-
1.《题丫头岩》 宋·曾丰
婀娜江南大小姑,大姑从儿小从夫。
丫头如许尚从母,学绾云鬟撩月梳。
谚谓女生俱外向,丫头非有难婚相。
来婿曰赘嫁曰归,固不敢请岂无望。 -
2.《丫头岩》 宋·白玉蟾
君不见武夷九曲溪之东,三峰号为玉女峰。
当时嫁与大王峰,至今栉雨而梳风。
又不见庐山三叠江之湄,大姑小姑凡两矶。
小姑聘与彭郎矶,至今波眼而浪眉。 -
3.《丫头岩诗载墙壁间无虑数十百首形容盖有尽》 宋·艾性夫
色盛人自怜,色衰人见弃。
人心不可凭,女色焉足恃。
未笄化为石,不愿从夫婿。
厌华喜质如梁鸿,布衣操臼当相从。
君不见汉家天子刘文叔,郭后容衰亦遭逐。
何如山头化石不嫁老亦足。 -
4.《丫头岩》 宋·彭仲衡
前峰号龟岂是龟,近岩谓月亦匪月。
世间景幻语未真,说著丫头便痴绝。
苍然顽石自天成,道傍过者皆含情。
我来於此发浩叹,乃知有色能倾城。 -
5.《过丫头岩》 宋·杨万里
告老身心日互催,又将乌帽点黄埃。
丫头岩下来仍往,四十三年十二回。 -
6.《丫头石》 宋·梅尧臣
丫头石虽断,文字未全讹。
年筭赤乌近,书疑黄象多。
几时经霹雳,异代见干戈。
更与千秋看,松煤定费摩。 -
7.《丫头岩》 宋·陈宓
看尽行人两鬓秋,双鬓犹自结丫头。
梳风栉雨常如沐,送往迎来不解愁。
造物肧腪何日始,人间岁月谩川流。
我行自役真堪笑,有此登临恨莫留。 -
8.《丫头岩》 宋·喻良能
自有宇宙有此山,万八千岁须臾间。
亭亭造天屹石壁,雨淋日烁逾坚顽。
且无泉瀑美裙帨,肯以草木媚容颜。
丫头得名良未称,那有巨手梳髻鬟。
会当呼作陆砥柱,长与羲娥阅往还。 -
9.《丫头岩》 宋·方岳
君不见新寺矶,女儿浦,小姑嫁与彭郎去。
天开地辟本何心,以邪见我成疑误。 -
10.《咏丫头岩》 宋·李曾伯
我尝采石山头见蛾眉,且看浓妆淡抹两湖宜。
何物老妪生此儿,又睹双髻尤为奇。
五丁刻画盘古时,黛绿常假山灵施。
春风阅尽不肯笄,素螺头立鬓不丝。