-
1.《渔家傲·人世罪冤知底数》 宋·可旻
人世罪冤知底数。
前程不是无冥府。
争似静焚香一炷。
无行住。
声声称念弥陀父。
罪业尽消生有处。
弥陀愿力堪凭据。
十念一心存旦暮。
西方路。
功成足步红莲去。 -
2.《建业怀古》 宋·宋无
离居迫驰道,晨往内西门。
屏营无顾间,偶逢路人言。
昔有六代宫,今为百姓园。
阿阁馀故基,憎城但颓埂。 -
3.《酬王履震游园林见贻》 唐·张九龄
宅生惟海县,素业守郊园。
中览霸王说,上徼明主恩。
一行罢兰径,数载历金门。
既负潘生拙,俄从周任言。 -
4.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
5.《答魑魅代书寄家人》 唐·沈佺期
魑魅来相问,君何失帝乡。
龙钟辞北阙,蹭蹬守南荒。
览镜怜双鬓,沾衣惜万行。
抱愁那去国,将老更垂裳。 -
6.《观放鱼歌》 唐·卢仝
常州贤刺史,从谏议大夫除。
天地好生物,刺史性与天地俱。
见山客,狎鱼鸟。 -
7.《遣兴十首》 唐·元稹
始见梨花房,坐对梨花白。
行看梨叶青,已复梨叶赤。
严霜九月半,危蒂几时客。
况有高高原,秋风四来迫。 -
8.《哭子十首(翰林学士时作)》 唐·元稹
维鹈受刺因吾过,得马生灾念尔冤。
独在中庭倚闲树,乱蝉嘶噪欲黄昏。
才能辨别东西位,未解分明管带身。
自食自眠犹未得,九重泉路托何人。 -
9.《题故李宾客庐山草堂》 唐·许彬
难穷林下趣,坐使致君恩。
术业行当代,封章动谏垣。
已明邪佞迹,几雪薜萝冤。
报主深知此,忧民讵可论。
名将山共古,迹与道俱存。
为谢重来者,何人更及门。 -
10.《刘得仁墓》 唐·韦庄
至公遗至艺,终抱至冤沈。
名有诗家业,身无戚里心。
桂和秋露滴,松带夜风吟。
冥寞知春否,坟蒿日已深。 -
11.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
12.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
13.《霅溪夜宴诗(鸱夷君歌)》 唐·水神
雪集大野兮血波汹汹,玄黄交战兮吴无全陇。
既霸业之将坠,宜嘉谟之不从。
国步颠蹶兮吾道遘凶,处鸱夷之大困,入渊泉之九重。 -
14.《渔家傲》 宋·吕渭老
潦倒瞿昙饶口悄。
拈花冤道头陀笑。
鸡足山中眠未觉。
谁知道。
至今功业犹分剖。
唇口周遮何日了。
禅床四面藤萝绕。
有个路头君试讨。
梅花老。
南园蝴蝶飞芳草。 -
15.《醉落魄》 宋·曾觌
情深恨切。
忆伊诮没些休歇。
百般做处百厮惬。
管是前生,曾负你冤业。
临岐不忍匆匆别。
两行珠泪流红颊。
关山渐远音书绝。
一个心肠,两处对风月。 -
16.《渔家傲》 宋·可旻
路长。
人世罪冤知底数。
前程不是无冥府。
争似静焚香一炷。
无行住。
声声称念弥陀父。
罪业尽消生有处。
弥陀愿力堪凭据。
十念一心存旦暮。
西方路。
功成足步红莲去。 -
17.《中吕·山坡羊》 元·陈草庵
伏低伏弱,装呆装落,是非犹自来着莫。
任从他,待如何?天公尚有妨农过,蚕怕雨寒苗怕火。
阴,也是错;晴,也是错。
身无所干,心无所患,一生不到风波岸。 -
18.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。 -
19.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
20.《与山巨源绝交书》 魏晋·嵇康
康白:足下昔称吾于颍川,吾常谓之知言。
然经怪此意尚未熟悉于足下,何从便得之也?前年从河东还,显宗、阿都说足下议以吾自代,事虽不行,知足下故不知之。
足下傍通,多可而少怪;吾直性狭中,多所不堪,偶与足下相知耳。
闲闻足下迁,惕然不喜,恐足下羞庖人之独割,引尸祝以自助,手荐鸾刀,漫之膻腥,故具为足下陈其可否。