-
21.《水心先生为赵振文作马塍歌次韵》 宋·刘克庄
洛阳牡丹隔万里,棘荒姚魏扶不起。
马塍近在杭州陌,野人只向诗中识。
匀朱傅粉初窥墙,海棠为屋辛夷房。
千林春色已呈露,一株国艳犹閟藏。 -
22.《送前人之董氏馆》 宋·陈著
雪溪公子清于冰,与人心事秋月明。
黄尘满目分不入,却向嵩曲寻幽盟。
山之趾,水之裔,花柳之时风月夜。 -
23.《苏幕遮·少烦人》 元·王哲
少烦人,稀赴会。
我自无恩,莫把他人怪。
廉俭温良身自在。
莫追陪,免得常躯债。
有钱时,人见爱。
及至无钱,亲也全疏待。
且见世情如此态。
察尽人心,暗想除非外。 -
24.《苏幕遮·省烦人》 元·王哲
省烦人,稀赴会。
我自无恩,莫把他人*。
廉俭温良身自在。
莫强追陪,免得常耽债。
有钱时,人见爱。
及至无钱,亲也全疏待。
且见世情如此态。
察尽人心,暗想除非外。 -
25.《张冠卿以前诗怀哉各努力人物古来少句为十诗》 宋·陈傅良
连楹着胡椒,环堵诛蒿莱。
节士亦良苦,乃筑怀清台。
世故何浩荡,人心亦崔嵬。
之子访田舍,厥繇安在哉。 -
26.《寄普门上人》 唐·刘长卿
白云幽卧处,不向世人传。
闻在千峰里,心知独夜禅。
辛勤羞薄禄,依止爱闲田。
惆怅王孙草,青青又一年。 -
27.《青龙招提归一上人远游吴楚别诗》 唐·岑参
久交应真侣,最叹青龙僧。
弃官向二年,削发归一乘。
了然莹心身,洁念乐空寂。
名香泛窗户,幽磬清晓夕。 -
28.《峡中行》 唐·雍陶
两崖开尽水回环,一叶才通石罅间。
楚客莫言山势险,世人心更险于山。 -
29.《闻两河用兵因贻友人(茅山兼寄李丛时两河用兵)》 唐·许浑
故人日已远,身事与谁论。
性拙难趋世,心孤易感恩。
秋悲怜宋玉,夜舞笑刘琨。
徒有干时策,青山尚掩门。 -
30.《感寓》 唐·刘威
海竭山移岁月深,分明齐得世人心。
颜回徒恨少成古,彭祖何曾老至今。
须向道中平贵贱,还从限内任浮沉。
他年免似骊山鬼,信有蓬莱不可寻。 -
31.《喜友人厉图南及第》 唐·李频
相忧过己切,相贺似身荣。
心达无前后,神交共死生。
承家吾子事,登第世人情。
未有通儒术,明时道不行。 -
32.《送人宰德清》 唐·杜荀鹤
乱世人多事,耕桑或失时。
不闻宽赋敛,因此转流离。
天意未如是,君心无自欺。
能依四十字,可立德清碑。 -
33.《送人宰德清》 唐·杜荀鹤
乱世人多事,耕桑或失时。
不闻宽赋敛,因此转流离。
天意未如是,君心无自欺。
能依四十字,可立德清碑。 -
34.《赠段逸人》 唐·张蠙
长筇自担药兼琴,话著名山即拟寻。
从听世人权似火,不能烧得卧云心。 -
35.《感怀寄人》 唐·鱼玄机
恨寄朱弦上,含情意不任。
早知云雨会,未起蕙兰心。
灼灼桃兼李,无妨国士寻。
苍苍松与桂,仍羡世人钦。
月色苔阶净,歌声竹院深。
门前红叶地,不扫待知音。 -
36.《和李舍人使君纾题云明府道室》 唐·皎然
许令如今道姓云,曾经西岳事桐君。
流霞手把应怜寿,黄鹤心期拟作群。
金箓时教弟子检,砂床不遣世人闻。
桂阳亦是神仙守,分别无嗟两地分。 -
37.《夏日寓居寄友人》 唐·齐己
北游兵阻复南还,因寄荆州病掩关。
日月坐销江上寺,清凉魂断剡中山。
披缁影迹堪藏拙,出世身心合向闲。
多谢扶风大君子,相思时到寂寥间。 -
38.《题龚山人草堂》 唐·吴筠
世人负一美,未肯甘陆沉。
独抱匡济器,能怀真隐心。
结庐迩城郭,及到云木深。
灭迹慕颍阳,忘机同汉阴。 -
39.《满庭芳(又上前人)》 宋·张继先
调理三关,安和四体,静无忧挠相煎。
太微冥契,元始语诸仙。
玉宇重修妙典,西台□、南岳题篇。
崇□好,身田在世,心向太清天。 -
40.《醉落魄(次江西帅吴明可韵庚寅四月·明可,台州人·自云近世未有二府)》 宋·周必大
山川迥别。
赤城自古雄东越。
钟英储秀簪绅列。
何事黄扉,殊未相黄发。
如今衮职那容缺。
人心恰与天时合。
看看字号彤庭发。
初破天荒,留与后来说。