-
141.《满庭芳(梅)》 宋·王庭
东阁官梅,玉栏朱槛,未如山馆疏篱。
水边竹外,斜出两三枝。
最好西湖月下,林处士、著意吟时。
何须说,扬州旧日,何逊更能诗。 -
142.《探春令》 宋·赵长卿
疏篱横出,绿枝斜露,笑盈盈地。
悄一似、初睹东邻女,有无限、风流意。
半开折得琼瑰蕊。
惹新香沾袂。
放曲屏珠幌。
胆瓶儿里,伴我醺醺睡。 -
143.《满江红》 宋·汪莘
意赋之可也
唐宋诸公,谁道得、梅花亲切。
到和靖、先生诗出,古人俱拙。
写照乍分清浅水,传神初付黄昏月。 -
144.《石州慢(书所见寄子野、公明)》 宋·张炎
野色惊秋,随意散愁,踏碎黄叶。
谁家篱院闲花,似语试妆娇怯。
行行步影,未教背写腰肢,一搦犹立门前雪。
依约镜中春,又无端轻别。 -
145.《惜黄花慢》 宋·田为
雁空浮碧,印晓月,露洗重阳天气。
望极楼外,淡烟半隔疏林,掩映断桥流水。
黄金篱畔白衣人,更谁会、渊明深意。
晚风底。 -
146.《满江红》 宋·葛郯
郢客高歌,犹未亲、阳春一曲。
多应是、连城有价,閟藏华屋。
但使章台无异意,何妨一见邯郸玉。
料锦囊、随客泛东溪,凌波绿。 -
147.《满江红》 宋·葛郯
郢客高歌,犹未亲、阳春一曲。
多应是、连城有价,閟藏华屋。
但使章台无异意,何妨一见邯郸玉。
料锦囊、随客泛东溪,凌波绿。 -
148.《念奴娇》 宋·王梦应
欲霜更雨,记青云篱落,东风前此。
帘外客秋人共老,雁与愁飞千里。
水郭烟明,竹陂波小,万叶寒声起。
凭高那更,九嶷吹尽云气。 -
149.《解嘲诗(并序)》 明·屠滽
见恶必远避,见善尝加恭。
石田乃隐者,赋诗亦多工。
如何论朝政,所论殊不公。
此札实差谬,何谓声枌枌。 -
150.《秋吟八章(录二)》 明·王嗣经
悲夕虫悲夕虫,夕虫恋残暑。
露下为谁啼,风前还自语。
寓篱兮旅井,依蒲兮蒙楚。
隙文石之雕墙,缭枳丛之土宇。 -
151.《请息斋书事》 宋·范成大
刻木牵丝罢戏场,祭余雨後两相忘。
门虽有雀尚廷尉,食已无鱼休孟尝。
虱里趋时真是贼,虎中宣力任为伥。
篱东舍北谁情话,鸡语鸥盟意却长。 -
152.《早梅》 宋·陆游
东坞梅初动,香来托意深。
明知在篱外,行到却难寻。 -
153.《次韵奉送公定》 宋·黄庭坚
去年君渡河,枣下实离离。
今年君渡河,剥枣咏豳诗。
直缘恩义重,不惮鞍马疲。
诗书半行李,道路费岁时。 -
154.《梅花引 同张仲经杨飞卿赋青梅》 元·元好问
绿华仙萼彩云间。
雪消残。
拥香□。
随意轻匀浅注尽高闲。 -
155.《洞庭春色/沁园春》 宋·无名氏
绛萼欺寒,暗传春信,一枝乍芳。
向篱边竹外,前村雪里,青梢犹瘦,疏影溪傍。
惹露和烟凝酥艳,似潇洒玉人初试妆。
江南路,有多情伫立,回尽柔肠。 -
156.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
157.《隐静道中》 宋·陈造
晴日暝复出,烟云尚飞浮。
东风解人意,松间作飕飀。
罢马不用鞭,正惬道涂修。
凉气濯毛骨,百疾洒然瘳。 -
158.《泊府口》 宋·陈造
建邺重东南,爰从吴晋后。
镇戍分淮江,心腹运臂肘。
我舟历阳岸,烟外见钟阜。
问名良宾实,南渡此其口。 -
159.《游云湖》 宋·胡寅
衡湘久来往,眼到山辄对。
爱山真自性,久看眼未碍。
今朝渡石潭,兰桨乱青带。
初升岸稍高,忽喜地更大。 -
160.《除夕》 宋·方岳
当年意卸亦堪悲,岁晚胸怀只自知。
十有八分天不管,百无一遂老如期。
灯寒夜雪渔蓬屋,春共梅花野竹篱。
衰白东风那解绿,底须苦向鬓边吹。