-
1.《答人语名教》 宋·邵雍
开闢而来世教敷,其间雄者号真儒。
修身有道名先觉,何代无人达奥区。
焕若丹青经史义,明如日月圣人途。
鯫生涵泳虽云外,天下英才敢厚诬。 -
2.《与山巨源绝交书》 魏晋·嵇康
康白:足下昔称吾于颍川,吾常谓之知言。
然经怪此意尚未熟悉于足下,何从便得之也?前年从河东还,显宗、阿都说足下议以吾自代,事虽不行,知足下故不知之。
足下傍通,多可而少怪;吾直性狭中,多所不堪,偶与足下相知耳。
闲闻足下迁,惕然不喜,恐足下羞庖人之独割,引尸祝以自助,手荐鸾刀,漫之膻腥,故具为足下陈其可否。 -
3.《寄题吴子似所居二首·经德堂》 宋·陈文蔚
上帝降斯民,厥安存秉彝。
古昔世教明,大道行坦夷。
裘葛顺冬夏,饮食弃渴饥。
非有慕于外,夫妇皆与知。 -
4.《沁园春·闲处如何》 元·舒*
闲处如何,也堪吟诗,也堪弈棋。
想白衣送酒,谁如元亮,白鹅换字,谁似羲之。
濠上观鱼,云间呼鹤,此乐人间未易知。
平生性,喜不为酒困,常带书痴。 -
5.《天车诗》 元·杨维桢
百日漏天瓠河决,高丘十丈蛟龙穴。
髯星降世教天车,刳尔雌雄两龙节。
胶泥琐口如折筒,天窍地窍中相通。
疲氓拜舞寒神教,喜气上天成白虹。 -
6.《感遇二十五首》 宋·张耒
周王仗黄钺,自谓将天威。
孤竹两君子,采薇旁笑之。
岂徒惊世俗,趋死乃如归。
周衰楚蒙吏,快辩多文词。
高言毁二子,至与盗跖齐。
夷齐固齐圣,于道岂无知。
轻身立世教,争夺尚如斯。 -
7.《谒岱祠即事》 宋·晁补之
泽南三百里,极望横天云。
云端色凝黛,谛视初可分。
峥嵘介丘像,澒洞元气屯。
顷刻有变化,惨澹殊明昏。 -
8.《浩歌》 唐·权德舆
杖策出蓬荜,浩歌秋兴长。
北风吹荷衣,萧飒景气凉。
通逵抵山郭,里巷连湖光。
孤云净远峰,绿水溢芳塘。 -
9.《浩歌》 唐·权德舆
杖策出蓬荜,浩歌秋兴长。
北风吹荷衣,萧飒景气凉。
通逵抵山郭,里巷连湖光。
孤云净远峰,绿水溢芳塘。 -
10.《远公》 唐·灵一
远公逢道安,一朝弃儒服。
真机久消歇,世教空拘束。
誓入罗浮中,遂栖庐山曲。
禅经初纂定,佛语新名目。
钵帽绝朝宗,簪裾翻拜伏。
东林多隐士,为我辞荣禄。 -
11.《鹊桥仙(和李易安金鱼池莲)》 宋·朱敦儒
白鸥欲下,金鱼不去,圆叶低开蕙帐。
轻风冷露夜深时,独自个、凌波直上。
幽阑共晚,明珰难寄,尘世教谁将傍。
会寻织女趁灵槎,泛旧路、银河万丈。 -
12.《感遇二十五首》 宋·张耒
众圣演世教,金仙独圆成。
徒缘异形范,乃复遭讥评。
幽居览物化,且复究吾形。
捐书守寂寞,万化归无生。 -
13.《悼承龙坡居士》 宋·刘黻
世教嗟芜棘,独立狷者俦。
寄隐万卷林,不知霜满头。
抗论异端自,观志天爵修。
一室即著庭,圣贤时与酬。
编摩发云汉,千古芸香留。
毋云食报邈,诸郎稼方收。 -
14.《次韵钱塘周寺丞狱空》 宋·苏颂
网疏由世教。
讼息偶年丰。
圜土无留系,黎氓识变风。
时方还治古,令欲训民中。
宣布来千里,兴行自一同。
吏宁嗟画地,书亦简司空。
共对承平理,惟思尽至公。 -
15.《警世》 唐·吕岩
二八佳人体似酥,腰间仗剑斩凡夫。
虽然不见人头落,暗里教君骨髓枯。 -
16.《满庭芳(自宛陵易倅东阳,留别诸同寮世事难穷,人生无定偶然蓬转萍)》 宋·毛幵
世事难穷,人生无定,偶然蓬转萍浮。
为谁教我,从宦到东州。
还似翩翩海燕,乘春至、归及凉秋。
回头笑,浑家数口,又泛五湖舟。 -
17.《沁园春(和苏宣教韵)》 宋·廖行之
直下承当,本来能解,莫遣干休。
算如今蹉过,峥嵘岁月,分阴可惜,一日三秋。
闹里偷声,日中逃影,用尽机关无少留。
争知道,是沤生即水,水外无沤。 -
18.《念奴娇(白莲呈罗教、黄法)》 宋·卢炳
凿开方沼,问何人种玉、工夫奇绝。
幻出瀛州有□□,十万水仙罗列。
风曳_琚,露零珠佩,天上人装结。
君看炎夏,堕来何处冰雪。 -
19.《念奴娇(白莲呈罗教、黄法)》 宋·卢炳
凿开方沼,问何人种玉、工夫奇绝。
幻出瀛州有□□,十万水仙罗列。
风曳_琚,露零珠佩,天上人装结。
君看炎夏,堕来何处冰雪。 -
20.《玲珑四犯(此曲双调,世别有大石调一曲越中岁暮闻箫鼓感怀)》 宋·姜夔
叠鼓夜寒,垂灯春浅,匆匆时事如许。
倦游欢意少,俯仰悲今古。
江淹又吟恨赋。
记当时、送君南浦。