-
61.《感皇恩 昔向长年老敕断家事,无令子孙关白》 元·王恽
绩,照映一世,未老得请于朝,亦慕子平为人,尽以内务付之。
诸郎其贤于人远甚,某喜闻而乐道之,为赋此,以歌其盛德云节序四时闲,功成还退。
此事君侯与心会。
幽亭高卧,眼冷画堂金翠。 -
62.《大人生朝六首·安世》 宋·项安世
一秋六诰入于门,总是君恩与父恩。
拔起单贫新氏族,训开痴骏小儿孙。
于今教养功都就,畴昔乡闾道愈尊。
乐事满怀无一欠,只消长寿看仍昆。 -
63.《曾著作之父文恩判院挽诗》 宋·项安世
后有儿如许,前瞻祖自然。
诗书三世验,乡党一辞贤。
遂失升堂愿,徒供相柩篇。
吾衰真久矣,祗此亦关天。 -
64.《累年告老恩旨未俞诏领祠宫遂还乡闬燕间无事》 宋·苏颂
我昔就学初,龆童齿未龀。
严亲念痴狂,小艺诱愚钝。
始时授章句,次第教篇韵。
蒙泉企层澜,覆篑期九仞。 -
65.《闻南轩张先生下世感忱有作》 宋·孙应时
中原天意定何发,岂谓人才不素储。
前辈老成今殄瘁,丁年豪隽重萧疏。
武侯岁晚出师表,贾谊平生流涕书。
社稷无疆恩泽厚,小臣何敢议盈虚。 -
66.《次乾明观汪新恩》 宋·杨公远
家世桃源越几年,蓦携书卷觅安全。
来寻竹所山房处,为结梅花纸帐缘。
白鹤词歌明月下,黄庭经勘晚风前。
他时九转功成后,稳驾真人莲叶船。 -
67.《横吹曲辞·长安道》 唐·韦应物
汉家宫殿含云烟,两宫十里相连延。
晨霞出没弄丹阙,春雨依微自甘泉。
春雨依微春尚早,长安贵游爱芳草。 -
68.《酬周判官巡至始兴会改秘书少监见贻之作兼呈耿广州》 唐·张九龄
惟昔迁乐土,迨今已重世。
阴庆荷先德,素风惭后裔。
唯益梓桑恭,岂禀山川丽。
于时初自勉,揆己无兼济。 -
69.《荆州作二首》 唐·张九龄
先达志其大,求意不约文。
士伸在知己,已况仕于君。
微诚夙所尚,细故不足云。
时来忽易失,事往良难分。 -
70.《景龙四年春祠海》 唐·宋之问
肃事祠春溟,宵斋洗蒙虑。
鸡鸣见日出,鹭下惊涛鹜。
地阔八荒近,天回百川澍。
筵端接空曲,目外唯雰雾。 -
71.《定情篇》 唐·乔知之
共君结新婚,岁寒心未卜。
相与游春园,各随情所逐。
君爱菖蒲花,妾感苦寒竹。
菖花多艳姿,寒竹有贞叶。 -
72.《同工部李侍郎適访司马子微》 唐·沈佺期
紫微降天仙,丹地投云藻。
上言华顶事,中问长生道。
华顶居最高,大壑朝阳早。
长生术何妙,童颜后天老。 -
73.《黄鹤》 唐·沈佺期
黄鹤佐丹凤,不能群白鹇。
拂云游四海,弄影到三山。
遥忆君轩上,来下天池间。
明珠世不重,知有报恩环。 -
74.《凤箫曲(一作古意)》 唐·沈佺期
八月凉风动高阁,千金丽人卷绡幕。
已怜池上歇芳菲,不念君恩坐摇落。
世上荣华如转蓬,朝随阡陌暮云中。 -
75.《寄荆州张丞相》 唐·王维
所思竟何在,怅望深荆门。
举世无相识,终身思旧恩。
方将与农圃,艺植老丘园。
目尽南飞雁,何由寄一言。 -
76.《赠怀一上人》 唐·崔颢
法师东南秀,世实豪家子。
削发十二年,诵经峨眉里。
自此照群蒙,卓然为道雄。
观生尽入妄,悟有皆成空。 -
77.《邯郸宫人怨》 唐·崔颢
邯郸陌上三月春,暮行逢见一妇人。
自言乡里本燕赵,少小随家西入秦。
母兄怜爱无俦侣,五岁名为阿娇女。 -
78.《赠怀一上人》 唐·崔颢
法师东南秀,世实豪家子。
削发十二年,诵经峨眉里。
自此照群蒙,卓然为道雄。
观生尽入妄,悟有皆成空。 -
79.《邯郸宫人怨》 唐·崔颢
邯郸陌上三月春,暮行逢见一妇人。
自言乡里本燕赵,少小随家西入秦。
母兄怜爱无俦侣,五岁名为阿娇女。 -
80.《同王十三维偶然作十首》 唐·储光羲
仲夏日中时,草木看欲燋。
田家惜工力,把锄来东皋。
顾望浮云阴,往往误伤苗。
归来悲困极,兄嫂共相譊.