-
1.《除夜》 宋·文天祥
乾坤空落落,岁月去堂堂;
末路惊风雨,穷边饱雪霜。
命随年欲尽,身与世俱忘;
无复屠苏梦,挑灯夜未央。 -
2.《谢叶处士写照》 宋·楼钥
老我旧曾官日边,随众年除仍岁迁。
母子日夜念乡国,但欲共耕绵上田。
叶君写照妙一世,画我形模在山水。
有如虎头貌幼舆,正合置之岩石里。 -
3.《再酬汤无邪》 宋·廖行之
少陵自叹休问天,高歌杜曲希陶潜。
两翁洁身如清涟,流行坎止停则渊。
不肯相邀事趣走,相望异世俱称贤。
又如双鹤立表表,长庚共月相辉皎。 -
4.《添酒中六咏·酒杯》 唐·陆龟蒙
叔夜傲天壤,不将琴酒疏。
制为酒中物,恐是琴之馀。
一弄广陵散,又裁绝交书。
颓然掷林下,身世俱何如。 -
5.《夜游黄鹤楼遇道人》 宋·饶廷直
黄鹤楼前秋月寒,楼前江阔烟漫漫。
夜深人散万籁息,独对清影凭阑干。
一声长啸肃天宇,知是餐霞御风侣。
多生曾结香火缘,邂逅相逢意相语, -
6.《题刘将军雁二首》 宋·黄庭坚
滕王蛱蝶双穿花,东丹胡马歕胡沙。
祁连将军一笔雁,生不并世俱名家。 -
7.《答余左司沈别驾元夕会饮城南之作时在围中》 明·高启
青帝行春气初播,云沍余阴苦难破。
江头碧草生未长,战马寒嘶龁残莝。
炊烟泠落雨中湿,邻屋时闻有啼饿。
我愁郁郁但欲眠,肯以案书勤自课。 -
8.《闻鴞》 宋·王禹偁
元精育万汇,羽族何茫茫。
为怪有鸱鴞,为瑞称凤皇。
凤皇不时出,未识五色章。
吾生在邹鲁,风土殊远方。 -
9.《用强甫蒙仲韵十首》 宋·刘克庄
不数浮溪与止斋,网罗欲与巽岩偕。
极知浩博窥辕固,未肯轻浮学祐涯。
愧我孤根难树立,误君初草未编排。
藏山行世俱闲事,莫把穷通累雅怀。 -
10.《吾庐吟》 宋·邵雍
吾亦爱吾庐,吾庐似野居。
性随天共淡,身与世俱疏。
遍地长芳草,满床堆乱书。
自从无事后,更不著工夫。 -
11.《和子瞻和陶渊明杂诗十一首》 宋·苏辙
五年寓黄阁,盛服朝玄端。
愧无昔人姿,谬作奇章迁。
还从九渊底,回望百尺巅。
身世俱一梦,往来适三餐。
天公本无心,谁为此由缘。
从今罢述作,尽付逍遥篇。 -
12.《过智海呈陈无已》 宋·吴则礼
暂展经奁试茗芽,共怜日日困尘沙。
木鱼梦觉响晴景,铁凤雨余翔落霞。
漠漠清香萦暮竹,萧萧宴几近幽花。
道人槌拂总无用,身世俱忘鬓已华。 -
13.《戴迪功挽词》 宋·楼钥
好学数仍奇,躬行家遂肥。
时将诗自乐,晚悟世俱非。
教子惟黄卷,高门看绿衣。
阿连悲未泯,无泪为君挥。 -
14.《行乐过西崦》 明·张羽
白日都消笔砚间,偶因行乐到松关。
秋声不尽萧萧叶,夕景无多淡淡山。
蛩响寒斋僧自定,苔荒深院客常闲。
已知身世俱成幻,莫叹西风鬓易斑。 -
15.《山居即事》 宋·释绍嵩
老去慵仍甚,幽欢良自如。
性将时共背,身与世俱疏。
水色含群动,秋容淡夕虚。
惬心皆乐事,真作野人居。 -
16.《偶吟自慰兼呈梦得(予与梦得甲子同,今俱七十)》 唐·白居易
且喜同年满七旬,莫嫌衰病莫嫌贫。
已为海内有名客,又占世间长命人。
耳里声闻新将相,眼前失尽故交亲。
尊荣富寿难兼得,闲坐思量最要身。 -
17.《贻世》 唐·曹松
富者非义取,朴风争肯还。
红尘不待晓,白首有谁闲。
浅度四溟水,平看诸国山。
只消年作劫,俱到总无间。 -
18.《陈涉世家》 两汉·司马迁
陈胜者,阳城人也,字涉。
吴广者,阳夏人也,字叔。
陈涉少时,尝与人佣耕,辍耕之垄上,怅恨久之,曰:“苟富贵,无相忘。
”佣者笑而应曰:“若为佣耕,何富贵也?”陈涉太息曰:“嗟乎!燕雀安知鸿鹄之志哉!”二世元年七月,发闾左适戍渔阳九百人,屯大泽乡。 -
19.《辞世偈》 宋·释德辉
一生无利亦无名,圆顶方袍自在行。
道念只从心上起,禅机俱向舌根生。
百千万劫假非假,六十三年真不真。
今向无名丛内去,不遗一物在南屏。 -
20.《世用索五十诗感时念别言咏斯章并寄直卿伯桢》 明·冯琦
元化一何速,汝年遂半百。
余最小弱弟,头颅亦已白。
身世忽欲老,日月弥堪惜。
往时阶下树,历落数十尺。