-
61.《渔父辞》 明·陈继
江柳阴,江水深,钓船不到江之心。
江心风高浪相激,纵使鱼多不易得。
钓丝只在江边垂,得鱼无鱼心自怡。
有时投竿把书读,残阳渐红江转绿。 -
62.《颂古诗(六首)》 明·海舟慈禅
抛却长竿卷却丝,手携蓑笠献新诗。
果然月照池如镜,不是渔人下钓时。 -
63.《寄章允载兼柬项思复》 明·宋璲
忆昔到京畿,与子寓官廨。
一见即相欢,不翅旧交快。
维时困道涂,驱车久行迈。
忽逢弛担初,欣若身脱械。 -
64.《七夕》 唐·白居易
忆得少年长乞巧,竹竿头上愿丝多。
-
65.《再游径山》 宋·苏轼
老人登山汗如濯,到山困卧呼不觉。
觉来五鼓日三竿,始信孤云天一握。
(古语云:孤云两角,去天一握。
)平生未省出艰险,两足惯曾行荦确。 -
66.《周子益年八十赴殿》 宋·戴复古
七尺渔竿八十翁,钓丝轻袅荻花风。
功名未遂英雄老,人道磻溪即个中。 -
67.《照田蚕行》 宋·范成大
乡村腊月二十五,长竿然炬照南亩。
近似云开森列星,远如风起飘流萤。
今春雨雹茧丝少,秋日雷鸣稻堆小;
侬家今夜火最明,的知新岁田蚕好。 -
68.《题湘山大施堂》 宋·范成大
重倚春林泪竹枝,南游风物鬓成丝。
难寻桂岭千峰梦,更了湘山一段奇。
来云别无心外法,行藏休问塔中师。
若论大施门前事,竿木逢场且赋诗。 -
69.《戏题药裹》 宋·范成大
卷却丝纶扬却竿,莫随鱼鳖弄腥涎。
须知别有垂钩处,枯海无风浪拍天。 -
70.《过百家渡四绝句》 宋·杨万里
柳子祠前春已残,新晴特地却春寒。
疏篱不与花为护,只为蛛丝作网竿。 -
71.《和文黼主簿叔惠诗之韵》 宋·杨万里
薄宧江湖苦异途,十年骨肉隔音书。
此行政尔见公面,又迫归欤巾我车。
安得从容林下去,相从漫浪物之初。
念公不是渔竿客,合结丝约立玉除。 -
72.《谢丁端叔直阁惠永嘉髹研句容香鬲》 宋·杨万里
元珍先生茁云孙,雪竹有节豹有文。
染云作句本天巧,镂冰生花无手痕。
鵷鹭行边旧联翼,天禄阁中今独直。
半竿淮水将渠归,一笑荆溪岂人力。 -
73.《月午》 宋·杨万里
揭竿借日自烘衣,背立睛暄片子时。
雪後春生人未觉,弄丝蟢子独先知。 -
74.《声声慢·梅黄金重》 宋·无名氏
梅黄金重,雨细丝轻,园林雾烟如织。
殿阁风微,帘外燕喧莺寂。
池塘彩鸳戏水,雾荷翻、千点珠滴。
闲昼永,称潇湘竿叟,烂柯仙客。 -
75.《武陵行》 宋·梅尧臣
生事在渔樵,所居亦烟水。
野艇一竿丝,朝朝狎清泚。
忽自傍藤阴,乘流转山觜。
始觉景气佳,潜通小溪里。 -
76.《五月十日雨中饮》 宋·梅尧臣
梅天下梅雨,绥绥如乱丝。
梅生独抱愁,四顾无与期。
妻孥解我意,草草陈酒卮。
槛外百竿竹,新笋高过之。 -
77.《依韵和袁秀才见赠之作》 宋·晁说之
志士相逢属暮年,泪如有尽恨无边。
空城鬼火随胡骑,满驿蓴丝倚楚天。
愁外谁知餐玉术,醉来自咏钓竿篇。
夫君心事有如此,何日骑鲸出九渊。 -
78.《秘书弟牵玉羔为寿将以唐律次韵一首》 宋·刘克庄
玉羔直岁讵能神,羝触堪嗟命不辰。
昔比素丝曾着节,今为白石且眠春。
同人挟策安能牧,小弟磨刀恐未仁。
六日披裘把竿钓,拟他五羖岂其伦。 -
79.《放鱼矶》 宋·曾几
一丝公不挂,钓饵也怜渠。
旧日垂竿地,临流只放鱼。 -
80.《寒碧》 宋·白玉蟾
清秋访林馆,寒碧凝瑶风。
冷入琅玕聚,凉生琛玉丛。
枝枝撑明月,叶叶起清风。
朝云挂余翠,夕照摇残红。