-
21.《山墅》 宋·方岳
竹迳裹茅茨,荒烟晚未炊。
氄禽争灌木,吠犬守巴篱。
涉世终於拙,归田已自迟。
老亲头白尽,眠烟话吾私。 -
22.《次韵受益题荆浩太行山洪谷图五言》 宋·方回
画闻与画见,巧拙不同科。
譬如未入蜀,想像图岷峨。
可以欺他人,不可欺东坡。
又如写神女,瞥然巫山阿。 -
23.《逍遥咏》 宋·宋太宗
梦寐其中物,常人何得知。
阴寒三数变,阳暖两相宜。
宿世终皆有,无缘勿强为。
真铅归至道,龙虎笑华池。 -
24.《睡起一首》 宋·苏籀
身将抱瓮灌田畴,老大徒伤鬓已秋。
滞念生缘宁故我,济时及物勉前修。
勃磎行世终刚介,重惜尤人返自求。
塞马未尝矜得儁,湘猨不在较群猴。 -
25.《曲江值欧阳伯起舟行至封川二首》 宋·曾丰
清望醉翁族,俊声童子科。
三千新奏牍,百二旧山河。
孰是披沙者,其如抱璞何。
世终无弃剑,越砥可重磨。 -
26.《杂曲歌辞·乐世》 唐·白居易
管急丝繁拍渐稠,绿腰宛转曲终头。
诚知乐世声声乐,老病人听未免愁。 -
27.《终南山双峰草堂作》 唐·岑参
敛迹归山田,息心谢时辈。
昼还草堂卧,但与双峰对。
兴来恣佳游,事惬符胜概。
著书高窗下,日夕见城内。 -
28.《出世篇》 唐·皇甫湜
生当为大丈夫,断羁罗,出泥涂。
四散号呶,俶扰无隅。
埋之深渊,飘然上浮。
骑龙披青云,泛览游八区。 -
29.《听歌六绝句·乐世(一名六么)》 唐·白居易
管急弦繁拍渐稠,绿腰宛转曲终头。
诚知乐世声声乐,老病人听未免愁。 -
30.《王可封临终》 唐·许浑
十世为儒少子孙,一生长负信陵恩。
今朝埋骨寒山下,为报慈亲休倚门。 -
31.《避世翁》 唐·陈陶
海上一蓑笠,终年垂钓丝。
沧洲有深意,冠盖何由知。
直钩不营鱼,蜗室无妻儿。
渴饮寒泉水,饥餐紫朮芝。 -
32.《闻大愿和尚顺世三首》 唐·贯休
王室今如毁,仍闻丧我师。
古容图得否,内院去无疑。
岳鬼月中哭,松龛雪次隳。
直须文五色,始可立高碑。 -
33.《遣兴·浮世忙忙蚁》 唐·高骈
浮世忙忙蚁子群,莫嗔头上雪纷纷。
沈忧万种与千种,行乐十分无一分。
越外险巇防俗事,就中拘检信人文。
醉乡日月终须觅,去作先生号白云。 -
34.《沁园春(叹世)》 宋·刘学箕
浮利虚名,算来何用,蜗角蝇头。
笑劳生一梦,两轮催逼,脆如朝露,轻若春沤。
有限精神,无穷世路,劫劫忙忙谁肯休。
堪惊叹,叹痴人未悟,终日营求。 -
35.《般涉调·哨遍·半世逢场作戏》 元·马致远
半世逢场作戏,险些儿误了终焉计。
白发劝东篱,西村最好幽栖,老正宜。
茅庐竹径,药井蔬畦,自减风云气。
嚼蜡光阴无味,旁观世态,静掩柴扉。 -
36.《外戚世家序》 两汉·司马迁
自古受命帝王及继体守文之君,非独内德茂也,盖亦有外戚之助焉。
夏之兴也以涂山,而桀之放也以末喜。
殷之兴也以有娀,纣之杀也嬖妲己。
周之兴也以姜原及大任,而幽王之禽也淫于褒姒。 -
37.《终身误》 清·曹雪芹
都道是金玉良姻,俺只念木石前盟。
空对着,山中高士晶莹雪;终不忘,世外仙姝寂寞林。
叹人间,美中不足今方信:纵然是齐眉举案,到底意难平。 -
38.《破窑赋/寒窑赋/劝世章》 宋·吕蒙正
版本一天有不测风云,人有旦夕祸福。
蜈蚣百足,行不及蛇;雄鸡两翼,飞不过鸦。
马有千里之程,无骑不能自往;人有冲天之志,非运不能自通。
盖闻:人生在世,富贵不能淫,贫贱不能移。 -
39.《折桂令·叹世间多少痴人》 元·元无名氏
叹世间多少痴人,多是忙人,少是闲人。
酒色迷人,财气昏人,缠定活人。
钹儿鼓儿终日送人,车儿马儿常时迎人。
精细的瞒人。
本分的饶人。
不识时人,枉只为人。 -
40.《终南积翠》 明·林鸿
终南太古色,积翠无冬春。
阳厓俯荆楚,阴壑开函秦。
碧树晓未分,苍苍散参辰。
下蟠蛰水龙,上有避世人。
有时浮爽气,拄笏可揽结。
安得构精庐,谈经对松雪。