-
41.《奉和御製读五代梁史》 宋·夏竦
赞贞怀武鸷,转斗历炎凉。
诚感泉源异,兵严士庶康。
临危见忠愤,对敌擅威强。
终始心无改,遗言更可伤。 -
42.《挽故司徒侍中赠尚书令韩魏公三首》 宋·强至
平生忠节见临危,四纪三朝报主知。
伊尹告归曾未果,子房强卧竟难支。
朝廷首配严亲飨,卤簿新排送葬仪。
泽在生民功社稷,尧文更揭墓前碑。 -
43.《忠显刘公挽诗二首》 宋·李弥逊
活人忧国见平生,晚节临危志益明。
汉仗尘深远宫阙,胡裘风急半公卿。
千人致招竟不起,万户封侯却似烹。
暮晋朝梁真可忍,纷纷蝼蚁尚偷生。 -
44.《次韵学士兄发毗陵之作》 宋·李弥逊
频年走离乱,忙若落落景。
浮家去复还,生理纷不整。
有身著无处,遇事到辄屏。
冥然如醉心,阅岁良未醒。 -
45.《杨武恭王挽词》 宋·楼钥
王爵报元勋,临危更致身。
鲸波飞战舰,狼子叹江神。
木落淮南暮,尘清塞外春。
功臣谁第一,图画在麒麟。 -
46.《山居避难六首》 宋·陈著
患难合扶携,临危路各迷。
传闻妻奔北,邂逅子随西。
心悼惊雷燕,身寒立雨鸡。
明朝问家事,空壁雪风姜。 -
47.《酹江月》 元·侯善渊
初心奉道,望功高、仙举超腾碧落。
岁久年深心反复,不觉情迷萦缚。
伏虎铜绳,降龙铁索,系住踏云脚。
难为出路,永沉千丈寥壑。 -
48.《忠显刘公挽诗四首》 宋·张嵲
活人忧国见平生,晚节临危志益明。
汉仗尘深远宫阙,毡裘风急半公卿。
千人致诏竟不起,万户封侯却似烹。
暮晋朝梁真可忍,纷纷蝼蚁尚偷生。 -
49.《过芙蓉岭对镜岭羊斗岭新岭塔岭赋短歌五首》 宋·方回
千钧巨石百十万,乱堆横峙塞山涧。
故今流水作呜咽,行人厌闻犹喜阚。
芙蓉非花镜非镜,无可充君耳目玩。
第一岭望二三岭,蜿蜒似作长蛇缓。
努力向前兮不须叹。
君不见老夫足垠斗天下,临危岂是趦趄者。 -
50.《读宣枢南山朱公遗集二首》 宋·方回
疽根蟠阃内,命也可由人。
蜀雪犹坚壁,江风已震邻。
功名拘气数,文字见精神。
仰药临危日,何曾爱此身。 -
51.《店绐叹》 宋·方回
均为横目民,贤否天壤异。
苟怀长者心,必徇君子义。
道途分两岐,书木立标识。
行人免颠迷,岂不亦一惠。 -
52.《泥行叹》 宋·方回
一彀十石弩,一吸三斗醋。
叵堪宁可耐,莫行烂泥路。
江皋一夜雨,田水纵横注。
深泥三尺余,浅泥没草屦。 -
53.《灵源洞》 宋·李覯
才出尘来尚未知,渐攀藤竹渐临危。
伏流似是龙藏处,古树应无春到时。
谁把石崖齐划削,直教云气当帘帷。
良工画得犹宜秘,莫与凡夫肉眼窥。 -
54.《李杜》 宋·陆文圭
子美坐同谷,太白走扶风。
虽遭仓黄急,转觉吟咏工。
首乱者群憸,贻祝及二翁。
因知漆室友,发论乃至公。 -
55.《八月二十八日与潘少白刘君曲草酌耕养堂时刘》 宋·舒岳祥
二子论秋夜,秋蛩是四隣。
叶黄狐下陇,灯暗鼠欺人。
借誉门多客,临危俗少亲。
平生刘正仲,於此见情真。 -
56.《桓谭》 宋·徐钧
力排谶纬本非经,言直多因见理明。
却憾临危无定守,仓皇叩地苦求生。 -
57.《登临沮楼》 唐·张九龄
高深不可厌,巡属复来过。
本与众山绝,况兹韶景和。
危楼入水倒,飞槛向空摩。
杂树缘青壁,樛枝挂绿萝。
潭清能彻底,鱼乐好跳波。
有象言虽具,无端思转多。
同怀不在此,孤赏欲如何。 -
58.《奉和九日幸临渭亭登高应制得枝字》 唐·韦安石
重九开秋节,得一动宸仪。
金风飘菊蕊,玉露泫萸枝。
睿览八纮外,天文七曜披。
临深应在即,居高岂忘危。 -
59.《荆州贼平,临洞庭言怀作》 唐·李白
修蛇横洞庭,吞象临江岛。
积骨成巴陵,遗言闻楚老。
水穷三苗国,地窄三湘道。
岁晏天峥嵘,时危人枯槁。 -
60.《湘南登临湘楼》 唐·元稹
高处望潇湘,花时万井香。
雨馀怜日嫩,岁闺觉春长。
霞刹分危榜,烟波透远光。
情知楼上好,不是仲宣乡。