-
1.《竹溪评余近诗发药甚多次韵》 宋·刘克庄
辇路曾联花底辔,钓矶共著雪中簑。
璧瑕自是难为掩,言玷谁云不可磨。
烦锦绣肠施月斧,洗筝笛耳听云和。
两翁弄此穷生活,户外浑无客履过。 -
2.《吴门道中》 宋·孙觌
数间茅屋水边村,杨柳依依绿映门。
渡口唤船人独立,一簑烟雨湿黄昏。 -
3.《宿山中用前韵》 宋·文天祥
南山之隩北山阳,羽扇轻风共影双。
画桨菰蒲明月笛,青灯蟋蟀白云窗。
半生游子成行债,一夜佳人作别腔。
倚钓重来此簑笠,梅花十里雪空江。 -
4.《次竹溪所和薛明府镜中我诗三首》 宋·刘克庄
幪以衣冠类孙叔,被之簑笠即玄真。
未知這汉为谁子,如客他乡喜故人。
皓白相看双鬓秃,丹青偏写两眉颦。
吾闻四大皆虚假,曾向聃书悟谷神。 -
5.《次君用借屋》 宋·郑恕斋
抛却西湖旧绿簑,闭门无计奈愁何。
非关豪气消磨尽,自是中年感慨多。
漫漫平波鱼自跃,阴阴垂柳鸟能歌。
小楼咫尺无因到,轮与周郎日日过。 -
6.《侄孙亦龙作亭于小山之上□余以野亭名之得诗》 宋·戴复古
田间四五月,此景看来稀。
翼翼青苗上,双双白鸟飞。
茅茨林下住,簑笠雨中归。
拍岸瓜藤水,不须忧岁饥。 -
7.《儒衣陈其姓工于画牛马鱼一日持六簇为赠以换》 宋·戴复古
生绢六幅淡墨图,伊人笔端有造化。
骅骝汗血捉电光,牯牸倦耕眠草下。
陂塘漠漠烟雨后,出水群鱼戏潇洒。
细看物物有生意,不比寻常能画者。 -
8.《赠林碧鉴相士》 宋·文天祥
咸阳宫中四尺镜,照人五臟何炯炯。
桑田沧海千馀年,百炼依然化为矿。
君从何处得此物,铸就双瞳敌秋月。
向来照心今照形,不事澜翻三寸舌。 -
9.《竹溪评余近诗发药甚多次韵》 宋·刘克庄
不羡上公被雉衮,宁为野老着牛簑。
素无文思加衰竭,薄有时名合折磨。
幸老舍人工润色,逢新天子建中和。
子来犹自商歌在,旧友何须裹饭过。 -
10.《竹溪评余近诗发药甚多次韵》 宋·刘克庄
趁潮生处先抛网,卧月明中不脱簑。
晚学铜人缄不语,早知铁汉钝难磨。
嗫嚅吾欲多长庆,钩画君真逼永和。
自剔灯花看吟草,夜阑不觉晓牌过。