-
81.《陪李公择观金地佛牙》 宋·秦观
薄伽梵相含空虚,化人分段同璠璵。
尔来示灭二千岁,真骨万里传中区。
钱塘有尼号法照,得自禁掖藏金铺。
欲因此胜高构阁,假设象似开群愚。 -
82.《福昌书事言怀一百韵上运判唐通直》 宋·张耒
战国韩余壤,王畿汉旧京。
南围山峙秀,东泛洛浮清。
女几荒遗庙,宜阳认故城。
千秋迷佩玦,百战有榛荆。 -
83.《庭菊》 宋·张耒
穷秋惨无姿,向荣尽枯稿。
可怜中庭菊,灼灼颜色好。
岂无风霜苦,所守良自保。
清商振驱除,尔独傲百草。 -
84.《长芦夫和尚真赞》 宋·黄庭坚
松枯竹瘦,是其岁寒也。
山高水深,不可犯干也。
取多国士,庄严此土,如陶家手也。
拂除方丈,置榻而坐,一不受也。
首出万物,渊默雷吼,寂寥者之参也。
若夫以法界印,印毛印海,则惊僧繇而走巫咸也。 -
85.《王君贶宣徽垂示嵩山祈雪诗十章合为一篇以酬》 宋·司马光
今秋少雨冬不雪,麦寄浮埃根欲绝。
圣主焦心闵万民,负扆不怡常膳撤。
诏书朝下遍九州,岳渎百神俱祷求。
西都留守虔群命,促驾不敢须臾留。 -
86.《新霜二首》 宋·欧阳修
荒城草树多阴暗,日夕霜云意浓淡。
长淮渐落见洲渚,野潦初清见洲渚,野潦初清收潋灩。
兰枯蕙死谁复吊, -
87.《次韵和永叔夜闻风声有感》 宋·梅尧臣
月落夜正黑,风起庭槐端。
窗间星动摇,枕上人寤叹。
所叹吹阴云,苦热弥不欢。
当其气莫出,曷若无衣寒。 -
88.《感旧酬宋军咨见寄》 明·高启
我酒且缓倾,听君放歌行。
君歌意何苦,慷慨陈平生。
少为斗鸡儿,鲜裘夺春明。
走马出飞弹,撇捩夸身轻。 -
89.《始到无极作》 宋·晁说之
徂岁若飞羽,去矣不可招。
谅积寒暑多,我发觉翛翛。
是身一枯木,引忧自焚烧。
河山再游宦,乡国梦魂劳。 -
90.《次韵吴帅卿宴高年二首》 宋·刘克庄
礼重耆年与令名,由来椿菌异枯荣。
卑辞昔有迎商皓,字画今谁写洛英。
应共盖公谈治道,素知严丑富□情。
可怜衰悴难扶曳,不是元戎外老生。 -
91.《万法归一歌》 宋·白玉蟾
金丹大蘂妙无穷,一点丹头内外红。
真汞真铅才入手,片时伏虎活擒龙。
黄公聘入丁公舍,巽位吹嘘九转功。
十月胎圆坎离外,紫云飞出玉炉空。 -
92.《咏雪于清虚堂火阁》 宋·白玉蟾
长空惨惨昼如夜,严风刮得雪片下。
寒猿傍树不敢声,江梅羞开恐易谢。
万山无限落叶愁,处处凝烟缠草舍。
枯槎冻僵不复活,飞廉截住阳春赦。 -
93.《和王学士水车》 宋·蔡襄
星鸟正中春事浓,农夫入田布嘉种。
田中白水极瀰漫,鹭翅群骞鱼鬣耸。
扶持水车倚塍畔,翻翻龙脊超双踵。
日在天中人在野,脱粟未逢心益恐。 -
94.《和关彦远雪》 宋·晁补之
春雨翻成雪,朝垆未觉炎。
拂檐惊乍响,缀袖喜初沾。
庭薄宁堪迹,空繁讵可瞻。
正怜风共起,终恨雨同渐。 -
95.《次韵毛君烧松花六绝》 宋·苏辙
茅庵纸帐学僧眠,炉艺松花取易然。
唯有未能忘酒在,手倾金盏斗垂莲。
饼杂松黄二月天,盘敲松子早霜寒。
山家一物都无弃,狼籍干花最后般。 -
96.《浴罢》 宋·苏辙
逐客例幽忧,多年不洗沐。
予发栉无垢,身垢要须浴。
颠隮本天运,愤恨当谁复。
茅檐容病躯,稻饭饱枵腹。 -
97.《送江宰别》 宋·李吕
行李在门外,驾言归帝都。
三年宰杭州,警敏材有余。
检身不容玷,清冰莹玉壶。
遇事有所立,风雨信不渝。 -
98.《宣城书怀》 宋·朱翌
高爽清凉郡,登临佳丽都。
上连三蜀重,旁挟两淮趋。
天分光牛斗,溪行走舳舻。
新林天际浦,青草柳边湖。 -
99.《再至山阳》 宋·吴则礼
北湖锥也无,四海一儿子。
此生吾知之,不过老病死。
五斗一强谋,要饱聊尔耳。
秃发犹读书,尽胜种种事。 -
100.《上姑丈闾丘通牧少卿》 宋·李廌
天下一大器,安危系平倾。
哲王慎民监,措术如和羹。
辛甘或偏长,非可制割烹。
五味既可口,君子尝曰平。