-
161.《早朝遇雨道中即事》 明·李东阳
长安五月霖雨多,六月更急如翻河。
通宵到晚不得寐,茅屋欲破愁嵯峨。
揽衣当户未能出,却坐蓬窗听疏密。
纵道君恩屡放朝,端居未敢忘巾栉。 -
162.《天寒》 宋·晁公溯
树头谡稷风声来,木叶已尽吹黄埃。
是时霜飞万瓦白,晓雾欲破晨光开。
严天御寒惟酒可,急唤江南鹦鹉杯。
一杯未尽醉色起,红入两颊惊春回。 -
163.《三山送楼干》 宋·陈宓
九仙山头二月春,百花璀璀凝芳辰。
看花未省并骢马,酌酒况复违佳人。
人人家在赤城里,五百大士疑前身。
襟怀喜作冰玉相,耳目不染声色尘。 -
164.《冬华一夜霜》 宋·陈普
天地生万物,节度各有常。
毫发不可乱,奉时以行藏。
不惟寡悔吝,尤可免折伤。
倘不如所受,一一皆自伐。 -
165.《禁酒》 宋·陈普
五谷之中有淫液,尧舜未尝得涓滴。
刚柔张驰理或容,两间缘此生仪狄。
初如滥觞出眠山,中作江汉横人间。
沃焦苏枯亦宜有,滔天襄陵苦不难。 -
166.《春半久雨走笔五首》 宋·方回
万事心空口亦箝,如何感事气犹炎。
落花满砚慵磨墨,乳燕归梁急卷帘。
诗句妄希敲月贾,郡符深愧钓滩严。
千愁万恨都消处,笑指邻楼一酒帘。 -
167.《七月十日有感》 宋·方回
十年前此日,视篆上严州。
借服初金佩,峨冠尚黑头。
乾坤谁失驭,江海已横流。
保土虽无恙,忘家弗自谋。 -
168.《别张袁州五首》 宋·彭龟年
弦急无和声,行疾多窘步。
从容应万变,乃有天下度。
先生经纶才,所至祛百蠹。
一州直易耳,治者弗敢措。
弱翁霁威严,犹被功名误。
孰知观过仁,一蹴超圣处。 -
169.《雪峰化士请赞》 宋·释惟一
蠚蠚苴苴,潇潇洒洒。
严冷时温若阳春,褊急处宽逾大海。
才开口,平日说。
脱空却嫌人,无事谤般若。
有时突出一句乡谈,佛也不能觑他缝罅。
从来闽蜀本同风,相逢自有知音者。 -
170.《晓林日融叶霜滴沥如涕泣》 宋·释文珦
槁叶殊可怜,寒风吹女急。
天复雨严霜,恐女难自立。
零落归草莽,晚悟嗟何及。
朝阳达机兆,为女增泫泣。 -
171.《和净因老师渔父词》 宋·释子淳
四海无家何拘碍,垂丝坐对烟云霭。
水急风和舟行快,严霜届莲裳,箨笠和烟戴。 -
172.《闻监务请赞》 宋·释宗杲
谓汝惺惺,时复放淈{左氵右盾}。
谓汝太褊急,间或又容物。
既作人天师,开口便轻忽。
庄严贤劫中,且无如此佛。
寄语闻子清,划礁这个贼。 -
173.《蜜蜂》 宋·舒岳祥
官谭有严投急影,公衙未退沸繁声。
香材聚敛千家圃,兵卫森凝百雉城。
额上粉轻春尚早,股间金重日初晴。
百虫未敢梅花近,唯有渠来蹴雪英。 -
174.《缘识》 宋·宋太宗
全无体段弟一弱,十指乖张时更错。
五音不辨信手弹,薄会人前言自乐。
弦不调,手不洗,更兼指下无道理。 -
175.《累年告老恩旨未俞诏领祠宫遂还乡闬燕间无事》 宋·苏颂
我昔就学初,龆童齿未龀。
严亲念痴狂,小艺诱愚钝。
始时授章句,次第教篇韵。
蒙泉企层澜,覆篑期九仞。 -
176.《怀范子以诗赠之》 宋·王洋
开正占晴符古语,便谓春风偏花坞。
那知天意不可谋,才告休期便风雨。
急追令节已难寻,卧向空斋思胜侣。
可怜十步五步宽,似隔千山万山阴。 -
177.《周秀实书云裴奇卿好茶得病钟熙仲酣醉任真西》 宋·王洋
闲来得病绯衣客,著酒当茶桑苎翁。
谁知十室有二士,复得周叟同从容。
叟今行年馀七十,七岁诗成鬼神泣。
即今吻合主盟坛,籍堤惊奔汗流急。 -
178.《次韵王待制刘侍郎倡和》 宋·喻良能
衮衣犹未趣东归,吴会先传蜀道诗。
急峡高江追子美,清风明月笑严维。
花围白帝行春日,香蔼黄堂坐啸时。
顾我迂疏堪底用,强颜薪粟效支离。