-
41.《寄庐山道士二首》 宋·董嗣杲
常常有约寻幽趣,汩汩无从避俗喧。
欲断世间千万事,须穷纸上五千言。 -
42.《踏莎行 赠相士 圭塘乐府卷三》 元·许有壬
黄鹤楼前,胭脂山上。
敲门有客来相访。
自言阅遍世间人,要观尘俗酸寒状。
关塞冰霜,江湖风浪。
归来幸得身无恙。
君言虽应我方惭,山中 -
43.《再寄曹居士》 宋·戴表元
江海悠悠不为名,年深识尽世间情。
於人有信惟潮候,去处无嗔是鹊声。
新欲收书添累重,旧曾学剑向财轻。
如何此日投闲迹,又结精庐傍古城。 -
44.《赠相士李山屋》 宋·方回
四十五万坑长平,五十六万败彭城。
头小而锐重瞳子,可谓善虞能用兵。
杀人何得惨如此,不知天亦还杀尔。
世间产一虎头相,几阵生灵为渠死。 -
45.《信士画真请赞》 宋·释印肃
易尽世间颜色,普庵顶相奚为。
等大虚空一体,雾露云霞表衣。
眼观不见,耳听不知。
惺惺不昧,了了何亏。
自解拈花知起处,冷笑达磨更西归。
用晦隐显无劳失,亘古亘今也大奇。 -
46.《赠青眼杨相士》 宋·袁说友
秋风摵摵敲庭槚,独卧孤窗类瘖痖。
道人剥啄向东塘,欲识酸寒孟东野。
公今以直不以情,我亦论心不论形。
平生方寸只如此,政可烦公双眼青。
年来万事翻成覆,幸有藏家书可读。
丁宁莫学世间痴,苦欲从公专问福。 -
47.《陈涉世家》 两汉·司马迁
陈胜者,阳城人也,字涉。
吴广者,阳夏人也,字叔。
陈涉少时,尝与人佣耕,辍耕之垄上,怅恨久之,曰:“苟富贵,无相忘。
”佣者笑而应曰:“若为佣耕,何富贵也?”陈涉太息曰:“嗟乎!燕雀安知鸿鹄之志哉!”二世元年七月,发闾左适戍渔阳九百人,屯大泽乡。 -
48.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
49.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
50.《经乱离后天恩流夜郎忆旧游书怀赠江夏韦太守良宰》 唐·李白
天上白玉京,十二楼五城。
仙人抚我顶,结发受长生。
误逐世间乐,颇穷理乱情。
九十六圣君,浮云挂空名。 -
51.《方山子传》 宋·苏轼
方山子,光、黄间隐人也。
少时慕朱家、郭解为人,闾里之侠皆宗之。
稍壮,折节读书,欲以此驰骋当世,然终不遇。
晚乃遁于光、黄间,曰岐亭。 -
52.《赠卫八处士》 唐·杜甫
人生不相见,动如参与商。
今夕复何夕,共此灯烛光。
少壮能几时,鬓发各已苍。
访旧半为鬼,惊呼热中肠。 -
53.《放鹤亭记》 宋·苏轼
熙宁十年秋,彭城大水。
云龙山人张君之草堂,水及其半扉。
明年春,水落,迁于故居之东,东山之麓。
升高而望,得异境焉,作亭于其上。 -
54.《别赋》 南北朝·江淹
黯然销魂者,唯别而已矣!况秦吴兮绝国,复燕宋兮千里。
或春苔兮始生,乍秋风兮暂起。
是以行子肠断,百感凄恻。
风萧萧而异响,云漫漫而奇色。 -
55.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
56.《后出塞五首》 唐·杜甫
男儿生世间,及壮当封侯。
战伐有功业,焉能守旧丘?
召募赴蓟门,军动不可留。
千金买马鞍,百金装刀头。 -
57.《文与可画筼筜谷偃竹记》 宋·苏轼
竹之始生,一寸之萌耳,而节叶具焉。
自蜩腹蛇蚶以至于剑拔十寻者,生而有之也。
今画者乃节节而为之,叶叶而累之,岂复有竹乎?故画竹必先得成竹于胸中,执笔熟视,乃见其所欲画者,急起从之,振笔直遂,以追其所见,如兔起鹘落,少纵则逝矣。
与可之教予如此。 -
58.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
59.《破窑赋/寒窑赋/劝世章》 宋·吕蒙正
版本一天有不测风云,人有旦夕祸福。
蜈蚣百足,行不及蛇;雄鸡两翼,飞不过鸦。
马有千里之程,无骑不能自往;人有冲天之志,非运不能自通。
盖闻:人生在世,富贵不能淫,贫贱不能移。 -
60.《齐天乐·丙辰岁》 宋·姜夔
丙辰岁与张功父会饮张达可之堂,闻屋壁间蟋蟀有声,功父约予同赋,以授歌者。
功父先成,辞甚美。
予裴回茉莉花间,仰见秋月,顿起幽思 ,寻亦得此。
蟋蟀,中都呼为促织,善斗。