-
161.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
162.《晚秋郾城夜会联句》 唐·韩愈
从军古云乐,谈笑青油幕。
灯明夜观棋,月暗秋城柝。
——李正封
羁客方寂历,惊乌时落泊。 -
163.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
164.《古兴》 唐·赵氏1
郁蒸夏将半,暑气扇飞阁。
骤雨满空来,当轩卷罗幕。
度云开夕霁,宇宙何清廓。
明月流素光,轻风换炎铄。 -
165.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
166.《苦寒行》 唐·贯休
北风北风,职何严毒。
摧壮士心,缩金乌足。
冻云嚣嚣,碍雪一片下不得。
声绕枯桑,根在沙塞。
黄河彻底,顽直到海。
一气抟束,万物无态。
唯有吾庭前杉松树枝,枝枝健在。 -
167.《古塞下曲四首》 唐·贯休
古塞腥膻地,胡兵聚如蝇。
寒雕中髇石,落在黄河冰。
苍茫逻逤城,枿枿贼气兴。
铸金祷秋穹,还拟相凭陵。 -
168.《上卢使君》 唐·贯休
夔龙在庙堂,虽然有佥议。
苍生得父母,自是天之意。
鄱阳气候正,文物皆鲜媚。
金镜有馀光,春风少闲地。 -
169.《大蜀皇帝潜龙日述圣德诗五首》 唐·贯休
岳渎殊祥日月精,入尧金镜佐休明。
衣严黼黻皇恩重,剑折芙蓉紫气横。
玉甃金汤山岳峻,花藏台榭管弦清。 -
170.《对雪寄新定冯使君二首》 唐·贯休
仙掌空思归未能,焚香冥目对残灯。
岂知瑞雪千山合,空觉春寒半夜增。
翳月素云埋粉堞,堆巢孤鹤下金绳。 -
171.《别卢使君归东阳二首》 唐·贯休
雨气濛濛草满庭,式微吟剧更谁听。
诗逢匠化唯贪住,日觉恩深不易铭。
心苦只应消鬓黑,梦游频入倚天青。 -
172.《府尹王侍郎准制拜岳,因状嵩高灵胜,寄呈三十韵》 唐·尉迟汾
雄雄天之中,峻极闻维嵩。
作镇盛标格,出云为雨风。
瑞时物不疠,顺泽年多丰。
加高冠四方,视秩居三公。 -
173.《袭美先辈以龟蒙所献五百言既蒙见和复示荣唱…用伸酬谢》 唐·陆龟蒙
洪范分九畴,转成天下规。
河图孕八卦,焕作玄中奇。
先开否臧源,次筑经纬基。
粤若鲁圣出,正当周德衰。 -
174.《洞箫赋》 两汉·王褒
原夫箫干之所生兮,于江南之丘墟。
洞条畅而罕节兮,标敷纷以扶疏。
徒观其旁山侧兮,则岖嵚岿崎,倚巇迤,诚可悲乎其不安也。
弥望傥莽,联延旷荡,又足乐乎其敞闲也。 -
175.《述行赋》 两汉·蔡邕
延熹二年秋,霖雨逾月。
是时梁翼新诛,而徐璜、左悺等五侯擅贵于其处。
又起显阳苑于城西,人徒冻饿,不得其命者甚众。
白马令李云以直言死,鸿胪陈君以救云抵罪。 -
176.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
177.《别赋》 南北朝·江淹
黯然销魂者,唯别而已矣!况秦吴兮绝国,复燕宋兮千里。
或春苔兮始生,乍秋风兮暂起。
是以行子肠断,百感凄恻。
风萧萧而异响,云漫漫而奇色。 -
178.《孤儿行》 两汉·佚名
孤儿生,孤子遇生,命独当苦。
父母在时,乘坚车,驾驷马。
父母已去,兄嫂令我行贾。
南到九江,东到齐与鲁。 -
179.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
180.《渔家傲》 宋·欧阳修
十二月严凝天地闭。
莫嫌台榭无花卉。
惟有酒能欺雪意。
增豪气。
直教耳热笙歌沸。
陇上雕鞍惟数骑。
猎围半合新霜里。
霜重鼓声寒不起。
千人指。
马前一雁寒空坠。