-
1.《迷楼歌二首》 宋·曹勋
项升出南国,技巧多淫思。
草图献天子,赏激嘉宏规。
瑰材蔽江海,斤斧城风雷。
千人扶一栋,万栋高巍巍。 -
2.《金刚随机无尽颂·知见不生分第三十一》 宋·释印肃
能有几人知。
鼓是两头皮,禾山打不迷。
道吾闻举笏, -
3.《桃源行》 唐·王维
渔舟逐水爱山春,两岸桃花夹古津。
坐看红树不知远,行尽青溪不见人。
山口潜行始隈隩,山开旷望旋平陆。
遥看一处攒云树,近入千家散花竹。 -
4.《满江红·敲碎离愁》 宋·辛弃疾
敲碎离愁,纱窗外、风摇翠竹。
人去后、吹箫声断,倚楼人独。
满眼不堪三月暮,举头已觉千山绿。
但试将一纸寄来书,从头读。 -
5.《早秋与诸子登虢州西亭观眺》 唐·岑参
亭高出鸟外,客到与云齐。
树点千家小,天围万岭低。
残虹挂陕北,急雨过关西。
酒榼缘青壁,瓜田傍绿溪。
微官何足道,爱客且相携。
唯有乡园处,依依望不迷。 -
6.《笋》 宋·陈普
书窗媚幽独,万竹真我仪。
冰霜茂摧挫,生意自有时。
斐亹弄月阴,挺拔出风姿。
凤吟逐神郁,春笋效珍奇。 -
7.《百字碑》 唐·吕岩
养气忘言守,降心为不为。
动静知宗祖,无事更寻谁。
真常须应物,应物要不迷。
不迷性自住,性住气自回。 -
8.《寻桃源》 唐·张乔
武林春草齐,花影隔澄溪。
路远无人去,山空有鸟啼。
水垂青霭断,松偃绿萝低。
世上迷途客,经兹尽不迷。 -
9.《集杭州俗语诗》 清·黄增
色不迷人人自迷,情人眼里出西施。
有缘千里来相会,三笑徒然当一痴。 -
10.《赠陈守道》 宋·苏轼
一气混沦生复生,有形有心即有情。
共见利欲饮食事,各有爪牙头角争。
争时怒发霹雳火,险处直在嵌岩坑。
人伪相加有余怨,天真丧尽无纯诚。 -
11.《索居三首》 宋·苏辙
平生亦何事,十载苦颠隮。
梦嶮曾非嶮,觉迷终不迷。
客居兼壮子,别久愧良妻。
稍讶音书阔,春阴道路泥。 -
12.《李总干遗诗十四句师於一句之下加颂七句》 宋·释印肃
自家先已痴,逢迷实不迷。
能令石人舞,解使木哥吹。
寂寂孤云裹,逍遥勿我知。
万亿恒沙佛,皆同一性齐。 -
13.《节南山》 先秦·佚名
节彼南山,维石岩岩。
赫赫师尹,民具尔瞻。
忧心如惔,不敢戏谈。
国既卒斩,何用不监!节彼南山,有实其猗。 -
14.《青云驿》 唐·元稹
岧峣青云岭,下有千仞谿.裴回不可上,人倦马亦嘶。
愿登青云路,若望丹霞梯。
谓言青云驿,绣户芙蓉闺。
谓言青云骑,玉勒黄金蹄。 -
15.《幽通赋》 两汉·班固
系高顼之玄胄兮,氏中叶之炳灵。
飖颽风而蝉蜕兮,雄朔野以扬声。
皇十纪而鸿渐兮,有羽仪于上京。
巨滔天而泯夏兮,考遘愍以行谣。 -
16.《飞花曲》 明·黎民表
长安戚里竞春阳,桃李花开夹道傍。
遥裔鹤烟笼上苑,丰茸鸡树迩明光。
濯锦含霞非一色,刻翠施红映朝日。
同心并蒂引鸳雏,接叶交枝栖凤翼。 -
17.《桃源行》 唐·王维
〔时年十九〕
渔舟逐水爱山春。
两岸桃花夹去(一作古)津。
坐看红树不知远。 -
18.《青云驿》 唐·元稹
岧峣青云岭,下有千仞谿。
裴回不可上,人倦马亦嘶。
愿登青云路,若望丹霞梯。
谓言青云驿,绣户芙蓉闺。 -
19.《戊辰冬和汤南万韵》 宋·杜范
我闻抱膝翁,高卧南中庐。
方其未遇时,邈若与世疎。
起来扶汉业,肉骨成丰腴。
青简万世名,寒窗一编书。 -
20.《偈颂三十首》 宋·释印肃
圆应牛,经劫没人收。
若不遇人,虚度春秋。
如今横穿鼻孔,水草皆休。
有时放,有时收,