-
361.《次韵行甫小集平山》 宋·方岳
欲将春睡了春閒,谁遣杨花点暮颜。
世事不如眠白堕,人情何啻抵黄间。
茫无措手句中句,悔已噬脐山外山。
蚤晚定编长庆集,并教传写落乌蛮。 -
362.《杂诗三首》 宋·黎廷瑞
西域去中土,荒径无人开。
谁眩武皇意,极力致龙媒。
汗血竟何用,空闻悔轮台。
茂陵土花碧,石马秋风哀。
悠悠数世后,引得金仙来。 -
363.《夏雨叹》 宋·仇远
六月溧阳三日雨,山田喜足低田苦。
学中亦有北铃圩,低处水深三尺许。
秧苗浸倒根已浮,再种何由能入土。
老夫寓居西郭外,厌听村村蹋车鼓。 -
364.《白头吟》 宋·王炎
青丝织作双鸳鸯,紫丝绣成双凤凰。
在家不敢窥屏著,心愿出门逐夫婿。
琴中解道人心事,不辞半夜将身去。
君亲涤器妾当垆,岂料赋成天上知。 -
365.《李阁学挽诗三首》 宋·王炎
止水中心静,浮云外物轻。
行藏无悔吝,存殁备哀荣。
士类思前辈,朝廷失老成。
衡湘人物尽,念旧若为情。 -
366.《尾犯 此词原有脱误》 元·王哲
举世总痴愚,贪恋财色,无不迷错。
一个丹诚,趁轻肥为作。
三耀照、宁曾畏慎,四时长,追欢取东。
越频频做,恰似飞蛾,见火常投托。 -
367.《万年春·奉劝人人》 元·马钰
奉劝人人,尘中莫竞锥刀利。
心先已。
勿欺天地。
事在前头悔。
欲免轮回,休望儿孙替。
休垂泪。
道家真味。
把恩爱先锤碎。 -
368.《辛酉大醉书东郊主人壁(洪武十四年)》 明·袁凯
人生百年中,疢疾与灾危。
风雨愆期至,欢乐能几时。
仲春二三月,桃李正华滋。
胡蝶满东郊,仓庚鸣且飞。 -
369.《剥啄行》 当代·钱钟书
到门剥啄过客谁,遽集於此何从来。
具陈薄海苦锋镝,大力者为苍生哀。
旧邦更始得新命,如龙虎起风云随。
因馀梁益独隅负,恃天险敢天心违。 -
370.《念衰二首》 宋·宋庠
衰容览青铜,寒光了无隐。
照我颠上毛,星星罕余鬒。
持此将奈何,岁月屡遒尽。
少壮罕闻道,下士乃为哂。 -
371.《自讼一首》 宋·宋庠
左辅朱轓守,南宫革履臣。
孤萤难助日,病木独依春。
暗懦疑蛇客,愚忠数马人。
谁知温省树,自诫鲁堂绅。 -
372.《季秋晓出题出光寺》 宋·宋庠
旦夕人语喧,汎舟北城曲。
十里望禅刹,飘若尘外躅。
是日秋宇高,清辉澹晨旭。
林风唱残蜩,泽稗下饥鹄。 -
373.《都下次韵酬松阳叶叔文》 宋·项安世
君不见昆罔烈焰燔苍穹,中有一气亘天如白虹。
又不见徂徕之山丈雪,但见磊块硉兀错立于其中。
从来人事看晚岁,不兴儿童争此世。
五金流处要璠玙,万木枯时待松桂。 -
374.《又月出次韵》 宋·项安世
觥船老去不能空,诗律衰来渐少功。
此夜轮边谁得句,一壶花下偶成中。
光分少皞金天露,气挟蓐收阊阖风。
只恐嫦娥须自悔,何如云里放朦胧。 -
375.《吴子隆兼隐斋歌》 宋·刘宰
前驱十里旌旗红,后骑蹀躞如游龙。
绮窗阿阁最深处,归来燕坐围香风。
不如理掾吴夫子,岸帻高吟酒一中。
高少山头渭水边,耕云钓月老林泉。 -
376.《文敬携叠韵诗见过且督再和去后急就一首》 明·李东阳
苦欲留君君又归,翻然上马力欲飞。
与君未罄连夕话,复遣僮仆牵君衣。
问君坠卧城东宅,病足几时能著屐。
仓皇不肯戒前车,道上泥深行岂得。 -
377.《送谭廷硕司户归鱼复》 宋·晁公溯
平生惜芳辰,每负止酒诗。
不量井楣瓶,安得如鸱夷。
果中曲糵毒,抱病悔可追。
虽无腐肠忧,乃有摏喉危。 -
378.《失言戒》 宋·陈淳
言者身枢机,兴戎亦出好。
既正且中节,吉祥以类和。
正苟发不中,忤物立召祸。
不可言而言,夫子戒勿道。 -
379.《送七侄游学》 宋·陈杰
迅甚风鹏翮,萧然野鹤深。
一经教子旧,万里出门新。
天下师传道,方来友辅仁。
异时吾悔杀,虚负空中春。 -
380.《望庐山》 宋·陈杰
去年山中行,未了庐山意。
今年江上望,始尽庐山势。
只道山中行,未识庐山面。
那知江上望,已失庐山愿。