-
21.《春山三朅来》 唐·李涉
钓鱼朅来春日暖,沿溪不厌舟行缓。
野竹初栽碧玉长,澄潭欲下青丝短。
昔人避世兼避雠。 -
22.《途中一绝》 唐·杜牧
镜中丝发悲来惯,衣上尘痕拂渐难。
惆怅江湖钓竿手,却遮西日向长安。 -
23.《河内诗二首》 唐·李商隐
鼍鼓沉沉虬水咽,秦丝不上蛮弦绝。
常娥衣薄不禁寒,蟾蜍夜艳秋河月。
碧城冷落空蒙烟,帘轻幕重金钩栏。 -
24.《钓鱼》 唐·李群玉
七尺青竿一丈丝,菰浦叶里逐风吹。
几回举手抛芳饵,惊起沙滩水鸭儿。 -
25.《钓鱼》 唐·李群玉
七尺青竿一丈丝,菰蒲叶里逐风吹。
几回举手抛芳饵,惊起沙滩水鸭儿。 -
26.《汉皇迎春词》 唐·温庭筠
春草芊芊晴扫烟,宫城大锦红殷鲜。
海日初融照仙掌,淮王小队缨铃响。
猎猎东风焰赤旗,画神金甲葱龙网。 -
27.《南池》 唐·李郢
小男供饵妇搓丝,溢榼香醪倒接罹。
日出两竿鱼正食,一家欢笑在南池。 -
28.《袭美见题郊居十首,因次韵酬之以伸荣谢》 唐·陆龟蒙
近来唯乐静,移傍故城居。
闲打修琴料,时封谢药书。
夜停江上鸟,晴晒箧中鱼。
出亦图何事,无劳置栈车。 -
29.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
30.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
31.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
32.《和胥口即事》 唐·陆龟蒙
雨后山容若动,天寒树色如消。
目送回汀隐隐,心随挂鹿摇摇。
白蒋知秋露裛,青枫欲暮烟饶。 -
33.《竹》 唐·罗邺
翠叶才分细细枝,清阴犹未上阶墀。
蕙兰虽许相依日,桃李还应笑后时。
抱节不为霜霰改,成林终与凤凰期。
渭滨若更征贤相,好作渔竿系钓丝。 -
34.《钓翁》 唐·秦韬玉
一竿青竹老江隈,荷叶衣裳可自裁。
潭定静悬丝影直,风高斜飐浪纹开。
朝携轻棹穿云去,暮背寒塘戴月回。
世上无穷嶮巇事,算应难入钓船来。 -
35.《寓题》 唐·黄滔
纷纷墨敕除官日,处处红旗打贼时。
竿底得璜犹未用,梦中吞鸟拟何为。
损生莫若攀丹桂,免俗无过咏紫芝。
两岸芦花一江水,依前且把钓鱼丝。 -
36.《竹》 唐·徐夤
翠染琅玕粉渐开,东南移得会稽栽。
游丝挂处渔竿去,绿水夹时龙影来。
风触有声含六律,露沾如洗绝浮埃。
王猷旧宅无人到,抱却清阴盖绿苔。 -
37.《曲江渔父》 唐·李洞
儿孙闲弄雪霜髯,浪飐南山影入檐。
卧稳篷舟龟作枕,病来茅舍网为帘。
值春游子怜莼滑,通蜀行人说鲙甜。
数尺寒丝一竿竹,岂知浮世有猜嫌。 -
38.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
39.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
40.《小园赋》 南北朝·庾信
若夫一枝之上,巢父得安巢之所;一壶之中,壶公有容身之地。
况乎管宁藜床,虽穿而可座;嵇康锻灶,既暖而堪眠。
岂必连闼洞房,南阳樊重之第;赤墀青锁,西汉王根之宅。
余有数亩敝庐,寂寞人外,聊以拟伏腊,聊以避风霜。