-
1.《奉和严中丞西城晚眺十韵》 唐·杜甫
汲黯匡君切,廉颇出将频。
直词才不世,雄略动如神。
政简移风速,诗清立意新。
层城临暇景,绝域望馀春。 -
2.《寄严八判官》 唐·刘方平
洛阳新月动秋砧,瀚海沙场天半阴。
出塞能全仲叔策,安亲更切老莱心。
汉家宫里风云晓,羌笛声中雨雪深。
怀袖未传三岁字,相思空作陇头吟。 -
3.《酬严十八郎中见示》 唐·白居易
口厌含香握厌兰,紫微青琐举头看。
忽惊鬓后苍浪发,未得心中本分官。
夜酌满容花色暖,秋吟切骨玉声寒。
承明长短君应入,莫忆家江七里滩。 -
4.《席上酬东川严中丞叙旧见赠》 唐·薛逢
昔记披云日,今逾二十年。
声名俱是梦,恩旧半归泉。
朱绂惭衰齿,红妆惨别筵。
离歌正凄切,休更促危弦。 -
5.《吊严陵》 宋·李甲
蕙兰香泛,孤屿潮平,惊鸥散雪。
迤逦点破,澄江秋色。
瞑霭向敛,疏雨乍收,染出蓝峰千尺。
渔舍孤烟锁寒碛。 -
6.《踏莎行(赠光严道人)》 宋·蔡伸
玉质孤高,天姿明慧。
了无一点尘凡气。
白莲空殿锁幽芳,亭亭独占秋光里。
一切见闻,不可思议。
我今有分亲瞻礼。
愿垂方便济众生,他时同赴龙华会。 -
7.《诫兄子严敦书》 两汉·马援
援兄子严、敦,并喜讥议,而通轻侠客。
援前在交趾,还书诫之曰:“吾欲汝曹闻人过失,如闻父母之名:耳可得闻,口不可得言也。
好议论人长短,妄是非正法,此吾所大恶也:宁死,不愿闻子孙有此行也。
汝曹知吾恶之甚矣,所以复言者,施衿结缡,申父母之戒,欲使汝曹不忘之耳!“龙伯高敦厚周慎,口无择言,谦约节俭,廉公有威。 -
8.《楞严经偈》 宋·蔡卞
觉海性澄图,图澄觉元妙。
元明照生所,所立照性亡。
迷妄有虚空,依空立世界。
相想澄国土,知觉乃众生。 -
9.《昭武太守王子文日举李贾严羽共观前辈一两家》 宋·戴复古
意匠如神变化生,笔端有力任从横。
须教自我胸中出,切忌随人脚后行。 -
10.《严文以春雪数作,用为瑞不宜多为韵,赋诗见》 宋·范成大
同云痴不扫,梅柳春到迟。
笙歌暖寒会,当任主人为。
围尺庸何伤,袤丈乃非瑞。
郢中姑度曲,山左已驱疠。 -
11.《送无为守郑深道移严州》 宋·王之道
世称儒雅擅青徐,今见君侯信不虚。
报政未空更绣水,除书先已易桐庐。
郡邻帝所旋趋召,地切家山勿恋居。
千乘来迎催去急,邦人何计挽行车。 -
12.《切切》 宋·韩维
我怀切切重切切,今日归当去年月。
香车不复故道来,血泪空沾旧行辙。
严风正射人面过,冻地惟忧马蹄裂。
举头且头愁阴开,悲揽胸肠刻霜雪。 -
13.《黎解元庄严观音像见而赞之》 宋·郑刚中
端严净妙,具慈悲相。
广大智慧,具慈悲心。
菩萨之心,如月在水。
水性无边,照亦不已。
我同众生,恭仰相貌。
誓同一切,行菩萨道。 -
14.《送严童子》 宋·项安世
凤历开新统,鵷鶵孤异姿。
入朝承重渥,还舍拜名师。
杨晏皆模范,韩陈有训辞。
后生须静实,切莫事奔驰。 -
15.《题严陵钓台一首》 宋·王阮
西都庸庸生祸胎,东都切切绳公台。
平生故人苦畏辱,坐定白云那肯来。
沉几深略满帝腹,且憩先生一双足。
使知天上麒麟儿,不似犬羊甘豢畜。 -
16.《夔府书怀四十韵》 唐·杜甫
昔罢河西尉,初兴蓟北师。
不才名位晚,敢恨省郎迟。
扈圣崆峒日,端居滟滪时。
萍流仍汲引,樗散尚恩慈。 -
17.《夔府书怀四十韵》 唐·杜甫
昔罢河西尉,初兴蓟北师。
不才名位晚,敢恨省郎迟。
扈圣崆峒日,端居滟滪时。
萍流仍汲引,樗散尚恩慈。 -
18.《奉酬窦郎中早入省苦寒见寄》 唐·杨巨源
玄冥怒含风,群物戒严节。
空山顽石破,幽涧层冰裂。
题诗金华彦,接武丹霄烈。
旷怀玉京云,孤唱粉垣雪。 -
19.《石鼓歌》 唐·韩愈
张生手持石鼓文,劝我试作石鼓歌。
少陵无人谪仙死,才薄将奈石鼓何。
周纲凌迟四海沸,宣王愤起挥天戈。
大开明堂受朝贺,诸侯剑佩鸣相磨。 -
20.《寒溪》 唐·孟郊
霜洗水色尽,寒溪见纤鳞。
幸临虚空镜,照此残悴身。
潜滑不自隐,露底莹更新。
豁如君子怀,曾是危陷人。