-
41.《题郡南山光福寺寺即严黄门所置…即郄拾遗之词也》 唐·羊士谔
传闻黄阁守,兹地赋长沙。
少壮称时杰,功名惜岁华。
岩廊初建刹,宾从亟鸣笳。
玉帐空严道,甘棠见野花。
碑残犹堕泪,城古自归鸦。
籍籍清风在,怀人谅不遐。 -
42.《古意》 唐·陈羽
十三学绣罗衣裳,自怜红袖闻馨香。
人言此是嫁时服,含笑不刺双鸳鸯。
郎年十九髭未生,拜官天下闻郎名。 -
43.《题严光钓台》 唐·欧阳詹
弭棹历尘迹,悄然关我情。
伊无昔时节,岂有今日名。
辞贵不辞贱,是心谁复行。
钦哉此溪曲,永独古风清。 -
44.《题林校书花严寺书窗》 唐·孟郊
隐咏不夸俗,问禅徒净居。
翻将白云字,寄向青莲书。
拟古投松坐,就明开纸疏。
昭昭南山景,独与心相如。 -
45.《述德上太原严尚书绶(一作王尚书,无绶字)》 唐·鲍溶
帝命河岳神,降灵翼轩辕。
天王委管籥,开闭秦北门。
顶戴日月光,口宣雨露言。
甲马不及汗,天骄自亡魂。 -
46.《古行宫》 唐·章孝标
瓦烟疏冷古行宫,寂寞朱门反锁空。
残粉水银流砌下,堕环秋月落泥中。
莺传旧语娇春日,花学严妆妒晓风。
天子时清不巡幸,只应鸾凤集梧桐。 -
47.《严陵钓台贻行侣》 唐·许浑
故人天下定,垂钓碧岩幽。
旧迹随台古,高名寄水流。
鸟喧群木晚,蝉急众山秋。
更待新安月,凭君暂驻舟。 -
48.《钓台怀古》 唐·刘驾
澄流可濯缨,严子但垂纶。
孤坐九层石,远笑清渭滨。
潜龙飞上天,四海岂无云。
清气不零雨,安使洗尘氛。
我来吟高风,仿佛见斯人。
江月尚皎皎,江石亦磷磷。
如何台下路,明日又迷津。 -
49.《奉和袭美古杉三十韵》 唐·陆龟蒙
众木尽相遗,孤芳独任奇。
锸天形硉兀,当殿势頫危。
恐是夸娥怒,教临嶻嶭衰。
节穿开耳目,根瘿坐熊罴。 -
50.《严光钓台》 唐·陆龟蒙
片帆竿外揖清风,石立云孤万古中。
不是狂奴为故态,仲华争得黑头公。 -
51.《题严子陵祠二首(后首一作杜荀鹤诗)》 唐·方干
物色旁求至汉庭,一宵同寝见交情。
先生不入云台像,赢得桐江万古名。
苍翠云峰开俗眼,泓澄烟水浸尘心。
惟将道业为芳饵,钓得高名直到今。 -
52.《壶公山(古老相传古仙姓陈名壶公于此山成道因而名焉)》 唐·黄滔
八面峰峦秀,孤高可偶然。
数人游顶上,沧海见东边。
不信无灵洞,相传有古仙。
橘如珠夏在,池象月垂穿。 -
53.《题严君观》 唐·王喦
寒云古木罩星台,凡骨仙踪信可哀。
二十年前曾此到,一千年内未归来。 -
54.《古兴》 唐·赵氏1
郁蒸夏将半,暑气扇飞阁。
骤雨满空来,当轩卷罗幕。
度云开夕霁,宇宙何清廓。
明月流素光,轻风换炎铄。 -
55.《宿严陵钓台》 唐·神颖
寒谷荒台七里洲,贤人永逐水东流。
独猿叫断青天月,千古冥冥潭树秋。 -
56.《古塞下曲四首》 唐·贯休
古塞腥膻地,胡兵聚如蝇。
寒雕中髇石,落在黄河冰。
苍茫逻逤城,枿枿贼气兴。
铸金祷秋穹,还拟相凭陵。 -
57.《严陵钓台》 唐·齐己
夫子垂竿处,空江照古台。
无人更如此,白浪自成堆。
鹤静寻僧去,鱼狂入海回。
登临秋值晚,树石尽多苔。 -
58.《吊严陵》 宋·李甲
蕙兰香泛,孤屿潮平,惊鸥散雪。
迤逦点破,澄江秋色。
瞑霭向敛,疏雨乍收,染出蓝峰千尺。
渔舍孤烟锁寒碛。 -
59.《水调歌头(和李泰发尚书泊舟严陵)》 宋·刘一止
千古严陵濑,清夜月荒凉。
水明沙净,波面一叶弄孤光。
北望旄头天际,杀气遥昏楚甸,云树失青苍。
愁绝未归客,衰鬓点吴霜。 -
60.《水调歌头(清明严濑)》 宋·韩淲
今古钓台下,行客系扁舟。
扁舟何以,云山千叠亦东游。
我欲停桡一醉,与写平生幽愤,横管更清讴。
小上客星阁,短鬓独搔头。