-
1.《戊辰冬和汤南万韵》 宋·杜范
我闻抱膝翁,高卧南中庐。
方其未遇时,邈若与世疎。
起来扶汉业,肉骨成丰腴。
青简万世名,寒窗一编书。 -
2.《明招杂诗四首》 宋·吕祖谦
前山雨退花,余芳栖老木。
卷藏万古春,归此一窗竹。
浮光泛轩槛,秀色若可掬。
丰腴当夕餐,大胜五鼎肉。 -
3.《送要公似有这宰古田》 宋·五迈
孤士脱选阶,如出百丈堑。
举员必及格,桂籍始一占。
宰邑非不荣,吏尘岂宜厌。
平生学爱心,小试乃可验。 -
4.《寄周安孺茶》 宋·苏轼
大哉天宇内,植物知几族。
灵品独标奇,迥超凡草木。
名従姬旦始,渐播桐君录。
赋咏谁最先,厥传惟杜育。 -
5.《昭武太守王子文日举李贾严羽共观前辈一两家》 宋·戴复古
草就篇章只等闲,作诗容易改诗难。
玉经雕琢方成器,句要丰腴字要安。 -
6.《谢人惠金沙酴醾二首》 宋·张耒
金沙丰腴合德艳,酴醾轻盈飞燕身。
久无丹白应知我,齐散天香供道人。 -
7.《送王宾玉》 宋·强至
相如昔乘使者车,县令负弩当前驱。
颇矜意气夸里闾,檄词烂熳肆欺诬。
归来不说民饥臞,馀佞更留封禅书。
江山清绝冠天区,岂甘久被斯人污。 -
8.《次韵张守仲思食车螯》 宋·陈造
斤除介甲更加鞭,隽永丰腴旧所便。
蛏弟蛤兄从倚市,车公酒处信光前。 -
9.《赠画工王生》 宋·魏了翁
七年谪五溪,二年守三沪。
蛮烟瘴雨中,不改旧时吾。
此来懒看镜,谓我衰且癯。
王生忽肖象,气貌何丰腴。
悔不赂王生,图作一病夫。
变几转而上,听我归林庐。
及此未衰日,更读几年书。 -
10.《韩忠献早夏众春二诗帖赞》 宋·岳珂
五言简严而意不迫,七言丰腴而体不忒。
意公仿佛于景物之间所谓造化生意者,盖亦毕于翰墨。
如彼纤巧,旬锻月炼,又焉和以践其阃阈。
春萌夏假,默具帝力。
公诗自然,于以观德。 -
11.《余忠肃典赡益辨二帖赞》 宋·岳珂
珥貂佩玉之舒徐兮。
引笔行墨这丰腴兮。
阅世论人以其书兮。
尚可以想应元之初兮。 -
12.《和人赋琴高鱼》 宋·吴潜
仙人药苗化为鱼,身虽纤细味丰腴。
土人涉溪如採荇,以布为网犹恐疏。
不比吴王耽嗜脍,松江千古留腥滓。
好似春茶枪与旗,俯视银条不足数。 -
13.《题墨梅风烟雪月水石兰竹八轴》 宋·姚勉
清晨有客南昌来,袖出数幅春风梅。
芳根不种生绡上,安得的皪霜葩开。
霜葩能开不能谢,始信笔端生造化。
细看入趣直欲攀,亦复不知梢是画。 -
14.《酴醾花》 宋·董嗣杲
韵友相送春已遒,翦琼肌骨更娇柔。
画屏缭绕无风展,酒甕丰腴有味留。
云洞悬枝疑雪蛹,雨墙引蔓走烟虬。
年年压倒看承架,又费山翁斫竹修。 -
15.《送德远弟赴省》 宋·陈傅良
科名虽细事,文字要新功。
方拙存家学,丰腴与众同。
江湖多我友,台省半诸公。
为道贫非病,连檐有芥菘。 -
16.《赏梅分韵得殊字》 宋·丘葵
梅是花中先觉者,天才迥与众芳殊。
朔风如铁为寒骨,暖日投金作细须。
吐出奇芬春意思,描成疏影月工夫。
玉容清润丰腴甚,无限诗人错道癯。 -
17.《田家》 宋·释文珦
田家翁媪颇自适,翁解耕耘妇能织。
官中租赋无稽违,所养牛羊亦蕃息。
岁时力作不徒劳,桑柘满园禾黍高。
皆因勤俭百事足,老身不复愁逋逃。 -
18.《五老》 宋·宋伯仁
髀肉丰腴鬓发疏,将军健饭待何旭。
七禽不了中原事,羞读君问劳书。 -
19.《宿新丰坊,咏瓶中牡丹,因怀故园二首》 宋·杨万里
天下花王绝世无,侬家移得洛徽苏。
花头每朵一千叶,亲手前春五百株。
雪白猩红相映带,娇黄酽紫更敷腴。
卿魂开眼归将去,飞过长江彭蠡湖。 -
20.《王才臣求园中六诗杨秘监谢尚书皆赋·腴亭》 宋·周必大
雨浥燕脂落,肌丰骨肉匀。
方知杜陵老,曾写此花真。