-
1.《自嘲》 宋·陆游
少读诗书陋汉唐,莫年身世寄农桑。
骑驴两脚欲到地,爱酒一樽常在旁。
老去形容虽变改,醉来意气尚轩昂。
太行王屋何由动,堪笑愚公不自量。 -
2.《今月二日不自量度辄以诗一首四十韵…咏叹不足之义也》 唐·李商隐
家擅无双誉,朝居第一功。
四时当首夏,八节应条风。
涤濯临清济,巉岩倚碧嵩。
鲍壶冰皎洁,王佩玉丁东。 -
3.《自嘲》 宋·陆游
少读诗书陋汉唐,暮年身世寄农桑。
骑驴两脚欲到地,爱酒一樽常在傍。
老去形容虽变改,醉来意气尚轩昂。
太行王屋何由动,堪笑愚公不自量。 -
4.《自警》 宋·陆游
少年不自量,妄意慕管葛;晚节虽知难,犹觊终一豁。
悲哉老病马,解纵谁复秣?既辞箠辔劳,始爱原野阔。
饮涧啮霜菅,亦可数年活;勿复思长途,嘶鸣望天末。 -
5.《调张籍》 唐·韩愈
李杜文章在,光焰万丈长。
不知群儿愚,那用故谤伤。
蚍蜉撼大树,可笑不自量!
伊我生其后,举颈遥相望。 -
6.《泷吏》 唐·韩愈
南行逾六旬,始下昌乐泷。
险恶不可状,船石相舂撞。
往问泷头吏,潮州尚几里。
行当何时到,土风复何似。 -
7.《镇阳读书》 宋·欧阳修
春深夜苦短,灯冷焰不长。
尘蠹文字细,病眸濮无光。
坐久百骸倦,中遭群虑戕。
寻前顾後失,得一念十忘。 -
8.《奉和象之夜饮之什》 宋·韩维
淫阴泄为雨,十日泻不停。
蓬蒿长四壁,浊潦流纵横。
嗷嗷鹤群游,阁阁蛙乱鸣。
端居积幽抱,沈郁久未平。 -
9.《太息行赠平湖谢赞府》 明·陆粲
太息复太息,悲风动河梁。
浮云翳中天,白日不回光。
谢子庐江来,修髯宛清扬。
伏阙三上书,雅道陈虞唐。 -
10.《入东经诸暨县下浙江作诗》 南北朝·何逊
疲身不自量。
温腹无恒拟。
未能守封植。
何能固廉耻。