-
1.《严子陵钓台和友人韵》 宋·董循
子陵垂钓逐江流,相与登台作共游。
红叶黄花三峡雨,高风亮节一天秋。
四围黛色迷青眼,满幅烟云锁绿洲。
谁到严滩同玩赏,往来七里听渔讴。 -
2.《严子陵》 唐·唐彦谦
严陵情性是真狂,抵触三公傲帝王。
不怕旧交嗔僭越,唤他侯霸作君房。 -
3.《读严子陵传》 宋·杨万里
客星何补汉中兴,空有清风冷似冰。
早遣阿瞒移汉鼎,人间何处有严陵! -
4.《严子陵》 宋·叶茵
怕被刘郎认故人,披裘钓泽隐余生。
无端伸足龙床上,多却严陵一姓名。 -
5.《题严子陵钓台》 宋·姚勉
封了全燕不复臣,友朋从此废天伦。
子陵不为光皇屈,要识君王有故人。 -
6.《高士咏·严子陵》 唐·吴筠
汉皇敦故友,物色访严生。
三聘迨深泽,一来遇帝庭。
紫宸同御寝,玄象验客星。
禄位终不屈,云山乐躬耕。 -
7.《酹江月(严子陵钓台)》 宋·范成大
浮生有几,叹欢娱常少,忧愁相属。
富贵功名皆由命,何必区区仆仆。
燕蝠尘中,鸡虫影里,见了还追逐。
山间林下,几人真个幽独。 -
8.《题严子陵钓台》 宋·姚勉
扁舟谁不过严滩,唤醒贪夫醉梦寒。
名教扶持真百世,岂徒当代慑曹瞒。 -
9.《严子陵祠》 宋·叶茵
横足齁齁梦御床,祗将故旧视君王。
意嫌汉室乾坤小,归占严江日月长。
独茧丝头忘宠辱,生刍庭上阅兴亡。
留题多是功名士,也为留题姓字香。 -
10.《谒严子陵祠》 宋·林景熙
客星谪下桐江湄,傲睨烟雨何年归。
空遗清气满林壑,草木不受春风肥。
我来维舟奠椒醑,薜荔祠荒泣山鬼。
乱峰欲雪江气严,老蜃吹云日色死。 -
11.《题严子陵钓台》 宋·陈贯道
足加帝腹似痴顽,讵肯折腰求好官。
明主莫将臣子待,故人只作友朋看。 -
12.《严子陵墓》 明·唐之淳
昊天厌新乱,炎刘嘘复然。
天子吾故人,不事胡其贤。
维此一抔土,体魄之所存。
清风激岩谷,劲气出萧兰。 -
13.《题严子陵》 宋·黄庚
故子虽即位,自不愿为官。
天下事已定,山中人可闲。
一丝江月色,千古客星寒。
捷径终南士,闻风定报然。 -
14.《题严子陵祠二首(后首一作杜荀鹤诗)》 唐·方干
物色旁求至汉庭,一宵同寝见交情。
先生不入云台像,赢得桐江万古名。
苍翠云峰开俗眼,泓澄烟水浸尘心。
惟将道业为芳饵,钓得高名直到今。 -
15.《经严子陵钓台作四首》 宋·庞籍
翠岫临寒濑,先生老此中。
钓耕轻万乘,要领戒三公。
入宿星躔动,归来世网空。
何人知此意,千古激浇风。 -
16.《经严子陵钓台作四首》 宋·庞籍
道闭宁濡足,时平亦括囊。
故人登世帝,清濑自吾乡。
渭叟非真钓,商奴是诈狂。
先生不可问,天外一鸾翔。 -
17.《经严子陵钓台作四首》 宋·庞籍
闻个狂奴足,生平在草莱,不荣升帝腹,宁自蹋鱼台。
步武中朝下,胼胝故国回,沧浪重一濯,京雒有尘埃。 -
18.《经严子陵钓台作四首》 宋·庞籍
长天杳杳道冥冥,一土孤风达至精。
云若有心应有著,鱼缘轻饵是轻生。
何人楚泽三年放,此地家滩苯里清。
应宿将臣皆列土,未将烟水博功名。 -
19.《过严子陵钓台二首》 宋·张浚
古木笼烟半锁空,高台隐隐翠微中。
身安不羡三公贵,宁与渔樵卒岁同。 -
20.《过严子陵钓台二首》 宋·张浚
中兴自是还明主,访旧胡为属老臣。
从古风云由际会,归欤聊复养吾真。