-
1.《和十二弟见降羌过洛》 宋·晁说之
百代兴亡吐谷浑,圣主神谟不世恩。
解缚再生有孙子,无劳倚笑上东门。 -
2.《又次邦衡族侄长彦司户韵》 宋·周必大
圣世恩荣盛孝章,北窗自欲傲羲皇。
通家喜燕鸡豚社,治郡愁亲雁鹜行。
陌上花开人斗草,瓮头酒熟客传觞。
及时行乐君休厌,召驿相将项背望。 -
3.《戏题故袍》 宋·张镃
垂髫便衣绿荷衣,两见龙飞圣主时。
举世恩荣俱合换,唯吾忧患只该披。
收藏尽好随腰带,提掇应堪傲鬓丝。
试使著来门外立,精神犹胜似钟馗。 -
4.《赠崔二安平公乐世词》 唐·张说
十五红妆侍绮楼,朝承握槊夜藏钩。
君臣一意金门宠,兄弟双飞玉殿游。
宁知宿昔恩华乐,变作潇湘离别愁。
地湿莓苔生舞袖,江声怨叹入箜篌。
自怜京兆双眉妩,会待南来五马留。 -
5.《经乱离后天恩流夜郎忆旧游书怀赠江夏韦太守良宰》 唐·李白
天上白玉京,十二楼五城。
仙人抚我顶,结发受长生。
误逐世间乐,颇穷理乱情。
九十六圣君,浮云挂空名。 -
6.《慈恩伽蓝清会》 唐·韦应物
素友俱薄世,屡招清景赏。
鸣钟悟音闻,宿昔心已往。
重门相洞达,高宇亦遐朗。
岚岭晓城分,清阴夏条长。 -
7.《与高适薛据同登慈恩寺浮图》 唐·岑参
塔势如涌出,孤高耸天宫。
登临出世界,磴道盘虚空。
突兀压神州,峥嵘如鬼工。
四角碍白日,七层摩苍穹。 -
8.《同诸公登慈恩寺浮图》 唐·高适
香界泯群有,浮图岂诸相。
登临骇孤高,披拂欣大壮。
言是羽翼生,迥出虚空上。
顿疑身世别,乃觉形神王。 -
9.《春日游慈恩寺寄畅当》 唐·耿湋
浮世今何事,空门此谛真。
死生俱是梦,哀乐讵关身。
远草光连水,春篁色离尘。
当从庾中庶,诗客更何人。 -
10.《观花后游慈恩寺》 唐·施肩吾
世事知难了,应须问苦空。
羞将看花眼,来入梵王宫。 -
11.《闻开江相国宋(一作宋相公申锡)下世二首》 唐·杜牧
权门阴进夺移才,驿骑如星堕峡来。
晁氏有恩忠作祸,贾生无罪直为灾。
贞魂误向崇山没,冤气疑从湘水回。 -
12.《分司东都寓居履道叨承川尹刘侍郎大夫恩知上四十韵》 唐·杜牧
命世须人瑞,匡君在岳灵。
气和薰北陆,襟旷纳东溟。
赋妙排鹦鹉,诗能继鶺鴒.蒲亲香案色,兰动粉闱馨。
周孔传文教,萧曹授武经。 -
13.《闻开江宋相公申锡下世二首》 唐·许浑
权门阴奏夺移才,馹骑如星堕峡来。
晁氏有恩忠作祸,贾生无罪直为灾。
贞魂误向崇山殁,冤气疑从汨水回。 -
14.《登慈恩寺塔》 唐·张乔
窗户几层风,清凉碧落中。
世人来往别,烟景古今同。
列岫横秦断,长河极塞空。
斜阳越乡思,天末见归鸿。 -
15.《登慈恩寺塔》 唐·张乔
窗户几层风,清凉碧落中。
世人来往别,烟景古今同。
列岫横秦断,长河极塞空。
斜阳越乡思,天末见归鸿。 -
16.《题报恩寺上方》 唐·方干
来来先上上方看,眼界无穷世界宽。
岩溜喷空晴似雨,林萝碍日夏多寒。
众山迢递皆相叠,一路高低不记盘。
清峭关心惜归去,他时梦到亦难判。 -
17.《恩门小谏雨中乞菊栽》 唐·郑谷
握兰将满岁,栽菊伴吟诗。
老去慵趋世,朝回独绕篱。
递香风细细,浇绿水瀰瀰。
只共山僧赏,何当国士移。
孤根深有托,微雨正相宜。
更待金英发,凭君插一枝。 -
18.《秋日同觉公上人眺慈恩塔六韵》 唐·李洞
九级耸莲宫,晴登袖拂虹。
房廊窥井底,世界出笼中。
照牖三山火,吹铃八极风。
细闻槎客语,遥辨海鱼冲。
禁静声连北,江寒影在东。
谒师开秘锁,尘日闭虚空。 -
19.《献周世宗》 唐·钟谟
三年耀武群雄服,一日回銮万国春。
南北通欢永无事,谢恩归去老陪臣。 -
20.《闻大愿和尚顺世三首》 唐·贯休
王室今如毁,仍闻丧我师。
古容图得否,内院去无疑。
岳鬼月中哭,松龛雪次隳。
直须文五色,始可立高碑。