-
161.《送梁伯隆归丹谷旧隐》 宋·李昴英
昔人入山访隐君,每恨见山不见人。
子持画图走踆踆,人虽可即山非真。
自言谷中万修筠,泉鸣琮琤石嶙峋。
谁甘混迹麋鹿群,雅意远游阔见闻。 -
162.《赏桂》 宋·卫宗武
驾言适东野,聊以慰离索。
摄齐甫升堂,开尊随命酌。
芳鲜罗果羞,珍重如宿约。
主客成五人,爽气涵秋岳。 -
163.《晓出西门问程庐山回怀云翁》 宋·董嗣杲
谁楼罢传角,将启东方明。
我欲披野衣,西出湓江城。
整屐休迟回,径作匡庐行。
是时凉云阁,茅屋鸡互鸣。 -
164.《新得谿上茅屋》 明·袁凯
食肉贱糠核,饥人安敢辞。
狐貉轻短褐,寒士为固奇。
自予遭世故,举室尽流离。
东临沧海岸,北度三江湄。 -
165.《壬寅九日》 明·袁凯
野老园篱江水东,溥溥夕露满幽丛。
已教短发从天白,未厌秋花特地红。
身世只今惟仗酒,安危从此不关侬。
神交赖有陶征士,避地休官意颇同。 -
166.《雨中观庭下梅二首》 宋·晁公溯
春近梅梢著意红,留花不发待东风。
篱边一树最佳处,半在冥蒙烟雨中。 -
167.《老人生旦》 宋·陈文蔚
人生富贵多繁华,每遇诞日张绮罗。
高堂宾从拥朱紫,金尊捧欢倾流霞。
青春未暮神仙醉,舞腰回雪皓齿歌。
难逢乐事买欢笑,千金不惜如泥沙。