行愁不惬,归坐把卷阖且开。
永怀古人今已矣,感此近世何为哉。 -
13.《雪後领儿辈行散》 宋·杨万里
今日意不惬,出游聊逍遥。
父子自为伴,何须外招邀。
过溪足小倦,临流坐危桥。
回头顾五庐,竹树翳草寮。 -
14.《秋怀十首》 宋·张耒
吏散门寂寂,虫鸣夜沉沉。
素壁上明月,凉风摇树阴。
悲歌忽不惬,感叹涕盈衿。
写此牢落怀,默坐弹鸣琴。
俗耳不好古,古人已非今。
悲哉旷四海,孑孑无知音。 -
15.《奉同何济川迎吏示至秋暑方剧呈同舍》 宋·司马光
稚金避老火,暑势万骄盈。
朱光烁厚地,万叶焦无声。
夫子久倦游,得郡为亲荣。
束装待驺吏,归期殊未成。 -
16.《题黄文叔燕堂》 宋·刘过
仁宦不惬意,有家胡不归。
林栖乌反哺,梁语燕于飞。
鸥鹭忘之久,貂蝉贵者稀。
但存慈母健。
日日舞斑衣。 -
17.《木芙蓉》 宋·李石
荣枯一气内,造化本自公。
春花与秋蔕,孰云有不同。
试看木芙蕖,雨露滋芳丛。
嫣然生百巧,秀色倾房栊。 -
18.《广陵别郑处士》 唐·高适
落日知分手,春风莫断肠。
兴来无不惬,才在亦何伤。
溪水堪垂钓,江田耐插秧。
人生只为此,亦足傲羲皇。 -
19.《八哀诗·故司徒李公光弼》 唐·杜甫
司徒天宝末,北收晋阳甲。
胡骑攻吾城,愁寂意不惬。
人安若泰山,蓟北断右胁。
朔方气乃苏,黎首见帝业。 -
20.《暮春山行》 宋·陈纪
幽兴忽不惬,山蹊策杖游。
林深树疊影,溪涨水重流。
对酒愁先醉,看花老却羞。
平生倚楼意,搔首转悠悠。