-
1.《杂曲歌辞·东飞伯劳歌》 唐·李暇
秦王龙剑燕后琴,珊瑚宝匣镂双心。
谁家女儿抱香枕,开衾灭烛愿侍寝。
琼窗半上金缕帱,轻罗隐面不障羞。
青绮帏中坐相忆,红罗镜里见愁色。
檐花照月莺对栖,空将可怜暗中啼。 -
2.《酬诸同官见和三首》 宋·胡寅
初看绿净已红稠,有艳无情不障羞。
依倚铅华閒写镜,霏微风露早涵秋。
虎溪香社厅难入,玉井长梯未许游。
同赋诸仙语皆妙,坐令芳色句中留。 -
3.《秦侯不调累年识者叹息兹以规恢秘略亲简上知》 宋·杨冠卿
天骄饱肉气勇决,忆昨弯弧射汉月。
玉关保障烽燧惊,豺狼塞路人踪绝。
将军方著从事衫,指挥义士征河南。
设奇间道依嵩谷,百战崎岖不解骖。 -
4.《满江红(次子云弟韵)》 宋·郭应祥
五十头颅,早已觉、飞腾景暮。
愁眼看、蜂黄蝶粉,草烟花露。
莫做阳台云雨梦,休怀渭北春天树。
怅城_、多少踏青人,红尘路。 -
5.《南乡子·云拥髻鬟愁》 元·赵孟*
云拥髻鬟愁。
好在张家燕子楼。
稀翠疏红春欲透,温柔。
多少闲情不自由。
歌罢锦缠头。
山下晴波左右流。
曲里吴音娇未改,障羞。
一朵芙蓉 -
6.《和遥见归舟》 宋·宋祁
帆在天边客倚楼,此时相望最离忧。
星槎路远迷全影,绣被香遥认半讴。
不见鲛盘休坠涕,莫逢莲叶更障羞。
石城艇子知非是,始信无愁果有愁。 -
7.《次韵答柳通叟问舍求田之诗》 宋·黄庭坚
少日心期转谬悠,蛾眉见妒且障羞。
但令有妇如康子,安用生儿似仲谋。
横笛牛羊归晚径,卷帘瓜芋熟西畴。
功名可致犹回首,何况功名不可求。 -
8.《和潘豳老汉上属目》 宋·贺铸
白云蒙山头,清川山下流。
芳洲采香女,薄暮漾归丹。
并蒂双荷叶,逢迎一障羞。
持情不得语,大妇在高楼。 -
9.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
10.《宴清都·连理海棠》 宋·吴文英
绣幄鸳鸯柱,红情密、腻云低护秦树。
芳根兼倚,花梢钿合,锦屏人妒。
东风睡足交枝,正梦枕瑶钗燕股。
障滟蜡、满照欢丛,嫠蟾冷落羞度。