-
1.《论语·攻乎异端章》 宋·陈普
墨氏似仁杨似义,佛如美色与淫声。
刀圭乌喙甜如蜜,何况专攻欲尽精。 -
2.《师说》 唐·韩愈
古之学者必有师。
师者,所以传道受业解惑也。
人非生而知之者,孰能无惑?惑而不从师,其为惑也,终不解矣。
生乎吾前,其闻道也固先乎吾,吾从而师之;生乎吾后,其闻道也亦先乎吾,吾从而师之。 -
3.《陈道士年十三骨气有异弈棋得妙处鲜能对者推》 宋·王洋
一枰局上无多岐,世人到此怀自疑。
方圆动静曾未识,生死眼前那得知。
长头道士年十三,眼如岩电光烂烂。
已将双脚落城市,犹自面目藏烟岚。 -
4.《横溪驿感怀》 宋·范成大
行偏天涯与地隅,筋骸那此十年初。
朱颜有酒且留住,白发无方能扫除。
未得归田先作赋,专攻种树已成书。
祗今飞到南山下,犹解清晨出荷锄。 -
5.《病起寄二林》 宋·舒岳祥
心地缅然平,乔林夏气清。
炎风疏鸟毳,凉雨滴蝉声。
输翠专攻守,弓函誓死生。
吟成与谁寄,二子在鄞城。 -
6.《奉和圣制送张说巡边》 唐·贺知章
荒憬尽怀忠,梯航已自通。
九攻虽不战,五月尚持戎。
遣戍征周牒,恢边重汉功。
选车命元宰,授律取文雄。 -
7.《代书诗一百韵寄微之》 唐·白居易
忆在贞元岁,初登典校司。
身名同日授,心事一言知。
肺腑都无隔,形骸两不羁。
疏狂属年少,闲散为官卑。 -
8.《鲁望昨以五百言见贻过有褒美内揣庸陋弥增愧悚…微旨也》 唐·皮日休
三辰至精气,生自苍颉前。
粤从有文字,精气铢于绵。
所以杨墨后,文词纵横颠。
元狩富材术,建安俨英贤。 -
9.《鲁望昨以五百言见贻过有褒美内揣庸陋弥增愧悚…微旨也》 唐·皮日休
三辰至精气,生自苍颉前。
粤从有文字,精气铢于绵。
所以杨墨后,文词纵横颠。
元狩富材术,建安俨英贤。 -
10.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
11.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
12.《过秦论》 两汉·贾谊
上篇
秦孝公据崤函之固,拥雍州之地,君臣固守以窥周室,有席卷天下,包举宇内,囊括四海之意,并吞八荒之心。
当是时也,商君佐之,内立法度,务耕织,修守战之具;外连衡而斗诸侯。
于是秦人拱手而取西河之外。 -
13.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
14.《长门赋·并序》 两汉·司马相如
孝武皇帝陈皇后,时得幸,颇妒。
别在长门宫,愁闷悲思。
闻蜀郡成都司马相如天下工为文,奉黄金百斤,为相如、文君取酒,因于解悲愁之辞。
而相如为文以悟主上,陈皇后复得亲幸。 -
15.《奉和圣制送张说巡边》 唐·贺知章
荒境尽怀忠,梯航已自通。
九攻虽不战,五月尚持戎。
遣戍征周牒,恢边重汉功。
选车命元宰,授律取文雄。 -
16.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
17.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
18.《饮马长城窟行(壬辰岁,闻西师失利作)》 明·史鉴
羽书日夜至,匈奴寇三边。
候骑至朝那,烽火照甘泉。
车攻马亦同,兵精甲且坚。
挟辀起微衅,拔棘终为愆。 -
19.《省兵》 宋·王安石
有客语省兵,兵省非所先。
方今将不择,独以兵乘边。
前攻已破散,後距方完坚。
以众亢彼寡,虽危犹幸全。 -
20.《孟冬驾狩近郊》 宋·宋祁
讲事当农隙,于畋法健行。
百神奔汉跸,万骑扈轩营,彍弩先驱肃,彫戈后队明。
云罗垂列岳,虎落压裨瀛。