-
21.《初秋夜坐》 宋·杨学李
青灯伴微吟,烦暑犹蒸炊。
风声如山雷,怒落窗西篱。
砌蛩泣候莎,老树鸣高枝。
桂魄忽婵娟,夜气侵凉絺。 -
22.《登太仓卫楼》 明·陆容
炎歊何可避,爽垲自应寻。
楼阁新兵卫,观游惬士林。
月同年在未,日遇望前壬。
地势环江海,星缠右昴参。 -
23.《寄章允载兼柬项思复》 明·宋璲
忆昔到京畿,与子寓官廨。
一见即相欢,不翅旧交快。
维时困道涂,驱车久行迈。
忽逢弛担初,欣若身脱械。 -
24.《送韦大夫东京留守》 唐·王维
人外遗世虑。
空端结遐心。
曾是巢许浅。
始知尧舜深。 -
25.《席子泽盘礡图赞》 宋·黄庭坚
百遇毒而成医,九折臂而信道。
慈子而长人之幼,爱亲而寿人之老。
盖尝饮长桑之丸,而得耆域之草。
此天地之仁气也,而席子以游方之内。 -
26.《代书》 宋·黄庭坚
阿熊去我时,秋暑削甘瓜。
离别日月除,莲房倒箭靫。
得书报平安,肥字如栖鸦。
汝才跃炉金,自必为镆鋣。 -
27.《再和》 宋·刘克庄
世味浇漓酒趣深,对花无客亦孤斟。
饥来肯羡乞墦食,贫杀不贪谀墓金。
耄齿未妨师抑戒,高谭何似守规箴。
吾今会得逍遥义,懒访曹溪同少林。 -
28.《题唐察院诗卷二首》 宋·刘克庄
细读公诗屡绝编,心知妙处口难传。
言言箴儆堪垂世,历历行藏自谱年。
但觉朱弦馀倡叹,不烦玉斧玉雕镌。
小儒可是通身胆,拟为坡仙注大全。 -
29.《挽南塘赵尚书二首》 宋·刘克庄
自从水心死,麈柄独归公。
于易疑程氏,惟诗取晦翁。
二箴家有本,孤论世无同。
不复重商榷,骑鲸浩渺中。 -
30.《挽蔡遵府阁学二首》 宋·刘克庄
外庸为世冠,内守与时乖。
鲠论传文懿,麟编法止斋。
晚方颛史笔,早不面公槐。
已病犹箴谏,难忘耿耿怀。 -
31.《寄孙莘老》 宋·王令
默默曹自得,劳劳非吾任。
不与君子逢,谁复明此心。
偶客来自南,口有千里音。
知无木索勤,颇复山水吟。 -
32.《参政李公以勤谨和缓励后学江宪益以公廉忠信》 宋·洪咨夔
百一聚一车,百行根一诚。
反身物皆备,动与诚俱行。
勤如毂下转,谨如轼前横。
和缓以将之,辔舞锡鸾鸣。 -
33.《李氏素风堂》 宋·曾巩
丞相事唐室,独驰三绝名。
家世在图史,诗书传后生。
郎位逮流泽,出令箴辈惊。
岁暮营燕坐,高居遗世情。 -
34.《和吴伯承》 宋·张栻
一苇湘可航,风涛逮春深。
裴台咫尺地,勇生复雨淫。
窗前几红药,俯首如不禁。
悠悠览物化,了了知予心。 -
35.《寿张亨泉提刑三首》 宋·吴泳
莲花峰下发源深,胸次渟涵几古今。
事苟及民须著手,文非为道不关心。
扶持世界归儒效,转斡天机自笔箴。
主静工夫人不识,火阳五月正根阴。 -
36.《和国器喜以事业为怀二首》 宋·曹勋
久无轩冕意,出处亦何心。
世味思三沐,花风快一襟。
喜君方砺志。
顾我岂知音。
医手非吾事,深惭不可箴。 -
37.《赠州守》 宋·吴芾
天赋奇才属意深,一时人望冠儒林。
文章世有中和气,政术家传清白箴。
屏翰岂能淹大手,江山聊助发高吟。
寒梅已有调羹意,寿斚何妨且满斟。 -
38.《用之相访忽忆汉孙不得一脉以死用前韵》 宋·李石
叩门剥啄涕沾襟,忽忆僧孙病骨侵。
壁上卧龙香线断,柱间题凤墨痕深。
仓皇不瞑思君眼,辗转犹希住世心。
真意自天渠信否,赠篇聊当阁中箴。 -
39.《送蒋德常宰鄱阳》 宋·楼钥
棋社颇寥落,聚舍多差参。
矧如夫君贤,贵重双南金。
岂可无此君,周旋相与深。
一别归未久,征鞍又駸駸。 -
40.《送郑楚客司法之岳阳》 宋·楼钥
先生作赋真八吟,高处独步无古今。
少从三山来四明,一郡士子多青衿。
我尝学事六七载,膏馥沾丐资之深。
窃名文场掌帝制,至今不敢忘指南。