-
401.《闲居杂兴十首》 宋·薛嵎
已是中年后,何当绝悔尤。
淦樵非始志,灯火企前修。
叶落烽容见,巢倾鹤貌愁。
诗穷安敢避,天为拙人谋。 -
402.《新春感怀五首》 宋·薛嵎
自悔中年废读书,余生只可业樵渔。
青山白屋笑归去,从我高眠百事疎。 -
403.《感兴二首》 宋·于石
游鱼闻饵香,宁悟钩入口。
不忍一朝饥,竟落渔人手。
捕雉必以媒,相呼欣得偶。
失身罗网中,乃为媒所诱。 -
404.《题浯溪》 宋·曾丰
千古一碑得人爱,来书碑后几前辈。
相颉颃甚曾不饶,自混融之了无碍。
太平天子狃开元,驯致马嵬悔何逮。
桑阴未徒宗庙安,储皇功岂不云倍。 -
405.《张行甫许舍五羊馆俸之厚俯而就薄来晋康相亲》 宋·曾丰
出入交战以义肥,卜商先觉后勿违。
上下交征以利危,惠王后悔终何追。
义利之差一毫尔,其缪遂至于千里。
不差不缪今谁氏,岭外眼中有之子。 -
406.《曹季野余抡仲招集古岩寺洗泉即事》 明·程嘉燧
结伴携壶集小亭,砂瓶活火试中泠。
乳浮瓯面雪花白,石现潭心天骨青。
远出俗尘堪洗耳,闲窥容发悔劳形。
当歌尚喜清狂在,免使群贤笑独醒。