-
81.《敲爻歌》 唐·吕岩
汉终唐国飘蓬客,所以敲爻不可测。
纵横逆顺没遮栏,静则无为动是色。
也饮酒,也食肉,守定胭花断淫欲。 -
82.《寄刘方平》 唐·皇甫冉
十年不出蹊林中,一朝结束甘从戎。
严子持竿心寂历,寥落荒篱遮旧宅。
终日碧湍声自喧,暮秋黄菊花谁摘。 -
83.《神女赋》 先秦·宋玉
楚襄王与宋玉游于云梦之浦,使玉赋高唐之事。
其夜玉寝,果梦与神女遇,其状甚丽,玉异之。
明日,以白王。
王曰:“其梦若何?”玉对曰:“晡夕之后,精神恍忽,若有所喜,纷纷扰扰,未知何意?目色仿佛,乍若有记:见一妇人,状甚奇异。 -
84.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
85.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
86.《书幽芳亭》 宋·黄庭坚
士之才德盖一国,则曰国士;女之色盖一国,则曰国色;兰之香盖一国,则曰国香。
自古人知贵兰,不待楚之逐臣而后贵之也。
兰盖甚似乎君子,生于深山丛薄之中,不为无人而不芳;雪霜凌厉而见杀,来岁不改其性也,是所谓“遯世无闷,不见是而无闷”者也。
兰虽含香体洁,平居萧艾不殊,清风过之,其香霭然,在室满室,在堂满堂,是所谓含章以时发者也,然兰蕙之才德不同,世罕能别之。 -
87.《过云木冰记》 清·黄宗羲
岁在壬午,余与晦木泽望入四明,自雪窦返至过云。
雰霭淟浊,蒸满山谷,云乱不飞,瀑危弗落,遐路窈然。
夜行撤烛,雾露沾衣,岚寒折骨,相视褫气。
呼嗟咽续,忽尔冥霁地表。 -
88.《费凤别碑诗》 两汉·石勋
君讳凤。
字伯萧。
梁相之元子。
九江太守之长兄也。 -
89.《赠白马王彪·并序》 魏晋·曹植
黄初四年五月,白马王、任城王与余俱朝京师、会节气。
到洛阳,任城王薨。
至七月,与白马王还国。
后有司以二王归藩,道路宜异宿止,意毒恨之。 -
90.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
91.《减字木兰花(题韦深道独乐堂)》 宋·陈瓘
世间拘碍。
人不堪时渠不改。
古有斯人。
千载谁能继后尘。
春风入手。
乐事自应随处有。
与众熙怡。
何似幽居独乐时。 -
92.《满庭芳(用于真人韵和元真)》 宋·张继先
心境双清,古今同乐,胜缘休道无媒。
天门高妙,应仗至人开。
岂比寻常意绪,方寸地、不贮纤埃。
仍须信,金坚石确,一志断无回。 -
93.《竹马儿》 宋·叶梦得
与君记,平山堂前细柳,几回同挽。
又征帆夜落,危槛依旧,遥临云巘。
自笑来往匆匆,朱颜渐改,故人俱远。
横笛想遗声,但寒松千丈,倾崖苍藓。 -
94.《满庭芳(彭守生辰)》 宋·杨无咎
节物争妍,江山改观,已闻春到萧滩。
瑞烟和气,葱蒨接螺川。
元是使君诞日,半千运、来踵三贤丞相刘公诗云,四百年间出三相。
争相竞,谁知胜地,拜相有前山。 -
95.《木兰花慢》 宋·史浩
忠劳久笃于王家;维熊维罴,吉梦是生于男子。
彩绚朝阳之F457F23C,光腾天上之麒麟。
岂维相阀之英,抑亦圣朝之瑞。
椒花柏叶,王正初过于三朝;凤蜡星球,灯夕匪遥于十日。 -
96.《番禺调笑》 宋·洪适
句队盖闻五岭分疆,说番禺之大府;一尊属客,见南伯之高情,摭遗事于前闻,度新词而屡舞。
宫商递奏,调笑入场。
羊仙黄木湾头声B278B278然。
碧云深处起非烟。 -
97.《野庵曲》 宋·沈瀛
野叟最昏迷。
叹世间、光阴奔走如驰。
逢这闲时。
忽寻忖、一生里事都非。 -
98.《贺新郎》 宋·赵长卿
世谛人多错。
阿谁将、虚名微利,放教轻著。
万事莫非前定了,选甚微如饮酌。
算徒诧、龙韬豹略。 -
99.《八声甘州(王总卿□□生日)》 宋·魏了翁
自王家无怨住襄城,世总生贤。
似谢阶兰玉,马庭梧竹,一一堪怜。
富贵关人何事,且问此何缘。
又踏前朝脚,领蜀山川。 -
100.《八声甘州(王总卿□□生日)》 宋·魏了翁
自王家无怨住襄城,世总生贤。
似谢阶兰玉,马庭梧竹,一一堪怜。
富贵关人何事,且问此何缘。
又踏前朝脚,领蜀山川。